Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1877, Qupperneq 57

51
1877
aö isjii uni, að það sjo gjört, cn annars fái hún ekki betur sjeð, að svo miklu leyti scm 60
hún má skynja, hversu til hagar, en að fá megi samt sein áður ætíð að kalla vitneskju !)' ai)nl'
um viðtakendurna, sje þess gætt á íslandi, að hlutaðeigandi skipstjórar láti í tje allar
nauðsynlegar vísbendingar um varninginn, cptir farmtökuskírtcinum þeirra («konnossc-
mentum») og öðrum hleðsluskjölum, og að al'greiðslumeun skipanna og aðrir hlutaðeigend-
ur gæti svo reglu í þessu efni, sern vera ber.
Um böggul þann með 1000 «sígarettum» í, cr þjer minnizt á í brjefi 17. okt., horra
landshöfðingi, og sömuleiðis um þá tvo vindlaböggla, með 300 vindlum í öðrum og 400
í liinum, er eigi hafa fundizt neinir viðtakendur að, er auk þess fengin sú vitnoskja, að
þá liofir veitingamaður póstgufuskipsins haft með sjer, án þess að þeir væru laldir með
vistaforða þess, og lrefir hann að líkindum eigi flutt þá í land á íslandi, heldur selt þá
úti á skipinu. Um það, að einn maður á íslandi á að hafa fengið 8000 vindla, þar sem
honum voru eignaðir 10,000 á tollseðlinum, og tveir aðrir 6500 í stað 9000, sem skráð
var á tollseðlinum, heiir fengizt sú vitneskja, að vindlatalan hefir verið sett á tollseðilinn
eptir því, sem til var sagt í útflutningsskýrslunum, en er þeir sem vindlana sendu, voru
utn það spurðir, lrvernig á því stœði, sögðust þeir í raun og veru eigi hafa sent
fleiri vindla en þeir töldust á íslandi, og or lialdið, að hin ranga tala hafi verið sett í
skýrslurnar af tollafgreiðslumanni þeitn eða sendimanni, cr annazt lreírr afgreiðsl-
una fyrir liönd þeirra, er vindlana sendu. Að því er sncrtir þriðja vindlabagganu, er
rcyndist að eins hafa að geyina 5000 vindla í stað 7000, sem í tollseðlinum stóð, þá helir
sá, sent þá sendi, sagzt eigi liafa vitað vindlatöluna, og helir því afgrciðandinn sjálfsagt
bœtt þessari tölu við.
Að endingu hefir aðalstjórn skattamálanna bœtt því við, að út af því, er þannig
hafi að borið, hafi verið tekið til íhugunar, hvort liœgt væri i'rá lrálfu tollstjórnarinnar að
gjöra nokkra frekari ráðstöfun til að taka fyrir, að slíkt beri optar að; en segir, að það
sje hvorttveggja, að tollstjórnin geti eigi samkvæmt fyrirmælum tolllaganna neytt neinn
til að tilgreina nafn þess, er vörurnar eiga að fara til, onda yrði og tollgæzlumönnum
eigi unnt að líta optir, Irvað margir vindlar væri í vindlaböggurn til íslands, sakir þcss,
að þeir hafa svo rnargt annað að gjöra, og cptir reglum þeim, er þeim eru scttar; sje
því komið undir þeitn, er vörurnar senda, hvort þeir vilji eða geti látið í tje áreiðanleg-
ar vísbendingar í því efni. En til þess að stuðla að því, að gætt verði þess frá liálfu
þess, er vörurnar sendir, sem œskt er í þessu efni, halr yfirumsjónarmenn tollgæzlunnar í
Kaupmannahöfn lagt svo fyrir hafnargjaldsstofurnar, aö þær biðji þá, sem vörurnar senda,
um leið og bókaðar sjeu útflutningsskýrslurnar, að tilgreina rjetta tölu á vindlum þeim,
er flytjast eigi til íslunds, að svo miklu leyti sern því verði við komið, og að vonandi sje,
að með því móti muui smámsaman takast að burtrýrna aö rnestu leyti að nrinnsta kosti
slíkutn aguúum og hjer rœðir um.
þetta er eigi látið undan falla að fjá yður, hcrra landshöfðingi, til þóknanlegrar
leiðbeiningar og birtingar.
— Brjef landslröfðíllgja til liim setla lögreglmtjóra i fjárkláðamálinu um fjár-
rekstrabann. — Með brjefi frá í dag hafið þjer, lierra lögreglustjóri, sent mjer
bónarbrjef Tómasar Ingimundssonar á Egilsstöðurn í Ölfusi um leyfi til að ílytja nokkrar
sauðkindur heim til sín austan yfir Ölfusá. Hafið þjer látið í Ijósi þá skoðun, að rneð
því að kláðavottur liafi komið fram í vetur á nokkrum bœjum í Borgarfjarðarsýslu, Sel-
67
april.