Jón á Bægisá - 01.02.2007, Blaðsíða 23

Úr Letters from Iceland
Annar kapítuli
Islandsjbr ogfleiri kvxSi
- Islandsför
- Bréf til Christophers Isherwood, dándimanns.
Þá óskar sér ferðalangurinn: „Látið nú alla
lækna mér fjarri“; og hver höfn gefur sjónum sitt nafn:
ýmist borgleysa, sorg eða auðn; en hjá öllum
er „afneitun" norðursins boð.
Og ávallt er sléttan eins þar sem fiskurinn leynist,
og alstaðar; svifléttir fuglar blika við stafn.
Undir trosnuðum, ólmandi fána
sér eyjavinurinn loks
í fjarska sitt langþráða takmark: hann sér hvar sindrar
á snjóuga tinda og nálgast nú kaldhömruð fjöll
í nóttlausri kyrrð þessa sviðs, og sandsins
síkvika blævængjaslag.
Þá látið hinn réttvísa þegn sjá hér fjölmargar furður:
feiknarlegt hóffar, eimgos sem brýst upp úr skor
í hrauninu, bergið, og beljandi fossinn,
og í berginu sveimandi fugl.
Og kvæða- og fornsagnakönnuðinn, staði að skoða;
kirkjustað biskups sem troðið var ofan í sekk,
laug mikils sagnfræðings, eða þá eyna
sem útlagann myrkhrædda fól.
Minnist og hetjunnar feigu sem féll við og mælti:
„Fögur er hlíðin, og hér mun eg vera um kyrrt”,
og konu er tuldraði veikt „þeim var eg
verst er eg unni mest”,
því Evrópa er fjarri. Og eyjan er raunverulega
óræð. Og frægðarverk hetjanna á þjóðveldisöld
eru haldreipi þeirra sem þykir þeir vera
fæddir til einskis, og föl
ffi/i á .dSayrijá - Hann gat ekki hætt að ríma
21