Morgunblaðið - 31.05.2018, Blaðsíða 24
24 FRÉTTIRInnlent
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. MAÍ 2018
Sérfræðingar í
trúlofunar og
giftingarhringum.
Hátúni 6a | Sími 577 7740 | carat.is | acredo.is
„Vaðlaheiðargöng munu breyta miklu hér í
Fnjóskadal,“ segir Guðbergur Egill Eyjólfsson í
Brúnagerði. Þau Birna Kristín Friðriksdóttir kona
hans keyptu jörðina fyrir þremur árum og hafa
verið að byggja þar upp nýja atvinnustarfsemi.
Reka prjónastofuna Gjósku og framleiða þar tísku-
vörur úr ull og á síðasta ári opnuðu þau Daladýrð,
húsdýragarð sem um 5.000 manns heimsóttu á
síðasta ári og væntanlega enn fleiri í framtíðinni.
„Húsdýragarðurinn hefur gert góða lukku og
hér hafa til dæmis margir skólahópar komið á síð-
ustu vikuna. Hér erum við með sitt lítið af hverju
af dýrum merkurinnar, þetta er svolítið eins og örkin hans Nóa og
þannig eiga dýragarðar eiginlega að vera. Prjónastofan gengur ágæt-
lega og vörurnar seljast vel um land allt, þá ekki síst í Reykjavík.
Helsta fyrirstaðan í prjónaskapnum hefur kannski verið sú að okkur
hefur vantað starfsfólk. Konur á Akureyri sem vilja vinna hjá okkur
hafa sett fyrir sig að aka daglega yfir Víkurskarðið, þar sem er allra
verða von,“ segir Guðbergur og bætir við að ungt fólk hafi verið að
setja sig niður á nokkrum bæjum Fnjóskadal. Þá séu uppi áform um
byggingu sumarhúsahverfis á svæðinu, en fyrir þar er orlofshúsa-
svæði verkalýðsfélaganna á Illugastöðum. Raunar hafi hefðbundinn
búskapur í framanverðum dalnum verið á undanhaldi á undanförnum
árum en ýmis þjónustustarfsemi eflst þess í stað. Þannig njóta
tjaldsvæðin í hinu fallega Valgaskóg alltaf vinsælda og eru mikið
sótt af Akureyringum, sem finnst gott að skreppa þangað í stutt
helgarferðalög.
Algjör bylting
Eftir opnun ganganna segir Guðbergur að Fnjóskadalurinn verði í
raun úthverfi Akureyrar, en þaðan og að Brúnagerði verður aðeins
um 20 mínútna akstur. „Strákurinn okkar er sextán ára og er í
heimavist framhaldsskólanna á Akureyri en getur sótt skólann að
heiman þegar göngin verða opnuð. Fyrir Akureyringa verður líka ör-
stutt að sækja í sælureitinn í Vaglaskógi og svona gæti ég haldið
áfram; þetta verður algjör bylting í samgönguháttum á Norður- og
Austurlandi.“
Verðum í úthverfi Akureyrar
STARFRÆKJA PRJÓNASTOFU OG HÚSDÝRAGARÐ Í FNJÓSKADALNUM
Guðbergur Egill
Eyjólfsson
SVIÐSLJÓS
Sigurður Bogi Sævarsson
sbs@mbl.is
Mikið er umleikis þessar vikurnar
í vinnu við gerð Vaðalheiðarganga.
Starfsmenn Ósafls vinna nú við að
koma upp vatnsklæðningum í
göngum, setja niður lagnir og fylla
í vegstæðið. Byggingu sex tækni-
rýma er að ljúka, en þar verður
ýmsum raf- og stjórnbúnaði komið
fyrir. Þá er verið að keyra inn
burðarlagsfyllingu í miðhluta
ganganna og leggja þar háspennu-
og ídráttarrör þannig að hægt sé
að malbika eins og verktaki gerir
ráð fyrir í júlí næstkomandi.
Mesti jarðhitinn í göngunum er í
miðju þeirra á um það bil 350
metra kafla og verður sérstakt
hart bik og íblöndunarefni notað í
malbik á þeim kafla. Þegar mal-
bikun er lokið, sem sennilega verð-
ur í ágúst, tekur svo við að steypa
kantsteina, ganga frá vegöxlum og
fleira. Svona er hver verkþátt-
urinn tekinn af öðrum í öruggum
framgangi og nú er horft til þess
að göngin komist í notkun í síðasta
lagi í nóvember næstkomandi.
