Félagsbréf - 01.07.1962, Blaðsíða 52

Félagsbréf - 01.07.1962, Blaðsíða 52
UNGIR LISTAMENN Rætt við Einar Baldvinsson, listmálara íslcnzk myndlist ú sér mjög: skemmtilcffa liróunarsöffu á vorum tímum og: margir eru þeirrar skoðunar, að einmitt á því sviði listmenningar muni ný kynslóð liér á landi láta verulega að sór kveða. Félag'sbróf ætla eftirleiðis að birta stuttan myndlistarþátt í hverju hefti, cinkum til kynningar á nngum mönnum, sem vænlegir eru til frama. Að þessu sinni hefur Einar Baldvinsson listmálari orðið fyrir valinu og: fer liér á eftir viðtal, sem Jóhann Hjálmarsson hefur átt við liann að beiðni ritsins. Einar er fæddur í lteykjavík 8. desemlier 1919, sonur Baldvins Einarssonar aktyffjasmiðs og konu hans, Kristine Karoline, norskrar ættar. Eru bau hjón bæði látin. Einar er ffáfaður og: g;eðfelldur listamaður, lilédra*g;ur og- varkár, en oft er liætta á, að slíkum listamönnum sé að óverðskulduðu minni gaumur gefinn en lieim öðrum, sem neyta meira harðfylgis við framboð sjálfra sín og; verka sinna. I viðtali sem Sigurður Bjarnason átti við Nínu Tryggvadóllur lét hún í Ijós þá skoðun, að hið fígúratífa form nægði ekki til þess að túlka það, sem væri að gerast í heiminum í dag. — Hvað segir þú um þetta, Einar. — Þetla er einstrengingslegt sjónar- mið. Fígúratífa formið hefur ótæm- andi möguleika. Langt frá því að það þurfi að vera hefðbundið, fyrir því eru óteljandi sannanir. Úrslitum ræður, hve málarinn hefur sterkan persónu- leika og sköpunarkraft. Það er alltof stuttur lími síðan ahstraktlistin ruddi sér braut, til þess að hægt sé að segja, að hún ein eigi rétt á sér, það eru um fjörutíu ár síðan hyrjað var að mála ahstrakt. Mér finnst það alltaf eiga við, sem haft er eftir Jóni Stefánssyni: Það er sama hvaða fonn myndin hef- ur, ef hún er góð. Aðalatriðið finnst mér, að listamaðurinn slíli sig ekki úr tengslum við náttúruna. Það er um- hverfið, sem gefur manninum hug- myndir, og maður sem lifir ekki neitt sérstakt, hefur ekkert upp á að hjóða. Listamaðurinn verður að færa hlut- ina í sjálfstæðan húning, verður að hafa hæfileika til að taka á móti þéim áhrif- um, sem hann verður fyrir. Sumir eru
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.