Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Síða 55

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Síða 55
Tvæ r r e i m l e i k a s ö g u r TMM 2013 · 3 55 skoðaði lögreglan skúrinn og umhverfi hans, sem leiddi í ljós að enginn nema Andri hafði verið þar um nóttina. Andri var útskrifaður af spítalanum, lauk við vorprófin í skólanum og allt virtist með felldu. En Katrín var ekki sannfærð. Þótt háraliturinn væri aftur orðinn eins og hann átti að vera hafði sumt í fari Andra breyst. Hún átti bágt með að koma orðum að því en fannst hún sjá það eins og útundan sér: hvernig hann hreyfði sig og talaði með lítillega öðrum áherslum og hvernig hann horfði sjaldan ef nokkurn tímann framan í foreldra sína nema hún bæði hann sérstaklega um það. Kannski var hún bara að ímynda sér þetta allt saman. – Allt nema heim- ilisköttinn sem hvæsti á Andra fyrstu vikuna og hljóp út úr herbergjum þegar hann kom inn. Um svipað leyti fór Katrín að taka eftir hinu og þessu undarlegu í íbúð- inni. Ef hún leit í spegilinn í stofunni þegar hún var ein heima sá hún eitt- hvað skjótast yfir gólfið fyrir aftan sig. Bæði hún og Ellert heyrðu fótatak á efri hæðinni þar sem svefnherbergin voru og húsgögn hreyfast yfir gólfið, en þegar upp var komið sást enginn nema Andri, sofandi í rúminu sínu sem hafði færst inn í mitt herbergið. Skápar opnuðust og skelltust aftur, kveikt var á eldavélinni, og eitt sinn dimmdi í stofunni þótt bjart væri úti. Í nokkur skipti vaknaði Katrín að morgni við að nafn hennar var hvíslað og fannst einhver krjúpa við rúmstokkinn. Loks tók hún upp símann og hringdi í hjónin sem seldu þeim íbúðina og spurði hvort þau hefðu nokkurn tímann orðið vör við reimleika þar inni. – Þau neituðu og Katrín trúði þeim. Um sumarið missti Andri áhugann á útiveru og leikjum, skipti með öllu um vini og smekk á dóti, mat og fötum og horfði ekki framan í móður sína nema honum væri skipað að gera það. Af og til fékk hann martraðir, vaknaði öskrandi um miðja nótt en mundi ekki hvað hann hafði dreymt. Þá gljáði hann af svita og loftið í herberginu var þungt og lyktaði eins og sambland af þangi og úldnum fiski. – Ekki ósvipað lyktinni í kofanum þar sem hann fannst. Eitt kvöldið sat Katrín og horfði á hann sofa, leitaði einhvers sem hún þekkti í svip hans en fann ekki. Þá beygði hún sig yfir rúmið, hvíslaði Hver ertu? í eyra hans og brá svo mikið við þetta að hún lokaði sig grátandi inni á baði. Þau Ellert seldu íbúðina og fundu aðra í Hlíðunum. Við þetta lifnaði eilítið yfir Katrínu og hún bókaði tíma hjá sálfræðingi sem einnig nýtti sér dáleiðslu. Hún sagði Andra að læknirinn vildi fá hann í „reglubundna skoðun“ og sat úti í horni meðan hann féll í dá. Samkvæmt fyrirmælum hennar hjálpaði sálfræðingurinn Andra að rifja upp hvað gerst hafði daginn örlagaríka; eftir nokkrar atrennur náðu þau loks í gegn, rödd Andra breyttist og Katrín þekkti aftur son sinn. Hann lýsti bakgarði nálægt ströndinni þar sem hann skreið á milli runna til að fela sig. Frá staðnum þar sem hann lá sást út á hafið sem glampaði syfjulega, og eftir svolitla stund heyrði hann lágt muldur úr fjörunni sem vakti forvitni hans. Næst þegar hann vissi af sér
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.