Morgunblaðið - 01.06.2018, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 1. JÚNÍ 2018
✝ Friðrik varfæddur 11.
desember 1952 á
Ísafirði. Hann lést
21. maí 2018.
Friðrik var elst-
ur sjö barna
hjónanna Jóhanns
Sigurðar Hinriks
Guðmundssonar og
Ásdísar Ásgeirs-
dóttur. Hann lætur
eftir sig sjö börn
og 19 barnabörn.
Friðrik ólst upp hjá móður-
systur sinni, Sigríði Tómas-
dóttur, og eiginmanni hennar,
Jakobi Guðmundi Hagalínssyni.
Fyrstu tíu árin bjuggu þau á
bænum Sútarabúðum í Grunna-
vík á Jökulfjörðum og brugðu
þau búi haustið 1962 þegar þau
flytjast til Ísafjarðar og bjuggu
í Ásbyrgi fyrst um sinn en
mennskunni tók hann skip-
stjórnarréttindi við
Menntaskólann á Ísafirði sem
og vélavarðaréttindi og starfaði
sem skipstjóri og stýrimaður
eftir að því námi lauk.
Friðrik var liðtækur hand-
verksmaður og átti hann og rak
bátasmiðju í fimm ár ásamt því
að þau ár sem hann var á sjón-
um kom hann að viðhaldi og
viðgerðum á þeim bátum sem
hann kom að. Það var svo upp
úr aldamótum að hann dreif sig
í leiðsögunám við háskólann að
Hólum. Eftir útskrift fór hann
aftur á sjóinn og þá með túrista
á sumrin samhliða leiðsögn um
Jökulfirði og þá helst um
Grunnavík sem átti alltaf mikið
rými í hans hjarta. Samhliða
ferðaþjónustunni var hann við
veiðar á veturna.
Síðustu árin fluttist Friðrik
suður og bjó í Hafnarfirði og
vann við akstur, bæði á hóp-
ferðabílum sem og að eiga og
halda úti eigin leigubíl.
Útför Friðriks fer fram í
Digraneskirkju í dag, 1. júní
2018, klukkan 13.
lengst af bjuggu
þau á Öldunni
(Fjarðarstræti 38).
Friðrik kom víða
við og starfaði
fyrstu árin í lög-
reglunni á Ísafirði
en hann var tekinn
inn á undanþágu
18 ára sökum þess
að hann var bæði
líkamlega sterkur
og hafði góð tök á
íslensku sem kom sér einkar vel
í skýrslugerðinni. Hann fór í
Lögregluskólann og tók rann-
sóknarlögreglumanninn í skól-
anum. Eftir nokkur ár í lögregl-
unni söðlaði hann um og var
mikið við akstur samhliða sjó-
mennsku en fljótlega fór sjórinn
að kalla meira á og var hann
mest af á sjó eftir miðjan ní-
unda áratuginn. Samhliða sjó-
Elsku hjartans pabbi minn. Ég
trúi því bara ekki enn að þú sért
dáinn. Hjartað í mér er svo kram-
ið úr sorg og söknuði, að hugsa til
þess að fá ekki faðmlag frá þér
aftur og koss á kinn er óbærilegt.
Það var nú bara þannig, elsku
pabbi minn, að þú varst með ein-
stakt faðmlag fullt af ást, hlýju og
kærleik. Þú vildir allt fyrir alla
gera og máttir ekkert aumt sjá.
Þú varst æðislegur pabbi og afi
og elskaðir okkur meira en lífið
sjálft og gerðir allt fyrir okkur
með mikilli gleði. Þú varst svo
stoltur af okkur öllum og nýttir
hvert tækifæri sem gafst til að
monta þig af okkur. Ég er svo
þakklát, elsku pabbi, fyrir að hafa
fengið að hafa þig hjá mér í sex
vikur eftir áramót þegar þú fórst
í mjaðmaaðgerðina þar sem við
áttum frábærar stundir saman
við fjölskyldan með þér og það er
dýrmætara en allt í sorginni.
Tímarnir fram undan verða rosa-
lega erfiðir og sárir en allar
minningarnar sem við áttum
saman í lífinu mun ég geyma í
hjarta mínu og ég veit að við
munum einhvern tímann hittast
aftur. Ég elska þig, pabbi minn,
og þín verður sárt saknað. Þetta
er mér mikill missir.
Þín pabbastelpa,
Berglind.
