Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.05.2017, Blaðsíða 18

VIÐTAL
18 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7.5. 2017
H
inn 23 ára gamli Lárus Örn
Arnarson er búsettur í Los
Angeles þar sem hann hefur
verið í tónlistarnámi síðustu
tvö ár en hann skrifaði nýver-
ið undir samning við fyrirtækið Honua Music.
Þar vinnur hann fyrir Andreas Schuller sem er
eftirsóttur lagahöfundur og útsetjari í popp-
heiminum og hefur til dæmis samið fyrir Just-
in Bieber, Pitbull og fleiri.
Sjálfur hefur Lárus vakið nokkra athygli
fyrir nýtt lag Áttunnar, „Neinei“, sem hann
samdi ásamt fleirum, en það hefur verið spilað
yfir 700.000 sinnum á rúmum tveimur mán-
uðum en lagið er líka komið á Spotify.
Hann flutti út með kærustunni sinni Alex-
öndru Sif Tryggvadóttur en hún stundar nám í
fjölmiðla- og samskiptafræðum við UCLA.
Pabbi hennar er búsettur þarna úti svo þau
búa að því að hafa fjölskyldu á svæðinu, sem er
gott enda mikill tímamismunur og löng vega-
lengd til Íslands.
Leiddist hljómfræðin
Blaðamaður heyrir síðdegis í Lárusi, sem er
snemma morguns hjá honum enda er gott að
taka daginn snemma í sólríkri borg englanna.
„Maður reynir að gera það, það er miklu þægi-
legra,“ segir Lárus sem var nýbúinn að keyra
systur kærustunnar í skólann en þau voru að
passa.
Þrátt fyrir að hann sé nú búinn að helga sig
tónlist var það ekki alltaf ljóst að hann myndi
taka þessa stefnu. „Ég lærði á píanó þegar ég
var lítill í um tvö ár. Mér fannst það frekar
óspennandi,“ segir hann og útskýrir að hljóm-
fræðin hafi dregið úr áhuga á náminu. Áhug-
inn kom aftur, ekki síst í gegnum það að kenna
sér sjálfur á gítar heimavið en bróðir hans átti
gítar sem hann fór að spila á. Píanóið kom aft-
ur til sögunnar þegar hann fór að búa til tónlist
árið 2011.
Fannstu fljótt að það lægi vel fyrir þér að
semja tónlist?
„Ástæðan fyrir því að ég byrjaði að semja
tónlist var að ég var svo mikill fiktari. Ég var
mikið að spila tölvuleiki og prófa allskonar for-
rit,“ segir hann en þar á meðal voru tónlistar-
forrit.
„Þetta var eitthvað sem mér fannst mjög
skemmtilegt,“ segir Lárus sem fann sig í
þessu og hélt áfram að æfa sig.
Tók þátt í 12.00 í Versló
Þetta var í lok grunnskóla en Lárus var í Rétt-
arholtsskóla áður en hann hélt í Verslunar-
skóla Íslands. Þar fann hann vettvang fyrir
tónlistina. Hann kynntist strákunum sem eru
nú með skemmtiþáttinn Áttuna en voru þá
með umsjón 12.00 í Versló, þar sem nemendur
búa til lög og myndbönd. „Þá fór ég í þetta fyr-
ir alvöru. Ég var í þriðja eða fjórða bekk þegar
ég gerði fyrst lag fyrir 12.00,“ segir hann en
það varð mjög vinsælt í Versló. Hann segir
þetta hafa verið góðan skóla og hafa hjálpað
mjög mikið upp á framtíðina.
„Við spiluðum þetta fyrir framan allan skól-
ann og maður fékk viðbrögð strax. Versló var
góður skóli og það eru margir þar sem vilja
gera eitthvað listrænt og sækja í það að starfa
í nefndunum á vegum nemendafélagsins. Mér
gekk ekki vel í hefðbundnu námi, það var ekki
fyrir mig, en ég fann mig í þessu. Það fór líka
mikill tími í þetta frá skólanum. Það hjálpaði
gífurlega að hafa þennan bakgrunn,“ segir
Lárus um hvaða áhrif þetta hafði á framtíðina.
Tengslanetið mikilvægt
Eftir Versló hélt parið vestur í nám en hann
hafði skoðað skólann Musician’s Institute sum-
arið fyrir útskrift. Þar var hægt að velja um
margar brautir en hann ákvað að leggja
áherslu á píanó og hljómfræði, sem hann hafði
ekki gaman af áður en segist hafa áttað sig á
því að það væri alveg nauðsynlegt að læra
hana. „Það var það sem ég vildi helst fá út úr
skólanum,“ segir hann.
„Stór hluti af því að vera í þessum skóla er
líka að vinna með krökkunum sem eru í skól-
anum og kynnast fólki. Í þessum bransa eru
sambönd mjög mikilvæg; það þarf að komast í
samband við rétta fólkið til að koma sér eitt-
hvað áfram.“
Hann komst í tengsl við Schuller hjá Honua
Music í gegnum þrjá Íslendinga þarna úti,
Pálma Ragnar úr StopWaitGo og Klöru og
Ölmu, sem áður voru kenndar við Nylon.
