Morgunblaðið - Sunnudagur - 07.05.2017, Blaðsíða 40

LESBÓK Útskriftarsýning meistaranema í myndlist og hönnun við ListaháskólaÍslands verður opnuð í Gerðarsafni á laugardag klukkan 14. Tíu nem-
endur eiga fjölbreytileg verk á sýningunni, sem Dorothée Kirch stýrir.
Meistaranemar sýna lokaverk
40 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7.5. 2017
Á
ákveðnum tímapunkti hættir
svona verkefni að vera sam-
starfsverkefni og leikstjórinn
verður að stíga fram og taka
ákvarðanir um hvað eigi og þurfi
að gera,“ segir Kolfinna Nikulásdóttur, einn
meðlima Reykjarvíkurdætra og leikstjóri sýn-
ingarinnar Reykjavíkurdætur The Show.
„Það aflar þér engra vinsælda að vera leik-
stjóri því sá tími kemur í verkefninu að þú verð-
ur að loka á skoðanir frá öllum öðrum og fara að
stjórna. Þannig verður alltaf einhver ósáttur út í
þig.“
Tæpt ár er síðan Kristín Eysteinsdóttir, leik-
hússtjóri Borgarleikhússins, setti sig í samband
við Reykjavíkurdætur og óskaði eftir að þær
settu upp sýningu, algjörlega á eigin forsend-
um. Eftir þrotlausa vinnu og nokkrar svefn-
lausar nætur að sögn Kolfinnu styttist í að sýn-
ingin verði að veruleika en frumsýning verður
11. maí næstkomandi.
Pressa atvinnuleikhússins
Kolfinna hefur lokið námi við sviðshöfunda-
braut Listaháskóla Íslands og er þetta fyrsta
sýningin sem hún setur upp og leikstýrir frá út-
skrift. Það getur ekki hafa verið auðvelt að
koma beint úr námi og strax á hið stóra svið at-
vinnuleikhúsanna.
„Þetta er búið að vera mjög erfitt en um leið
góður skóli. Við erum að vinna með algjöru fag-
fólki í Borgarleikhúsinu á sama tíma og ég leik-
stýri hóp sem hefur ólíkan og fjölbreyttan bak-
grunn. Þannig er aðeins ein lærð leikkona í
hópnum, hún Þuríður Blær,“ segir Kolfinna en
leikstjórnin hefur að hennar sögn gengið vel
þrátt fyrir að umhverfið setji aukna pressu á
leikstjórann.
„Ég hugsa að ég myndi leggja jafnmikið á
mig eða meira í áhugamannaleikhúsi. Slíkt
verkefni væri í raun bara öðruvísi. Hér er t.d.
hópur fagfólks í kringum okkur frá leikhúsinu
og það setur á okkur nokkra pressu. Annars eru
öll verkefni lærdómur og tilraun þar sem lista-
maðurinn er að þróast og þroskast. Þess vegna
set ég sama metnað og orku í þetta verkefni og
öll önnur.“
Þátttökusýning í nýjum búningi
Orðrómur um að skortur væri á tónlist í sýn-
ingu Reykjavíkurdætra reyndist ekki á rökum
reistur en Kolfinna segir að hér sé á ferðinni
eins konar söngleikur, rappsöngleikur.
„Við munum taka nokkur af bestu lögunum
okkar en einnig flytja nokkur ný. Fólk ætti því
að kannast við einhver lög. Á milli laga erum við
svo að segja ákveðna sögu,“ segir Kolfinna en
hér er þó ekki um hefðbundinn söngleik eða
leikrit að ræða.
„Kannski er best að lýsa þessu þannig að hér
sé á ferðinni nokkurs konar leikrit en samt ekki
með ákveðið upphaf eða ákveðinn endi. Þetta er
meira í ætt við spjallþátt en eitthvað annað og
með ívafi af þátttökusýningu en samt ekki á
slíku plani að áhorfendur þurfi að óttast neitt.
Þeir eru alveg öruggir,“ segir hún sposk á svip.
