Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1999, Qupperneq 155

Hamra-Setta
arngrimsson. Jon
magnusson. Hiallti
gvdbranzson.
Svarner logrettu-
menn. Bjorn stefanz-
son. Oddvr nvpsson.
Gizvr helgason. Ein-
ar þorvallzson.“
Það fyrsta sem
vekur athygli er að
þeir Gissur Helgason
og Hjalti Guðbrands-
son skipta um hlut-
verk þannig að þeir
eru nefndir sem
dómsmenn í báðum
dómunum en eru til skiptis lögréttumenn.
Báðir koma þessir menn fyrir í öðrum
skjölum á Austurlandi frá þessum tíma. Þeir
eru aldrei í annan tíma taldir sem lögréttu-
menn og fátt sem bendir til að þeir hafi
nokkurn tíma haft þann virðingarsess.
Jón Magnússon þekkist enginn meðal
lögrétumanna sunnan og austan frá þessum
tíma, en Jón Magnússon frá Svalbarði var í
norðannefnd en hæpið að það hafi verið
hann sem var í Egilsstaðadómi.
Þorsteinn Þórðarson þekkist ekki annars
staðar sem lögréttumaður. Ásbjarnar Árna-
sonar getur ekki sem lögréttumanns fyrr en
1561 og er það til 1573. Hafi hann verið
orðinn lögréttumaður 1543 þá hefur hann
verið mjög ungur á þeim tíma.
Magnúsar nokkurs Egilssonar getur sem
lögréttumanns úr Múlaþingi 1574. Enginn
maður þekkist með þessu nafni sem líklegur
er til að hafa verið á Egilsstöðum 1543.
Jón Arngrímsson kemur aðeins við
þennan eina dóm frá þessum tíma en maður
með þessu nafni bjó í Hornafirði.59
Jón Arngrímsson er hins vegar þekktur
sem lögréttumaður í Múlaþingi á árunum
1589 til 1616.
Lítil rúst ofan Sesseljuhamra. Ljósm.: höfundur.
Það sem hér hefur verið dregið fram
sker úr um það að Egilsstaðadómamir tveir
frá 7. september 1543 eru falsdómar. Það
breytir þó ekki því að miklar líkur eru til
þess að Erlendur lögmaður Þorvarðarson
hafi dæmt Sesselju til dauða, en þeim dómi
hafi verið hnekkt.
Ekki fæ ég séð hver tilgangurinn hefur
verið með því að falsa þessi gögn. Ein-
hverjir hagsmunir hljóta að liggja á bak við
þann gjörning. Ef litið er á dómsmennina þá
bendir margt til þess að gjörningurinn sé
ekki gerður fyrr en eftir 1570 og af
einhverjum sem ekki hefur verið mjög
kunnugur á Austurlandi en hefur haft að-
gang að bréfum með nöfnum ýmissa
Austfirðinga.
Áður hefur verið minnst á kæru Björns
Jónssonar upp á Krossholt, slitur sem er
skráð á saurblað aftan við Bréfabók Jóns
biskups Vilhjálmssonar. Þetta er ekki gott
skjal en full ástæða til að gefa því gaum
sem skráð er þar um Sesselju Loftsdóttur.60
„Kom sa domrenn fyre jd næsta svmar epter
til alþingis sem dæmdvr var vm (mal)
Ceciliv med þotta eidvm þeim þar standa oc
153