Breiðfirðingur - 01.04.1955, Page 6

4
BREIÐFIRÐINGUR
Þarna lékstu lítill drengur,
ljómaði í augum sund og strengur.
Heimabyggðin hlý og vinföst
hló á móti þer:
sérhver hóll og brík og baii,
báruskvaldur, vindasvali,
undirdjúpsins dimma straumröst,
drangur, nes og sker.
Sá ég, Skagfjörð, svip þinn bjarta,
svona löngum inn að hjarta
grípur okkur ásthlý minning.
er við sjáum heim.
Liðni tíminn, ungra ára,
ótal bros á milli tára
rifjast upp sem endurkynning.
— Enginn lýsir þeim.
Þín var löngun föst — að fara
fjallanípur, jökulskara,
stíga fannir, hnjúks og hlíða,
hárra auðna lönd.
Kenndir öðrum og að skoða
œttland vort í sumarroða,
eða á fljótum fjö'um skíða
frerans bröttu rönd.
Vini þína: hamrahjalla,
hnjúka, dali, sléttur, stalla
sóttir heim á sumri og vetri,
sólbrúnn, vegafrjáls,
Vatnajökull, Kjalhraunsklungur,
Kringilsrana, Snœfellsbungur,
Hrolleifsborg í sólarsetri,
Snœkoll, Bláfellsháls.