Skírnir - 01.01.1951, Blaðsíða 142
136
Gunnar Benediktsson
Skímir
III.
Tungu-Oddur var sonarsonur Krömu-Odds, er „nam Reykja-
dal inn nyrðra og alla tungu milli Reykjadalsár og Hvítár
og upp til Deildargils“. Tungu-Oddur bjó að Breiðabólstað.
„Hann var höfðingi í Borgarfirði fyrir sunnan Hvítá“, segir
Egils saga. Hans er víða getið í sögum, og hann kemur all-
mikið bæði við Egils sögu og Hænsa-Þóris. Hann er einkum
riðinn við ýmiss konar deilur, og tekst honum sjaldan gæfu-
samlega eða skörulega. Hann hafði tekið að sér verðlagsstjóra-
embættið, þegar kaupskip komu í Hvítá, og þótti engum
dælt að kaupa, fyrr en vissi, hvað hann vildi að gera. En örn
nokkur stýrimaður bauð honum byrginn: „Sjálfir ætlum vér
að ráða eign vorri fyrir þér.“ Bannaði Oddur þá öllum mönn-
um kaup við hann og hótaði að taka fé af hverjum þeim,
sem veitti honum lið. En á þessari hótun kiknaði hann.
Norðan Hvítár, í örnólfsdal, bjó Blund-Ketill, friðsamur og
voldugur höfðingi. Sonur hans þekkti örn stýrimann, og
Blund-Ketill hafði þekkt föður hans. Taka þeir Öm heim til
sín og varning og koma fömnautum hans i vistir, og verður
Tungu-Oddur að láta sér það lynda. Þorvaldur, sonur hans,
verður síðan fyrirliði í aðför að Blund-Katli, þar sem hann
er brenndur inni. Verður faðir hans til varnar í því máli.
En á alþingi var hann borinn ofurliði, „fyrir því að bæði
var, að hann þótti þyngri málahlut eiga að flytja, enda var
hann aflvani fyrir liðs sakir“. Var sonur hans ger útlægur
um þrjá vetur. Þegar Steinar Sjónason lendir í deilum við
Þorstein á Borg, þá lætur Tungu-Oddur Steinar kaupa sig til
liðs. Fengu þeir Steinar hina mestu háðung af því máli,
enda kom Egill gamli sjálfur þar á vettvang, í fyrsta og
síðasta sinn sem hann kom við deilur hér á landi, og var
ekkert mildur á manninn.
Nú gæti virzt, að Mosfellingum hefði ekki átt að þykja
mikill slægur í að treysta venzlabönd við þennan höfðingja,
illdeilinn og lítinn skömng í átökum. En þetta ráð var að
ýmsu ekki óvænlegt. Tungu-Oddur er höfðingi yfir víðlendu
og blómlegu héraði, sem lá hins vegar Bláskóga gegnt Árness-
þingi. Þaðan var auðveldara að fjölmenna til þings en úr