Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1987, Page 178

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1987, Page 178
176 MULAÞING Þorstein um það sem allir vissu, en hann gæti svarað ýmsu öðru. Upp- runi þessara greina verður að liggja á milli hluta, en hér á eftir fara tvær þeirra valdar af nokkru handahófi. Þær lýsa svolítið inn í hugskot Þorsteins og sýna viðhorf hans til lífsins og gilda þess. Greinarnar tvær eru birtar stafréttar og með greinamerkjasetningu óbreyttri: Að heira Góð heirn er mikið góð gjöf að heira mart, er gott og þarflegt, en þó er mart sem við ættum ekki að heira af því sem við heirum og aldrei hefðum átt að heira, eyrunum má líkja við dyr sem mart fer inn um bæði Ijótt og fagurt. Það eru til sumir menn sem hafa sterka löngun til að segja frá öllum mögu- legum hlutum jafnvel særandi og meiðandi um náungann sem aðra varðar ekkert um og svo fara þeir að reina að komast til botns í því og eru ekki rónni fyrr en þeir eru búnir að vita hvernig í öllu liggur, þetta eru hin forvitnu eyru og hvössu, sem hætta ekki fyrr en önnur jafnforvitin eyru fá að heyra sem þau lystir Þessum eyrum þarf að sjá við og varast. Góðir menn gefa lítið fyrir að heyra alt það umtal og ath sendir frá hugsunar- lausum slúðurs manneskjum. Það eru til margir hlutir sem eru sorglegir að heira og aðrir að þeir eyðileggja gott skaplyndi og ræna ánægju. Opnum eyrun fyrir velviljuðum mönnum sem taka því sem vér segjum með skynsamlegri ályktun, en lokum þeim fyrir vonsku og lélegum hugsunarhætti sem gera eyrun sljó og tilfinningalaus sé vaninn látinn ráða því það er alls ekki nauðsynlegt að heyra alt sem sagt er. Það hefði verið æskilegt að eyru mannsins væru þannig úr garði gerð að hægt væri að opna þau og loka eftir vild. Höfum Fegurðarsmekk Það er mikill mismunur á því hjá mönnum með hvaða auga þeir líta á hina og þessa hlutina sem þeir skoða eða virða fyrir sér, hvort að er um stærri eða smærri heild að gera, sumum finnist rétt laglegt það sem öðrum finnist afkára- iegt, því er nokkuð æft í orðtakinu „Sínum augum lítur hver á silfrið" Það er svo ótalmart fagurt og fallegt til, bæði í fjarlægð og nálægð og eins í kringum menn, sem hægt er að viðurkenna aðdáanlegt, en því miður vantar marga fegurðar smekk eða tilfinningu fyrir því sem fagurt er, sem er orsök þess, nema hjá þeim sem það er meðfætt. Hvað lítið far menn gera með það að glæða hjá börnum og unglingum náttúrufegurðina á meðan þau eru mest meðtækilegust fyrir flest og sálarlíf þeirra er ósnortið af því mikla umstangi sem kemur fram í tilveru heimsins og sljóleiki aldursins kemur ekki í ljós. Alstaðar í heiminum er til marg háttuð fegurð, sem getur verið efni til aðdáun- ar, það er ekki svo mart til ljótt, að þess gæti svo mikið, sérstaklega ef menn reyna að finna það fagra út úr hverri heild fyrir sig sem er athuguð. Fegurð yðnaðarins getur verið mjög mikil og margbrotin og ýmsar listir.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144
Page 145
Page 146
Page 147
Page 148
Page 149
Page 150
Page 151
Page 152
Page 153
Page 154
Page 155
Page 156
Page 157
Page 158
Page 159
Page 160
Page 161
Page 162
Page 163
Page 164
Page 165
Page 166
Page 167
Page 168
Page 169
Page 170
Page 171
Page 172
Page 173
Page 174
Page 175
Page 176
Page 177
Page 178
Page 179
Page 180
Page 181
Page 182
Page 183
Page 184
Page 185
Page 186
Page 187
Page 188
Page 189
Page 190
Page 191
Page 192
Page 193
Page 194
Page 195
Page 196
Page 197
Page 198
Page 199
Page 200
Page 201
Page 202
Page 203
Page 204

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.