Elsku pabbi, símtalið sem ég
fékk þann 21. maí um að þú værir
fallinn frá var mikið áfall. Ég átti
erfitt með að trúa þessum sorg-
arfréttum og að segja börnunum
að Friggi afi sé dáinn var erfitt.
En mikið var gott að þú varst
nýbúinn að vera hér hjá okkur
fyrir vestan. Þegar ég kvaddi þig
hefði ég ekki trúað því að það hafi
verið síðasta faðmlag frá þér. Að
fá aldrei aftur pabbafaðmlag
verður erfitt að sætta sig við.
Hvíl í friði, elsku pabbi minn.
Söknuður um æðar rennur,
horfi til baka
á liðnar stundir
sem ekki voru.
Aðeins ósk í mínu hjarta,
ég finn til.
Nú okkar tími
liðinn er,
aðeins minningar
eftir standa.
Þína hönd í mína set,
þakka fyrir
það sem var.
Nú ég veit
en kannski of seint
að mér gafstu allt
sem þér var unnt.
Elsku pabbi
nú er tími kominn
til að kveðja,
þakka fyrir
þínar gjafir
sem gafstu mér.
(Ljóð og gullkorn Hjartalags)
Sigríður Brynja.
Þann 21. maí sl. var ég ræstur
þar sem ég var sofandi út á sjó,
mér var sagt að koma upp í brú
að hringja heim. Ég kveikti koju-
ljósið og lagðist aðeins aftur nið-
ur til að ná áttum og sagði svo við
sjálfan mig, hver andskotinn er í
gangi núna? Ég var öruggur á að
það væri ekki verið að fara að til-
kynna mér það að Arsenal hefði
ráðið nýjan stjóra, en mig grun-
aði ekki heldur að það ætti að til-
kynna mér það að tengdafaðir
minn, hann Friggi Jó, væri lát-
inn.
Það er mjög erfitt að vera út á
sjó þegar svona gerist. Konan var
strax farin að skipuleggja ferð
suður ásamt systkinum sínum
fyrir vestan til að hitta þau sem
búa fyrir sunnan. Við með 6 og 10
ára börn sem voru ekki að fara
með suður. Þar sem Eyþór, 10
ára sonur okkar, tók þetta mjög
nærri sér, þá varð ég feginn að
komast í land á Patreksfirði ein-
um og hálfum sólahring eftir að
ég frétti að hann Friggi væri lát-
inn.
Ég hef þekkt Frigga í mörg ár,
man eftir honum þegar hann var
til sjós með bróður mínum, þá var
ég 10 eða 11 ára. Einnig man ég
eftir að hann skutlaði mér stund-
um heim, þar sem hann var leigu-
bílstjóri, þegar ég var að byrja að
skemmta mér. Mér eru einnig
minnisstæð nokkur skipti þar
sem ég vildi ná í Jón Sverri, son
hans, eftir ball. Það voru engir
gemsar í þá daga heldur var bara
hringt í heimasímann og hann
kannski svaraði og gaf mér sam-
band, sem ég mundi ekki gera í
dag. Síðar fer ég svo að umgang-
ast Ásgeir Hólm son hans mikið
og er með honum til sjós.
Það er svo vorið 1999 sem ég
féll fyrir litlu stelpunni hans og
hef þekkt hann mjög vel frá því.
Friggi tók mér strax vel þrátt
fyrir að ég væri talsvert eldri en
litla stelpan hans. Að vera með
honum í Grunnavík, þar sem
hann elskaði að vera, var virki-
lega gaman, að sitja á pallinum
eða síðar meir í pottinum og
hlusta á hugmyndirnar sem hann
var með um þennan æðislega
stað, sumar alveg út í hött en aðr-
ar frábærar og sem urðu að veru-
leika, eins og t.d. viðbyggingin,
stór pallur, sturta og pottur.
Það kom fyrir þegar ég var í
fríi í minni vinnu að ég sigldi með
honum ef hann vantaði mann með
sér þegar hann var í farþegarf-
lutingum. Það var gaman að sigla
með honum þar sem hann var
fullur af fróðleik um hvern ein-
asta fjörð og hverju einustu vík á
þessum slóðum. Og þegar maður
var að fara að skutla fólki upp í
fjöru á tuðru þá vissi hann alltaf
hvar best var að fara til að reka
ekki mótor í grjót og annað. Oft
hugsaði maður, er hann ekki eitt-
hvað að bulla núna, en þegar
maður fór að athuga þessa hluti
þá stóð þetta allt eins og stafur á
bók. Einnig var þjónustulundin
hjá honum mjög mikil og farþeg-
ar mjög ánægðir með að sigla
með honum. Maður hugsaði oft
hvað fólk væri viljugt að sigla
þetta á 8-9 sjómílum þegar í boði
voru bátar sem gengu í kringum
20 sjómílur, en það var kallinn
sem fólk hafði gaman af og hann
vildi gera allt fyrir alla.
