Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.2011, Side 25

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 2. tbl. 87. árg. 2011 21
Lengi í bæjarpólitík
„Ég var búin að velta lengi fyrir mér að
fara í meistaranám. Það kom eiginlega
ekkert annað til greina í mínum huga. Ég
hef töluvert leiðst út í kennslu og stjórnun
í gegnum tíðina. Stjórnmál hafa átt hug
minn lengi og ég sat í bæjarstjórninni í
Kópavogi í tólf ár. Almannaheill og forvarnir
hafa alltaf heillað mig. Sérstaklega hef
ég haft áhuga á því að gera fólk virkt á
vinnumarkaðnum og í þjóðfélaginu.
Maðurinn minn fór í MBA­nám í Bretlandi
árið 2005 og þá var ég með annan
fótinn þar úti. Ég velti heilmikið fyrir mér
hvort ég ætti að hefja nám líka en það
reyndist of dýrt fyrir okkur. Það varð
því ekkert úr því. Þegar HR hóf kennslu
í lýðheilsufræðum fór ég á kynningu á
náminu og sótti um í kjölfarið. Ég byrjaði
í meistaranámi í lýðheilsufræði haustið
2006 og átti að útskrifast 2008. Það fór
á annan veg vegna þess að ég veiktist
þá um vorið, fékk góðkynja æxli í hægri
hönd,“ segir Halla og heldur áfram.
„Ég var byrjuð á meistaraverkefninu sem
fjallaði um óskir verðandi foreldra um
þjónustu í barneignarferlinu, svo sem á
meðgöngu, í og eftir fæðingu. Ég var
búin að taka öll viðtölin en átti eftir að
vinna úr þeim.
Ég fór í uppskurð á hendi og ákvað
í kjölfarið að leggja námið á hilluna
til hausts og klára það ári seinna en
ég hafði upphaflega ætlað. Ég leit á
veikindin sem hvert annað verkefni og
fannst ákjósanlegast að vinna úr þeim á
sem bestan hátt.“
Einkarekið fæðingarheimili
„Á þessum tíma var ég einnig nýbúin
að stofna fyrirtæki. Við vorum nokkur
sem ætluðum að opna einkarekið
fæðingarheimili í gömlu Heilsuverndar­
stöðinni og höfðum lagt töluverða vinnu
í undirbúning. Sumarið 2008 var ég
í hlutastarfi á sýkingavarnadeildinni og
skrifaði jafnframt lokaverkefnið eftir
því sem ég treysti mér til. Um haustið
ætluðum við að fara á fullt í nýja fyrir­
tækinu. Úr því varð ekki.
Sonur minn starfar hjá Microsoft í Seattle
þar sem hann býr með fjölskyldu sinni.
Haustið 2008 átti hann von á sínu þriðja
barni og ég var búin að lofa að koma og
létta undir á heimilinu. Ég ætlaði að njóta
þess að vera „au pair“ í nokkrar vikur. Ég
hafði verið í iðjuþjálfun með höndina áður
en ég fór út en þar sem ég er örvhent
háði hún mér ekki svo mikið.
Ég hélt til Bandaríkjanna 3. október,
hálfum mánuði fyrr en til stóð þar sem
sonur minn hringdi og sagði að það þyrfti
að taka barnið með bráðakeisaraskurði.
Þetta var nokkrum dögum áður en Geir
Haarde bað Guð að blessa Ísland.
Ég hafði dvalið ytra í fimm vikur þegar
ég veiktist alvarlega. Maðurinn minn var
kominn út en við ætluðum að taka frí og
ferðast til Kaliforníu. Síðan átti leiðin að
liggja heim þar sem ég ætlaði á fullt að
klára lokaverkefnið mitt og vinna við nýja
fyrirtækið.“
Á sjúkrahús í lífshættu
„Daginn eftir að Þórarinn, maðurinn
minn, kom fékk ég slæma kviðverki.
