Ráðunautafundur - 12.02.1978, Side 39

133
RÁÐUNAUTAFUNDUR 1978
HROSSARÆKT OG ARÐSEMJ
Þorkell Bjarnason
Búnaöarfélagi Islands
Fyrir mér vakir að fjalla um arösemi hrossaræktar hér á
landi í þessu erindi.
Stefna Búnaðarfélags íslands frá upphafi hefur verið
miðuð við reiðhestarækt og vinnuhesta en önnur arðsemi verið
utan markmiða. Hitt er staðreynd, að ekki er hægð að gera
upp afrakstur hrossaeignar hjá bændum, án þess að taka með í
dæmiö afurðir á blóðvelli. Það hefur um langt árabil verið
tekjustofn margra bænda og viöurkennt að hross til frálags
hjálpuðu ýmsum bændum er fjárpestir herjuðu á sauðfjárbú
þeirra. Þá hafa frálagshross, bæði fyrr og síöar verið nokkur
tekjuliður þeirra bænda, sem best og rýmst hafa beitarlönd,
svo sem á Norðvesturlandi, Borgarfjarðarhéraði og í nokkrum
'sveitum Suðurlands. Ég vil taka fram, að ég fylgi stefnunni
um reiðhestarækt, sem aðalstefnu, hitt þarf svo ekki að tákna
neina stefnubreytingu, þótt önnur hlið, sem er staðreynd, sé
rædd og reynt sé á réttan hátt að finna út arðsemi hrossa í
landinu, skoðað ofan í kjölinn.
Verður nú reynt að fá svar viö þeim spurningum 1. Hvaða
arði skilar vetrarfóðrað hross, þ.e. hver er framleiðnin og
2. Hvað gefur hver hryssa af sér í kiöti?
Við reiðhestarækt fellur að sjálfsögðu til kjöt, án
þess að um skipulagða kjötframleiðslu sé að ræða og fleiri
atriði koma til greina, sem tekjuliðir í hrossarækt, eins og
nýting á kaplamjólk og þvagi fylfullra hryssna o.fl.
Áriö 1980 eða fyrr, áætlar RALA að hefja beitartilraun-
ir á hrossum í Sölvholti, sem ættu að geta upplýst þarfir
hrossa á beitarlandi, hve mikið þau taka upp sér til viðhalds