Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1877, Qupperneq 115

109
1877
loyfi íoöur síns til ;ið dvclja á Kclduliólum oins lengi og þeiui frændum uiu somdi, og að
luánuði liðnum, eðaá Góunni,' hafi liann farið lieim aptur, af því liann hafi eigi treyst sjer
til að nema gullsmíðið. í annan stað liati hann nokkrum árum síðar eða snemma í
marzmánuði 1806 farið með lcyii þávcrandi húsbónda síns norður á Akureyri til þoss að
læra þar skósmíði, cn með því að eigi liafi heldur orðið neitt úr þessu námi, liafi liann
snúið heim aptur að vörmu spori og verið hjá húshónda sínum á Eskifirði vistarárið út.
það má nú telja sannað, að Sæhjörn hafi í hvorttveggja skiptið, er hann fór úr
lícyðarfjarðarhrcppi, sem nú var sagt, haft leyfi Inisbónda síns til að vera í burtu eins
lengi og hann vildi. En liins vegar hefir hann livorki borið það sjálfur nje heldur hefir
|iað sannazt á annan vcg, að hann hafi vcrið cinráðinn í því, er hann lagði af stað í hvert
skiptið, að skipta um samastað, og eigi liefir heldur neitt komið fram fyrir því, að liann
liafi átt þcss kost, sjer í lagi að hann liali verið búinn að útvega sjer vist eða samastað
þar, sem ferðinni var til heitið, nje annarstaðar utan Eeyðarfjarðarhrepps. Nú er þess
er gætt þar á ofan, aö liann sncri heim aptur í sömu vistina, og hann fór úr, í hvort-
tvcggja skiptið, og að hlutaðeigandi sóknarprestur hefir vottað, að hann liaíi öll árin 1850
—1808 verið talinn á nýárinu heimilisfastur á ýmsum bœjum í sókninni og aldroi getið
þess við sig, að hann ætlaði að víkja burt úr sókninni, verð jeg að vera yður sammála,
herra amtmaður, að því er snertir úrslit þessa máls, og er því hjer með staðfestur hinn
álrýjaði úrskurður yðar, þar sem Sæbjörn porsteinsson er taliun svcitlægur i ltcyðar-
ijarðarhreppi, ásamt þeim, er honum ber að ala önn fyrir að lögum.
— Brjef landsllöfðingja til stipt.*yfirvald<inna um styrlc til að byggja upp
prestssetur. — Með þóknanlegu brjefi stiptsyfirvaldanna, dags. 12. þ. mán., með
tók jcg brjef prcstsins sira Jakobs ltjarnarsonar á Torfastöðum, þar sem hann biður um
500 króna styrk úr landssjóði, af Ije því, sem ætlað cr iil óvissra útgjalda, til þess að
reisa við og byggja upp staðarhúsin á Torfastöðum, og teljið þjer mjög œskilegt, að þotta
fengist, með því að eigi sje annað sýnna en, að staðarhúsin gjörfalli að öðrum kosti og
að prestssetrið verði óbyggilegt.
Út af þessu skal yður tjáð til þóknanlegrar leiðbeiningar og birlingar fyrir hlut-
aðeiganda, að af því að í íjárlögunum er eigi ætlað neitt fje til þess að reisa við og byggja
upp prestssetur, og með því að kostnaður til þess verður cigi talinn með óvissum gjöld-
um, er upp á kynni að koma, sjc jeg mjer cigi fœrt að veita það, sem hjer cr farið fram á.
— Brjef landsliufðingja t.il amlmannanna um byggingu og ábub ])jóð-
jarða. — Eins og sjá má af brjefi ráðgjafans til mín, dags. 22. maí þ. á., og prent-
iiðu í Stjórnartíð. þ.á. B — 82, hefir ráðgjafanum virzt nauðsynlcgt að taka til íhugunar og
gjöra ráðstafariir til betra fyrirkomulags á ábúð jarða þeirra, er landssjóðuriun á, og hefir
liann því boðið mjor að leita allra skýrslna, sem á þarf að halda í þessu cfni, hjá amt-
mönnunum og umboðsmönnum jarðanna. Alþingi hcfir og tekið mál þelta til umrœðu á
hinu nýlokna þingi og fallizt á þingsályktun út af því, þar sem skorað er á mig að sjá
svo fyrir, að umboðsmenn ásamt lireppsnefndum geli nákvæmar skýrslur um ástand og
ábúð hverrar þjóðjarðar í hverjum lircppi. sendi þær mcð tillögum sínum um lcigumála
og nauðsynlegar jarðabœtur á liverri jörð til sýslunefnda, þær aptur með álili sínu til
amtsráða, og amtsráöin til landshöfðingjá, sömuleiðis með álili sínu.
ilO
lS.sept.
111
17.sept.
«12
1‘J.sept.