Tímarit um endurskoðun og reikningshald - 01.02.1976, Blaðsíða 15
3.3.2. Árið 1954
Arið 1954 urðu verulegar breytingar á
þessum ákvæðum. Með 5. gr. 1. nr. 41 /
1954 er nýrri málsgrein bætt við e. lið 7.
greinar, sem verður 2. mgr. e. liðs 7. gr.
Hér var um að ræða undantekningu frá
skattskyldu söluhagnaðar fasteignar, sem
verið hafði skemur en 5 ár í eigu skatt-
þegns, ef hann keypti aðra fasteign inn-
an árs eða byggði hús, áður en 2 ár (með
1. nr. 40/1959 breytt í 3 ár) voru liðin
frá söludegi, ef hin keypta fasteign eða
hið nvreista hús var að fasteignamati
jafnhátt eða hærra hinu selda, en ef það
var lægra að fasteignamati, skyldi sölu-
ágóðinn skattlagður hlutfallslega. Und-
antekningin gilti ekki, ef salan var liður
í atvinnurekstri skattþegns, eða var gróða-
skynssala. Hér gat því gróðaskynsreglan
skipt máli um sölu innan 5 ára.
Astæður þessarar undantekningar frá 5
ára reglunni voru þær, að sú regla þótti
hafa komið illa og ósanngjarnlega við
skattþegna, t.d. þá sem þurftu að selja
íbúð innan 5 ára, en keyptu aðra x stað-
inn til eigin nota, eða t.d. bónda, sem
átt hafði jörð skemur en 5 ár, en var
nauðsynlegt að selja jörð sína og flytja
búferlum og kaupa aðra jörð í staðinn.*
f þessu sambandi ber að geta þess, að
vísitala byggingarkostnaðar var árið
1939 100 stig, árið, 1945 357 stig, árið
1950 527 stig og árið 1955 904 stig.
Skattlagning á verðhækkunarágóða, sem
fram kom við sölu fasteigna, gerði það
því ókleyft eða erfitt að hafa skipti á fast-
eignum.
*Alþingistíðindi 1953 B, bls. 1032
Aðrar breytingar voru ekki gerðar á e.
lið 7. greinar fyrr en með núgildandi
tekjuskattslögum nr. 68/1971. Svo sem
áður greinir hefur A. liður 10. gr. sömu
laga verið óbreyttur í lögum síðan 1921.
4. LAGAÁKVÆÐI UM
SÖLUÁGÓÐA FASTEIGNA
EFTIR 1971
4.1. Aðdragandi laga nr. 68/1971 um
tekjuskatt og eignarskatt
Núgildandi tekjuskattslög nr. 68/1971
höfðu í för með sér verulegar breytingar
á reglunum um meðferð á sölu-
ágóða eigna. Mikill hluti þessara
breytinga stóð í sambandi við söluhagnað
af sölu á fyrnanlegum eignum, sem fell-
ur utan þessarar greinar að fjalla um.
Þess ber þó að geta, að heimilt er og hef-
ur verið samkvæmt íslenzkum skatta-
lögum að fyrna íbúðarhúsnæði, sbr. nú
E. lið 15. gr. tekjuskattslaganna. Fyrn-
ingin er miðuð við fasteignamatsverð og
verður ekki skattlögð við sölu, sbr. 6. mgr.
E. liðs 7. gr. tskl. í Danmörku hafa regl-
urnar hins vegar verið þær, að óheimilt
er að fyrna íbúðarhúsnæði. Hér verður
einungis fjallað um söluágóða af ófyrn-
anlegum fasteignum og íbúðarhúsnæði.
Rétt er að vikja nokkuð að aðdrag-
andanum að þessum breytingum. Hinn
25. maí 1969 skipaði fjármálaráðherra
nefnd til þess að fjalla um skattlagningu
fyrirtækja í tengslum við aðild íslands að
EFTA (Embættismannanefndin). Nefnd-
in skilaði áliti um það mál í marz 1970.
Hinn 14. maí 1970 fól fjármálaráðherra
13