Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2012, Qupperneq 11

11
fræðastofnun og Hugvísindastofnun Háskóla Íslands, hinn á vegum sál-
fræðideildar Háskóla Íslands. Að auki ræddi hann við nemendur í málstofu
sem haldin var á haustmisseri 2012 í íslensku- og menningardeild undir
yfirskriftinni Keith Oatley og hugræn fræði. Oatley er höfundur greinarinnar
„writingandreading“ („Að skrifaoglesa“) sem Jóhann Axel Andersen og
Sigrún Margrét Guðmundsdóttir þýða. Þar er fjallað um framtíð hug-
rænna skáldskaparfræða. Gengið er út frá orðinu að „skrifaoglesa“, sem
er ekki til en ætti að vera það vegna þess hve þetta tvennt er gjarna sam-
tvinnað og skáldverkið á ábyrgð hvorstveggja, höfundar og lesanda. Oatley
bendir á þrjár leiðir sem hugræn skáldskaparfræði geti farið og tengir þá
nýyrði sitt við umfjöllun um mímesis-hugtakið, tilfinningar í vestrænum
samtímasálfræðiverkum og indverskum miðaldaskáldskaparfræðum, svo
og við vangaveltur um notagildi bókmennta. Jörgen L. Pind fylgir grein-
inni úr hlaði með kynningu á höfundinum en þau aðafararorð mælti hann
upphaflega, að mestu á ensku, á undan fyrirlestri Oatleys hjá sálfræðideild-
inni.
Í bláendann skal þess getið að eitt einkennið á hugrænum fræðum er
að þeir sem starfa innan þeirra leggja gjarna mismunandi merkingu í sömu
hugtök. Þess sér staði í þessu hefti, en einnig hins að hver hefur sína sér-
visku við þýðingu hugtaka. Hér er ekki gerð tilraun til að samræma slík
atriði en á stöku stað er þó vísað milli greina til að vekja athygli á þýðing-
armun.
Ritstjórar þakka öllum sem lögðu gjörva hönd á þennan hugræna plóg
en láta duga að nefna sérstaklega Aðalstein Eyþórsson sem fær þakkir fyrir
vandaðan yfirlestur, góðar ábendingar og margháttaða hjálp.
„MEð RAUðUM dROPUM“