Lárus útskrifaðist í nóvember á síðasta ári
og fékk fljótlega samning við Honua eftir að
hafa sýnt Schuller nýjustu lögin sín.
„Það var alveg frábært og hefði ekki getað
komið á betri tíma,“ segir Lárus en hann vinn-
ur sem stendur heimavið. „Ég er dag og nótt
að vinna og það er margt sem þarf að gera,“
segir hann og útskýrir að tímapressan sé frek-
ar mikil. „Það skiptir miklu máli að skila þessu
eins fljótt og hægt er.“
Í meginatriðum virkar það þannig að lista-
menn leita til þessa fyrirtækis til þess að fá lög
eða til þess að láta vinna sín eigin lög áfram.
„Það er mikil samkeppni í þessum bransa og
stærstu verkefnin eru send á þá bestu, segir
hann en vinnan felst í því að útsetja lögin.
„Það er alltaf takmarkið að gera lagið betra.
Schuller vinnur mikið með laga- og textahöf-
undum. Þeir búa til lög saman og selja til tón-
listarfólks hér í LA. Það halda alltaf allir að
þessir stærstu listamenn semji lögin sín sjálfir
en það er oftast eitthvert annað fólk á bak við
það.“
Andreas Schuller er Norðmaður og sú
spurning vaknar hvort þeir hafi verið að tengj-
ast út á það að vera báðir Norðurlandabúar.
„Ekki beint en ég held að Skandinavíubúar nái
oftast vel saman, maður tengir meira við þá en
Ameríkanana,“ segir hann og nefnir sem dæmi
að það séu mjög margir Svíar í borginni. „Hér
er fólk alls staðar frá, maður er alltaf að hitta
fólk frá nýjum löndum.“
Alltaf í leit að einhverju nýju
Starf Lárusar virkar meðal annars þannig að
hann fær lög frá Schuller sem eru lítið sem
ekkert unnin. „Það er smá hugmynd á bak við
það, kannski bara söngurinn en ég þarf að út-
setja lagið þannig að það verði tilbúið til spil-
unar í útvarpi,“ segir Lárus sem sendir Schull-
er svo lagið og segir gott að fá athugasemdir
frá svona vönum manni.
Það er nú einu sinni þannig að það er ekki
einhver ein formúla að topplagi en þá gætu all-
ir gert þetta. Hvert er takmarkið?
„Það er bara að gera grípandi og gott lag
sem höfðar til sem flestra. Við leggjum mikla
áherslu á að reyna að gera fersk lög og prófa
eitthvað nýtt,“ segir hann og útskýrir að þótt
mörg popplög séu eins í grunninn þurfi að vera
eitthvað nýtt sem grípi eyrað og fólk vilji
hlusta á.
Lárus fylgist með því sem er í gangi og hvað
sé að virka á hverjum tíma en hann segist samt
ekki leita innblásturs á dansklúbbum borgar-
innar. En hvar þá?
„Maður reynir að gefa sér smátíma frá lag-
inu, taka pásu og fara út og dreifa huganum.
Svo veltur þetta mikið á að prófa sig áfram og
vesenast í þessu þangað til þetta hljómar vel.“
Hann útskýrir ferlið eftir að hann fær lag til
að vinna með nánar. „Þetta getur bæði gengið
mjög fljótt en líka oft tekið mjög langan tíma.
Núna hef ég verið að vinna að einu lagi í heila
viku, sem ég hef ekki náð að negla niður. Ég er
alltaf að koma að því aftur. En svo eru önnur
lög sem ég klára á tveimur eða þremur dög-
um.“
Markmiðið er auðvitað að gera smell. „Það
er að gera gott lag sem getur orðið vinsælt. Ef
þú selur lag hérna úti sem verður vinsælt
verða allir rosalega áhugasamir um hvað þú
hefur gert.“
Hann segir gott að vinna fyrir Honua Music.
„Þeir vinna að mörgu skemmtilegu. Ég gæti
kannski gert þetta sjálfur en bransafólkið leit-
ar mikið til þeirra til að fá verkefni og til að fá
lög. Það hjálpar mjög mikið að vinna fyrir ein-
hvern sem stóru plötufyrirtækin hérna úti
leita til.“
Alltaf gott veður
Hvernig er annars daglegt líf í Los Angeles?
„Það er frekar einfalt og gott. Sól, sumar og
rólegheit. Það er alltaf mjög gott verður sem
er mikill plús,“ segir hann en parið býr í Santa
Monica.
„Þetta er mjög fínt. Við erum nálægt
ströndinni. Það eru margir skemmtilegir stað-
ir nálægt og stutt að fara margt. Þetta er mjög
þægileg borg, eini mínusinn er umferðin.“
Fyrir utan umferðina er tímamismunurinn
helsti gallinn við að vera Íslendingur í Los
Angeles. „Sjö klukkustunda tímamismunur er
frekar mikið og getur verið óþægilegt fyrir
Leitin að
smellinum
Lárus Örn Arnarson er 23 ára tónlistarmaður og lagahöf-
undur sem er búsettur í Los Angeles þar sem hann vinnur
að því að semja tónlist fyrir aðra. Hann er enginn egóisti og
finnst gott að vera maðurinn á bak við tjöldin. Lárus samdi
ásamt fleirum lagið „Neinei“, nýjasta smell Áttunnar.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is