Jökull - 01.06.2000, Blaðsíða 102

Jöklarannsóknafélag Íslands – rannsóknaferðir
Halldór Gíslason yngri á gígnum. Steininn hefur gos-
ið rifið úr gosrásinni og kastað upp á gígbarminn.
– A lithic fragment found on the crater rim. Ljós-
mynd/Photo. Magnús Tumi Guðmundsson.
Stærstur hluti fyrri hópsins hélt niður 11. júní en
sjö manns urðu eftir. Laugardaginn 12. lagði seinni
hluti leiðangursins upp frá Reykjavík. Krapi var nú
meiri en í vikunni á undan og þoka lá yfir. Fór svo
að þunghlaðinn snjóbíllinn sökk í krapann og gat sig
hvergi hrært. Tók nú við þreytandi vinna við að losa
bílinn. Magnús Hallgrímsson stjórnaði miklum frá-
veituframkvæmdum og tókst að lækka vatnsborðið í
krapablánni töluvert og moka undan snjóbílnum. All-
ir bílar leiðangursins voru síðan látnir toga í einu og
með samstilltu átaki mjakaðist snjóbíllinn uppúr. Var
þá liðið fram á nótt. En þó snjóbíllinn væri laus úr
bæli sínu var þrautunum ekki lokið. Heldur var vél-
in þróttlaus og útblásturinn grunsamlega litaður. Með
hægðinni mjakaðist hann þó með flutning sinn upp á
Grímsfjall og kom þangað kl. 9 að morgni sunnudags.
Var ljóst að heddpakkning hafði farið, eða það sem
verra væri, að heddið hefði sprungið. Kom í ljós síð-
ar að sú var raunin enda leið heil vika áður en snjó-
bíllinn varð aftur ferðafær. Þurfti að fá viðgerðamenn
frá Reykjavík og varahluti frá Þýskalandi til að koma
honum í lag.
Veður var allgott sunnudaginn 13. júní en fyrri
hluta dags hvíldist fólk. Því var lítið unnið við mæl-
ingar en gengið frá farangri og gert klárt fyrir vinnu
næstu daga. Forboði þess sem nú fór í hönd voru horf-
ur frá Veðurstofunni eins og þær voru settar fram á
sunnudag: „næstu daga lítur út fyrir kalsaveður og
umhleypinga“. Reyndust það orð að sönnu. Frá mánu-
dagsmorgni til fimmtudagsmorguns var nánast stans-
laus inniseta og ekkert hægt að vinna við mælingar.
Verst var veðrið á miðvikudag en þá skall á norðan
fárviðri um hádegi. Vindhraðamælir á fjallinu sýndi
mesta vindhraða 43 m/s en samkvæmt hinum aflögðu
fornu vindhraðaeiningum telst vindur yfir 32 m/s vera
12 vindstig. Í þessu veðri fauk ýmislegt lauslegt og
sást ekki meir. Þar á meðal voru sjö 100 lítra bens-
íntunnur sem bundnar höfðu verið saman í skjóli við
vélageymsluna. Var þeirra sárt saknað af velunnurum
þess ágæta húss.
Djúpa gryfjan á íshellunni. Öskulagið frá í desember
sést neðarlega í gryfjuveggnum. – A pit taken on the
Grímsvötn ice shelf, 1.5 km from the 1998 eruption
site. Note the tephra layer in the pit wall at 4 m depth.
Ljósmynd/Photo. Magnús Tumi Guðmundsson.
Á fimmtudag 17. júní rofaði heldur til og jarð-
fræðingarnir brutust niður í gíginn og Dodginn flutti
bræðsluborinn niður á íshellu Grímsvatna, á nýjan
borstað, norðar og austar en þann gamla. Þar var síðan
borað gegnum íshelluna og komið fyrir nýjum vatns-
hæðarmæli. Farartæki voru nú orðin af heldur skorn-
um skammti því öxull brotnaði í Dodginum, drifskaft
brotið í jeppa Landsvirkjunar og þrír af sex vélsleð-
JÖKULL No. 49 101