Þegar Friggi flytur suður 2012
var sambandið okkar minna,
hann að keyra mikið, en það kom
fyrir að við fjölskyldan hittum
hann út á landi þegar við vorum á
ferðalagi. Stuttu áður en hann
kveður var hann búinn að vera
hjá Siggu minni og börnum í
nokkra daga, en ég á sjó.
Ég er þakklátur að hafa hitt
hann í febrúar á Sigló hjá systur
Siggu, þar var hann að jafna sig
eftir mjaðmarkúluaðgerð. Ekki
grunaði mann þá að það yrði síð-
asta skipti sem maður kvaddi
hann áður en við keyrðum vestur.
Hvíldu í friði, Friggi minn.
Árni Freyr Elíasson.
Þeim fækkar á lífi síðustu íbú-
unum í Grunnavík. Friðrik Jó-
hannsson frændi minn og vinur,
sem nú er látinn fyrir aldur fram,
var einn þeirra.
Á síðustu árum byggðar í
Grunnavíkurhreppi vorum við
Friðrik tveir af fáeinum börnum í
sveitinni og þau einu á okkar
aldri. Við áttum heima sitthvoru
megin við Staðarána. Hann hjá
uppeldisforeldrum sínum, Jakobi
og Sigríði á Sútarabúðum, en ég
hjá ömmu okkar og afa í Sætúni.
Við vorum því mikið saman við
leik og stundum störf. Leikir
okkar voru oftast fólgnir í því að
hafa það eftir sem fullorðna fólk-
ið var að gera, bæði til sjós og
lands. Með þessu lærðum við það
sem kunna þurfti í Jökulfjörðun-
um. Við lærðum líka um ágæti
sveitalífsins og hætturnar á möl-
inni, ekki síst hjá henni ömmu
okkar.
Á sumrin komu kaupstaðar-
krakkarnir með aðra sýn á lífið
og framandi menningu úr kú-
rekamyndunum. Sumt af því
þótti okkur merkilegt en lítt virt-
ust þau hafa lært af kúrekunum
að fara fyrir kind.
Friðrik var afskaplega hlýr
maður með góða nærveru. Hann
var rólegur og yfirvegaður og lét
sér lítt bregða. Fólki leið vel í ná-
vist hans og fann til öryggis.
Hann var einkar ræktarsamur
við skyldfólk sitt, jafnt afkom-
endur sem aðra.
Friðrik fékkst við margt um
ævina og það var eins og hann
gæti allt. Hann var góður sjó-
maður, bæði sem undirmaður og
skipstjóri, góður ökumaður sem
atvinnubílstjóri, vel liðinn í lög-
reglunni og flinkur plastbáta-
smiður. Í ferðaþjónustunni kom
samskiptahæfnin að góðum not-
um og ekki síður hve góður sögu-
maður hann var.
Ég kveð Friðrik vin minn og
frænda með söknuði og við Helga
sendum aðstandendum hans inni-
legar samúðarkveðjur.
Smári Haraldsson.
Við viljum með fáeinum orðum
minnast hreppstjóra Grunnavík-
ur í Jökulfjörðum, Friðriks Jó-
hannssonar eða Frigga Jó eins og
hann var alltaf kallaður.
Við töluðum alltaf um Frigga
sem hreppstjórann í Grunnavík
því að hann var allt í öllu í víkinni.
Þegar við systkinin vorum að
hugsa um að byggja hús í
Grunnavík var aldrei vandamál
hjá Frigga og Sigurrós að hjálpa
til við það. Máttum nota húsið
þeirra í Sútarabúðum eins og við
vildum og voru þær ófáar ferð-
irnar sem Friggi fór á Ramónu
yfir djúpið með dót í húsið okkar.
