Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1999, Blaðsíða 162

Múlaþing
vandamáli hafa komið að eina varanlega lausnin sé að halda áfram með húsið og byggja ofaná jarðhæðina.
Geymsla, sem safnið hafði til afnota endurgjaldslaust yfir landbúnaðartæki og aðra fyrirferðarmikla
muni í skemmu Skógræktar Ríkisins við Höfða á Völlum, var seld um sumarið og Minjasafninu gert að
tæma hana. Eftir árangurslausar málaumleitanir til sveitastjórna í Austur-Héraði og Fellabæ var afráðið að
taka á leigu rými í steyptu fjárhúsi og hlöðu í eigu Systkinabúsins Skeggjastöðum, Fellahreppi. Ljóst var
að flutningurinn yrði flókinn og dýr enda um að ræða eina 5 óökufæra traktora, hestasláttuvél,
komskurðarvél í bágu ásigkomulagi, hestaplóga, hestasleða, og mikið magn timburs sem áður tilheyrði
innréttingum húsa. Leitaði safnstjóri til Dags í Dagsverki um að annast flutninginn. Guðmundur
Armannsson, Vaði, Skriðdal, kom á eigin traktor til að draga tækin út úr skemmunni. Dagur tók þar við og
hífði upp á vörubíla það sem ekki varð handlangað úr skemmuni. í burðinn komu ásamt safnstjóra 3
bæjarstarfsmenn Austur-Héraðs. 3 vörubílar og jafnmargir bílstjórar önnuðust akstur. Við Skeggjastaði
nutum við aðstoðar Gunnars Björnssonar, Hoft, Fellum, á gaffaltraktor sínum, við að koma hlutunum fyrir
í nýju geymslunni. Tveir af traktorunum 5 voru fluttir að Vaði þar sem Guðmundur bóndi hyggst gera þá
upp í frítíma sínum. Ekki er að orðlengja það að allir þeir sem hér eru nefndir til sögunnar gáfu bæði vinnu
sína og sinna starfsmanna og atvinnutækja. Safninu var ekki einu sinni gert að greiða útlagðan beinan
kostnað eins og eldsneyti eða slíkt. Kann safnstjóri hlutaðeigandi að sjálfsögðu bestu þakkir fyrir.
Vetrarstarfsemi
Safnakennsla
Um haustið var öllum skólum í Múlasýslum sent bréf þar sem minnt var á safnakennslu fyrir
skólanema. Alls sóttu um 230 skólabörn safnið heim í fylgd kennara sinna. Þetta er um helmingi færri böm
en árið áður. Telja má víst að skýringin felist í því að ýmsir kennarar hafi ekki séð tilefni til að fara með
nemendur sína annað árið í röð. Boðið var uppá safnakennsluverkefni sniðin að þörfum mismunandi
aldurshópa en ekki völdu allir kennarar að notfæra sér þau. Safnstjóri lagði áherslu á samstarf við kennara
um að sníða heimsóknina að áhuga og áherslum hvers hóps fyrir sig. Til dæmis komu leikskólaböm
Austur-Héraðs í heimsókn í desembermánuði og hlutu leiðsögn um salinn og settust svo á gólf
baðstofunnar og hlýddu á sögu um jólasveinana og Grýlu. Sögukennari við Menntaskólann hannaði aftur
á móti heimaverkefni fyrir nemendur sína þar sem fastasýning safnsins var lögð til grundvallar.
Safnakennslan er mjög mikilvægur þáttur í starfsemi Minjasafnins og undantekningarlaust fara nemendur
glaðir og einhvers vísari af vettvangi.
A haustönn tók starfsfólk Minjasafnsins á móti þremur nemendum 10. bekkjar Egilsstaðaskóla í
starfsfræðslu. Þetta var í fyrsta sinn sem Minjasafnið tók þátt í þessu starfi skólans og gafst samstarfið
afskaplega vel.
Góugleði
Á konudaginn stóð starfsfólk Safnahússins sameiginlega að dagskrá sem var öllum opin og helguð
minni kvenna. Dagskráin fólst í upplestri á kvenlýsingum, fornum og nýjum, kvæðum og heilagra kvenna
sögum, auk hljóðfæraslátts og söngs og síðast en ekki síst einvígi þar sem Jónbjörg Eyjólfdóttir og
Brynjólfur Bergsteinsson kváðust á. Á milli 40 og 50 gestir komu í Safnahúsið til að hlýða á flutninginn,
og telst það húsfyllir.
160