Breiðfirðingur - 01.04.1958, Blaðsíða 35

BREIÐFIRÐINGUR
33
Þau ólu upp fjögur börn: Gunnhildi Sigurðardóttur, Sig-
urjón Jónsson, Vigdísi Ólafsdóttur og Boga Sigurjónsson,
sem öll eru enn á Brekku innilega þakklát sínum góðu
fósturforeldrum fyrir allt. Og þau reyndust þeim góð börn
ekki sízt eftir að halla tók inn í kvöldskugganna land. Ná
kvæmni þeirra og umhyggja, eftirlátsemi og skilningur var
frábær.
Andrés andaðist 2. júní 1957, sofnaði inn í geislaveldi
vorsins, meðan síðdegissólin signdi allt heilögu geislaflóði.
Hann kvaddi þennan heim í ljúfum blundi með hönd Gunn-
hildar fósturdóttur sinnar í sinni hönd.
Þannig eru þau nú bæði horfin Brekkuhjónin, bak við
tjaldið mikla. En eftir lifir ljómi minninganna í hugum ást-
vina þeirra og nágranna, en ekki sízt gestanna mörgu, sem
þau hýstu og veittu beina af alúð sinni og rausn.
Islandi er sómi að slíkum börnum sínum, enda var þeim
veittur hinn mesti heiður, sem góðum sonum lands og þjóð-
ar getur veitzt, þegar Andrés var sæmdur heiðursmerki
Fálkaorðunnar þjóðhátíðarárið mikla 1944. Allir vissu, sem
til þekktu, að þau voru vel að slíkum heiðri komin sökurn
gestrisni og höfðingslundar fyrr og síðar.
Megi Islandi hlotnast margir þegnar þeim líkir, þá mun
rætast úr hverjum vanda.
Arelíus Níelsson.