Ráðunautafundur - 12.02.1978, Síða 10

104
Ræktunarskilyrði
Gulrófan þarf langan vaxtartíma til að ná góðum þroska
og skila viðunandi uppskeru. Sökum lakra hitaskilyrða er
mikilvægt að nýta vaxtartímann sem best. Þarf því að sá sem
fyrst eftir aö garftlönd eru orðin hæf til vinnslu og illgresi
byrjar að ála, en uppskerutap getur numið tugum kg þurrefnis
á ha/dag fyrir hvern dag sem sáningu seinkar eftir'að hita-
stig jarövegs er orðið hagstætt fyrir spírun. 1 veðursælli
sveitum er gulrófan almennt auðræktuð sá áðurnefndum atriðum
fylgt og búið vel að ræktuninni með næringu og umhirðu.
Þar sem sprettutíminn er stuttur og hitamagnið lágt er
ræktunin mjög hæpin nema því aðeins aö sáð sá til plantna í
reit eða gróöurhús, og þeim síðan plantað þegar þær eru
komnar með ca 3 laufblöö. Er þessi aöferð víða notuð r
nyrstu fylkjum Norður-Noregs, Troms og Finmörku. Kemur þá
til greina að gróðursetja með vál, eins og t.d. Accord.
Jarðvegur
Gulrófan þrífst best r jarðvegi sem er vel framræstur,
hæfilega myldinn, gljúpur og rakaheldinn, en henni er nauðsyn
.að hafa jafnan og greiðan aðgang að raka þegar næring fer að
safnast í rótina, og greiða loftrás.
Sendin jörð er látt og hlý og fyrr hæf á vorin til
sáningar en aðrar jarövegsgerðir, hins vegar heldur hún illa
næringu og oft vill koma fram kláðahrúður á rótum vegna
sveiflna í rakaskilyrðum. Einnig getur borið mikið á vaxtar-
sprungum.
1 mjög leirborinni jörð er rófan gjörn á að greina sig.
Sama hætta er fyrir hendi í grýttri jörð, sem auk þess hamlar
mjög válanotkun. Mjög greindar rætur skapa mikla vinnu við
upptöku og frágang til sölu en uppskerustörf er vinnufrekasti
starfsþátturinn. Að því er sumir staðhæfa gætir þó síður
eyðileggingar af völdum kálmaðks x leirjörð en í öðrum jarð-
vegi.
Hóflega framræstur mýrarjarðvegur sem tekinn er að fúna,
skilar oft góðri uppskeru og rætur verða undantekningalítið
sláttar á börk og lítið greinóttar. Hæfilega sandblönduð