Hvort sem var að degi eða nóttu
sigldi hann með fyrir okkur hús-
einingar, dráttarvél, rafstöð,
sturtuvagn og allt timbrið. Að að-
stoða var aldrei vandamál hjá
Frigga. Betri nágranna var ekki
hægt að hugsa sér en Frigga og
Sigurrós í Sútarabúðum.
Það er með söknuði sem við
kveðjum Frigga Jó.
Takk fyrir okkur.
Börn Inga Dóra Einars
Einarssonar,
Sigrún, Gísli, Einar, Guð-
björn, Ragnar og makar.
J. Friðrik
Jóhannsson
✝ Högni Jenssonfæddist 21.
ágúst 1931 á
Hólmavík. Hann
lést 24. maí 2018.
Foreldrar hans
voru Kristbjörg R.
Sigurðardóttir og
Jens Aðalsteinsson.
Systkini sam-
mæðra eru þrjú og
samfeðra fjögur.
Högni var
kvæntur Rögnu H.
Friðriksdóttur, d. 1981. Börn
þeirra eru Málfríður, Rósa
Björg, Ragnar, Erna og Hans
Birgir.
Árið 1998
kynntist hann Val-
borgu Jónsdóttur
og giftu þau sig
16. júní 2001.
Hennar börn eru
María, Jónína,
Rúnar Helgi, Ósk-
ar Valur og Jón
Freyr, d. 18. júní
1999, Óskarsbörn.
Útför Högna fer
fram frá Safnaðarheimilinu í
Sandgerði í dag, 1. júní 2018,
klukkan 13.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku Högni minn, takk fyrir
allt.
Þín stjúpdóttir,
Nína.
Högni Jensson
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg þjónusta
athofn@athofn.is - www.athofn.is
ATHÖFN ÚTFARAÞJÓNUSTA - s: 551 7080 & 691 0919
Inger Steinsson
Elskuleg eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir og amma,
SONJA GUÐLAUGSDÓTTIR,
Böðvarsgötu 11,
Borgarnesi,
andaðist á Landspítalanum í Fossvogi
fimmtudaginn 17. maí. Útför hennar fer fram frá Borgarneskirkju
laugardaginn 2. júní klukkan 11.
Þórður Sigurðsson
Guðlaugur Þór Þórðarson Ágústa Johnson
Anna Ýr, Rafn Franklín, Þórður Ársæll og Sonja Dís
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA MAGNÚSDÓTTIR,
Njarðarvöllum 2,
áður Garðbraut 74, Garði,
lést föstudaginn 25. maí á hjúkrunarheimili
Hrafnistu að Nesvöllum.
Útförin fer fram frá Útskálakirkju þriðjudaginn 5. júní klukkan 13.
Hafsteinn Ingólfsson Aldís Jónsdóttir
Þór Ingólfsson Hallfríður Þorsteinsdóttir
Kristín Ingólfsdóttir Ríkharður Sverrisson
Ingólfur Þór Ágústsson Kristín Gestsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku faðir okkar, tengdafaðir og afi,
THOMAS M. LUDWIG,
lést á Landspítalanum mánudaginn 28. maí.
Útförin fer fram frá Lindakirkju
miðvikudaginn 6. júní klukkan 11.
Margrét Ludwig Björgvin Jósefsson
Brandur Thor Ludwig Anna Margrét Rögnvaldsdóttir
Clara Regína Ludwig
og barnabörn
Bróðir okkar, mágur og frændi,
GYLFI FELIXSON,
Njarðarvöllum 2, Reykjanesbæ,
áður Hjallavegi 3, Njarðvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Hrafnistu í
Njarðvík 19. maí.
Útför hans hefur þegar farið fram.
Aðstandendur Gylfa þakka auðsýnda samúð vegna andláts
hans og þakka fyrrverandi starfsfólki hjúkrunarheimilisins
Kumbaravogs á Stokkseyri og starfsfólki Fögruvíkur á Hrafnistu
í Njarðvík fyrir frábæra umönnun í erfiðum veikindum hans.
Aðstandendur
Eiginmaður minn, faðir og vinur,
PÉTUR EINAR TRAUSTASON,
Skriðustekk 12, Reykjavík,
varð bráðkvaddur á heimili okkar 28. maí.
Útför hans fer fram frá Breiðholtskirkju
miðvikudaginn 6. júní klukkan 15.
Nanna Sigurðardóttir
Þórunn Eir Pétursdóttir
Sigurður Freyr Kristinsson, Marý Karlsdóttir
foreldrar, systkini og aðrir aðstandendur