Fyrst vildi ég ekkert gera í því en það
endaði þó þannig að ég fór á nálæga
heilsuverndarstöð. Þá var ég orðin mikið
veik og ekki kom annað til greina en
senda mig á sjúkrahús. Þar fór ég í
gegnum miklar rannsóknir sem leiddu í
ljós að það hafði komið gat á ristilinn. Auk
þess var ég komin með lífhimnubólgu. Ég
hef átt við sjúkdóm að stríða sem nefnist
colitis ulcerosa (sár í ristli) sem hafði þó
ekki hrjáð mig neitt sérstaklega. Ég var
búin að ganga með sjúkdóminn í meira
en 20 ár, var á lyfjum en fann ekki mikið
fyrir honum,“ útskýrir Halla.
„Ég hafði verið eins og hvítur stormsveipur
þær fimm vikur sem ég hafði dvalið í
Bandaríkjunum og ekki kennt mér neins.
Það var hins vegar ekkert annað að gera
en setja mig strax undir hnífinn. Þetta var
stór og mikill skurður. Ekki var hægt að
loka honum á eftir og því var sett upp
dren og ég fékk stómíu. Í aðgerðinni fékk
„Það var hins vegar ekkert
annað að gera en setja
mig strax undir hnífinn.“
ég alvarlega öndunarerfiðleika og var
sett í öndunarvél. Ég var tengd við hana
í fimm vikur.“
Í dái á gjörgæslu
„Ég fór beint á gjörgæslu þar sem ég
var lengi í dái. Ég vil gjarnan segja
fagfólki í hjúkrun frá því að ég er hundrað
prósent viss um að fólk, sem liggur í dái,
skynjar það sem sagt er í kringum það.
Gífurlega miklu skiptir að tala við fólk sem
er meðvitundarlaust eða lesa fyrir það.
Bæði sonur minn og eiginmaður lásu fyrir
mig upphátt af mbl.is því ég hef alltaf
verið mikill fréttafíkill og margt var að
gerast á Íslandi á þessum tíma.
Dóttir mín kom einnig í heimsókn en hún
var þá að vinna lokaverkefni í lögfræði.
Allir voru með áhyggjur og fjölskyldan
stóð vel saman á þessum erfiða tíma. Ég
var í lífshættu í 3 vikur en upp frá því voru
læknarnir nokkuð vissir um að ég myndi
hafa þetta af. Hins vegar fékk ég flestalla
fylgikvilla sem hægt var að fá. Fyrst var
það lífhimnubólga, síðan lungnabólga og
loks ARDS (brátt andnauðarheilkenni).
Þar fyrir utan fékk ég þarmasýkingar og
hjartsláttatruflanir þannig að gefa þurfti
mér hjartastuð.
Maðurinn minn hélt dagbók á meðan
þetta gekk yfir og skráði allt sem gerðist
enda þurfti hann að láta fjölskyldu og
vini fylgjast með fréttum af mér. Sonur
minn, sem er tölvunarfræðingur, gat
auk þess tengt hann við vinnuna heima
á Íslandi en hann starfar hjá Almennu
verkfræðistofunni. Ég var skorin upp
12. nóvember og Þórarinn, eiginmaður
minn, var hjá mér fram í janúar svo þetta
var ekki auðvelt fyrir fjölskylduna,“ segir
Halla.
Öðruvísi vinnubrögð
„Ég er ansi hörð af mér og þoli mikið en mér
var ráðlagt að lesa ekki sjúkraskýrsluna
mína fyrr en seinna. Það gerði ég ekki fyrr
en ári eftir að þetta gerðist.
– Fannst þér vera önnur vinnubrögð
á bandarísku sjúkrahúsi heldur en þú
þekktir hér heima?
„Hér á landi er einn hjúkrunarfræðingur á
hvern sjúkling á gjörgæslu. Á sjúkrahúsinu