Hið innra sjálf
Spurð um inntak sýningarinnar segir Kolfinna
að farið sé að innsta kjarna Reykjavíkurdætra
og samstarf þeirra skoðað og greint.
„Við sviptum hulunni af hópnum, þú færð að
sjá skel Reykjavíkurdætra brotna niður og litið
er inn í kjarna hópsins,“ segir Kolfinna en leik-
sýningin hefur opnað augu hennar fyrir þeim
sterku böndum sem þær bindast.
„Ég hef áttað mig á því í þessu ferli hvað
tengir okkur svona sterkt saman. Okkur skorti
stuðning sem við fáum núna hver frá annarri.
Þú veist, peppið og sjálfstraustið sem við sækj-
um hver til annarrar líkt og tíðkast svo skýrt í
rappheiminum. Út á við virkum við kannski
mjög sterkar og sjálfsöruggar, t.d. í mynd-
böndum okkar og fjölmiðlum, en í rauninni er-
um við eins og allir aðrir. Við erum líka óörugg-
ar og ekki alltaf vissar í okkar sök. Kannski
tengir fólk við það, eru ekki allir að glíma við
eitthvert óöryggi?“
Einlægt og heiðarlegt svar Kolfinnu gefur
sennilega tóninn að því sem koma skal á sýn-
ingu Reykjavíkurdætra því öruggar með sjálfar
sig eða ekki þá koma þær fram sem sterk heild
á sviði Borgarleikhússins enda hafa þær komið
víða fram og alls staðar vakið mikla athygli.
Hópur sem hneysklar og heillar
Reykjavíkurdætur hafa komið víða við, allt frá
viðtalsþáttum og tónleikum til Hróarskeldu-
hátíðarinnar í Danmörku. En hverjar eru þær?
Þær gáfu út sína fyrstu breiðskífu um mitt
síðasta ár eða 8. júlí og bar platan heitir RVK
DTR, sem er vísun í hljómsveitarnafnið. Þær
vöktu gífurlega athygli eftir að leik- og söng-
konan Ágústa Eva Erlendsdóttir gekk út í
miðju atriði þeirra í spjallþætti Gísla Marteins.
Svo gífurleg var athyglin eftir þáttinn að rætt
var um að Reykjavíkurdætur hefðu komið af
stað Reykjavíkurþrætum í fjölmiðlum. Sitt
sýndist hverjum um gjörning þeirra í þættinum
og ákvörðun Ágústu Evu að ganga út.
Hataðar, elskaðar þá er alveg ljóst að þær
bæði hneyksla og heilla, vekja til umhugsunar
og ganga langt í að fara út fyrir þægindaram-
mann, sinn eigin og annarra, með róttækri
framgöngu sinni og framsetningu. Það má því
fastlega gera ráð fyrir að sýning þeirra verði
eitthvað annað og mögulega meira en hefð-
bundin leikhússýning.
Reykjavíkurdætur á sviði Borgarleikhússins í
sýningu sinni Reykjavíkurdætur The Show.
Spjallþáttur Reykjavíkurdætra
Hinn 11. maí næstkomandi frumsýna Reykjavíkurdætur sýningu sína Reykjavíkurdætur The Show en alls verða
sýningarnar sex. Hér er á ferðinni rappsöngleikur þar sem greindur er kjarni hljómsveitarinnar á sama tíma og
gestum sýningarinnar gefst færi á að hafa áhrif, þó ekki þannig að neinn þurfi að óttast þátttökusýninguna.
Vilhjálmur A. Kjartansson vilhjalmur@mbl.is
’Út á við virkum við kannskimjög sterkar og sjálfsöruggar,t.d. í myndböndum okkar og fjöl-miðlum, en í rauninni erum við
eins og allir aðrir. Við erum líka
óöruggar og ekki alltaf vissar í
okkar sök. Kannski tengir fólk við
það, eru ekki allir að glíma við
eitthvert óöryggi?“
Leikstjórinn Kolfinna Nikulásdóttir ásamt dóttur sinni Unni Óliversdóttur.
Morgunblaðið/Eggert