Félagsbréf - 01.07.1962, Blaðsíða 55

FÉLAGSBRÉF
51
að bylting hafi orðið í samanburði við
hina málarana. Það er þessi stranga og
meitlaða teikning hjá honum, sem
einnig kemur fram í kúbismanum,
formin og lilameðferðin.
— Eigum við ekki að ræða dálítið
um sjálfan þig, Einar?
-— Ég hef ekki mikið um sjálfan mig
að segja, það hefur gengið skrykkjótt
hjá mér, engin heljarstökk.
— Hver voru tildrög þess að þú
fórst að fást við myndlist?
— Þegar ég var krakki, var ég
meira í músik, byrjaði að læra á píanó.
Það var píanó heima. Svo fór Erlend-
ur bróðir minn að búa og tók píanóið
með sér. Eflir á fór ég að læra á fiðlu
hjá Þórarni Guðmundssyni. Það átti
ekki við mig. Ég var átta ára þegar ég
sá teikningar Jóhanns bróður míns, sem
þá var í lðnskólanum. Hann var slyng-
ur teiknari. Ég fór að teikna hug-
myndir, en hann teiknaði aðallega eftir
gi])smyndum. Svo byrjaði ég að læra
hjá Tryggva Magnússyni. Hann lét okk-
ur mála uppstillingar með olíulitum.
Einhvern veginn fór sú kennsla út um
þúfur. Tryggvi mátti ekki vera að
þessu. Síðan var ég hjá Marteini Guð-
mundssyni og Birni Björnssyni einn
vetur. Þar lærði ég anzi mikið. Svo fór
ég til Jóhanns Briem og Finns Jóns-
sonar. Þeir höfðu skóla saman. Bakt-
erían festist í manni. í Handíðaskólan-