Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.04.2000, Side 124

Eftir bestu samvisku
Ég skal segja þér eftir bestu samvisku
hvernig hugsun okkar verður til
hvernig samtöl okkar skjóta rótum
hvernig orð fljúga á milli manna.
Til þess verð ég að sitja þegjandi um stund
reyna að góma þó ekki væri nema smástjörnu
til að hægt sé að losa háls úr viðjum
til að snúa sér að vinsamlegum viðmælendum,
þekktum og óþekktum.
Þegar ég hefi heilsað færi ég húsfreyju
hnefafylli af hnullungum
eða aðra dýrgripi sem ég hefi til reiðu
nælu, suðræn aldini eða litla kænu
til að róa um vatnið á kyrrum sólskinsdögum
sem norðlæg veðrátta okkar er svo spör á
enda seinkar vorið sér svo um munar
í júní sefur stofuhundurinn enn
undir ábreiðu eins og manneskja - karl, kona eða barn
og skelfur samt af kulda.
Stundum gremst mér
hvernig hiti og kuldi skiptast á.
Tími tunglsins sem er nýtt eða fullt
er skiljanlegri en ruglið í veðrinu.
Vísindamenn rýna í brautir lægðanna
en vita ekki hvort rignir í kvöld
og ég geri ráð fyrir að Pavel Fílonov
hafi meira vald yfir skýjum en þeir.
Þeir sem andmæla vilja gjöri svo vel.
122