Ráðunautafundur - 15.02.1994, Blaðsíða 38

30
Framleiðsla undir sérstökum gœðamerkjum
Vitað er að íslenskt lambakjöt er meiri náttúruafurð (minna notað af hjálparefnum við fram-
leiðsluna) en flest annað kjöt sem ekki er þó af villtum dýrum.
Þetta gefur tvímælalaust möguleika á sölu á hærra verði sérlega ef hægt er að staðfesta
hreinleikann eftir viðurkenndum aðferðum. Það merkasta sem unnist hefur á því sviði er án efa
sú verklýsing sem Brynjólfur Sandholt yftrdýralæknir og Erlendur Garðarsson hafa unnið og er
nú til staðfestingar hjá heilbrigðisyfirvöldum í BNA. Sú staðfesting gerir mögulegt að flytja dl
BNA kjöt merkt: Án hormóna, án lyfjaleifa, án illgresiseyðingarlyfja, án skordýra-
eiturslyfja. Síðari tvær fullyrðingamar eiga keppinautar okkar á þessum markaði erfitt með að
uppfylla.
Meginatriði nefndrar verklýsingar eru eftirfarandi:
- Hvert lamb sérmerkt.
- Bóndi ábyrgist að ekkert af nefndum efnum hafi verið notað eða fundist í fóðri
lambsins.
- Hóp bóndans af sérmerktum lömbum slátrað sér í sláturhúsi með sérstöku vottorði
frá bónda.
- Kjöt bóndans síðan geymt aðgreint frá öðru kjöti.
- Allt kjöt sem fer á markað merkt viðkomandi bónda ásamt nákvæmri merkingu um
fjölda stykkja og magn.
Þetta má í raun kalla vistvænt kjöt Skilgreining á vistvænu og lífrænu kjöti er skemmra á
veg komið í EB löndum en þar eins og í BNA er vaxandi áhugi fyrir hollustu matvæla samfara
vandamálum sem upp hafa komið vegna aukaefna í kjöti.
Byggingarlag og kjötgceði íslenskafjárstofnsins
Þótt mikið hafi áunnist á síðustu árum við að bæta byggingarlag fjárins og reynt sé að minnka
fitu á lömbum er okkar fjárstofn hvorki sérlega vöðvamikill né fituKtíll. Möguleikar á erlendum
mörkuðum jafnt sem innlendum velta því á að okkur takist á næstu árum að ná árlegum kyn-
bótaframförum sem eru a.m.k. ekki minni en hjá öðrum kjötframleiðendum. Jafnframt verðum
við að hafa í huga að meðferð fjárins og sláturtími getur skipt sköpum um gæði kjötsins.
Nokkuð hefur hingað tíl vantað á að bændur og aðrir sem að kjötumsýslu standa hafi tileinkað
sér þennan hugsunarhátt nægjanlega.
Þyngd dilkfalla
Óskir um stærð eða þyngd skrokka eða skrokkhluta eru mjög mismunandi eftir löndum en
a.m.k. í Færeyjum og Svíþjóð eru svipaðar óskir og hérlendis, þ.e. mest eftirspum er eftir
skrokkþyngd á bilinu 12-16 kg. Hlutun skrokka í sláturtíð og sala á stykkjuðu kjöti fer sem
betur fer vaxandi bæði í innanlandssölu og sölu milli landa og dregur það úr vandamálum