Engar fyrirstöður
Alls verður samanlagður kostn-
aður við gangagerðina um sextán
milljarðar króna sem um þriðj-
ungur umfram það sem áætlað var
og ræður þar að ýmislegt óvænt
gerðist á verktímanum sem olli
töfum og jók kostað svo um mun-
aði. Meira að segja svo að á tíma-
bili töldu efasemdarmenn að best
væri að hætta hálfnuðu verki,
enda yrði ekki komist lengra. En
þolinmæðin þrautir vinnur allar,
segir máltækið, og ætla verður að
senn vilji allir Lilju kveðið hafa.
„Við þurfum ekki að reikna með
neinum óvæntum fyrirstöðum héð-
an af; erfiðum berglögum eða
vatnsflóðum eins og komu þegar
verið var að grafa göngin og tafði
verkið mánuðum saman,“ segir
Valgeir Bergmann, framkvæmda-
stjóri Vaðlaheiðarganga hf. og
talsmaður verkefnisins. Hann
kynnti Morgunblaðinu í síðustu
viku aðstæður í göngunum; sem
eru verkfræðilegt afreksverk og
vitnisburður um seiglu manna sem
sigra fjöllin og duttlunga náttúr-
unnar í krafti þekkingar og út-
sjónarsemi.
„Í dag streymir ennþá heitt vatn
fram á einum stað í gólfi gang-
anna, það er á þeim stað þar sem
heitavatnsæðin opnaðist í febrúar
2014. Að beisla þá vatnsæð er
verkefni sem fara á í þegar mal-
bikun lýkur. Þá er verið að safna
saman hreinu vatni á svonefndu
hrunsvæði inni í göngunum, en
það ætlar Norðurorka í framtíð-
inni að nota sem neysluvatn fyrir
Akureyri,“ segir Valgeir og heldur
áfram:
„Stundum er sagt að í ganga-
gerð sé einfaldasti þáttur verksins
að bora og sprengja sig í gegnum
fjöllin. Frágangur og uppsetning á
tækjabúnaði sé hins vegar það
vandasamasta og flóknasta í ferl-
inu. Það er sjálfsagt nokkuð til í
þeirri skoðun. Að minnsta kosti er
að mörgu að hyggja þar sem við
erum nú stödd í þessari risavöxnu
framkvæmd.“
Vegvatn í gildrur
Vaðlaheiðargöngin eru alls 7,2
km í bergi milli Eyjafjarðar og
Fnjóskadals og tæplega 300 metr-
um lengri að vegskálum með-
töldum. Skálarnir eru uppsteyptir
og nánast tilbúnir en talsverð
vinna er eftir við frágang nærri
þeim. Fnjóskadalsmegin er vegur-
inn að göngunum því sem næst
tilbúinn en Eyjafjarðarmegin er sú
vinna skemmra komin.
Inni í göngunum er verið að
setja niður lagnir en allt jarðvatn
er leitt út, auk þess sem sett er
sérstök niðurfallalögn sem tekur
vegvatnið sem fer í sérstaka olíu-
Að sigra fjöllin með seiglunni
Vaðlaheiðargöng verða tilbúin í haust 7,2 kílómetrar Frágangur og senn verður malbikað
Flókinn tæknibúnaður í hönnun og smíði Engar óvæntar fyrirstöður í verkinu það sem eftir er
Morgunblaðið/Skapti Hallgrímsson
Öryggi Nokkur tæknirými eru í göngunum og inn af þeim svokölluð neyðarrými, þar sem hátt er til lofts. Ef svo illa
fer að kvikni í inni í göngunum er gert ráð fyrir að um 150 manns geti dvalið í neyðarrými í nokkrar klukkustundir.
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Gangastjóri Gjaldskráin verði einföld og gegnsæ, segir Valgeir Bergmann.
Morgunblaðið/Skapti
Mikið að gera Um þessar mundir
eru um 50 menn að störfum í Vaðla-
heiðargöngunum, bæði innlendir og
erlendir enda í nógu að snúast.