Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Page 95

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2013, Page 95
L ó ð r é t t h r e y f i n g TMM 2013 · 3 95 staðið þá er engin leið til að meta árangur áreynslunnar og líkast til verður árangurinn enginn. Ég þreyttist á þessu og át því svolítinn sand og sofnaði síðan eins og dauður. Þegar húðin skorpnaði greri hún aftur og eftir að hún greri skorpnaði hún aftur. Smám saman varð hún þykkari. Mannfólkið fyrir ofan mig er með þykka húð. Höfðu þau öll lent í því sem ég var að reyna? Æ, þessi kyrrð, þessi hryggð! Líklega getur maður sætt sig við hana skamma stund en ef hún verður viðvarandi, er maður þá ekki samasem dauður? Kvíði lagðist hægt og sígandi á huga minn. Ég hugsaði um þann sem var horfinn: kannski var hann enn lifandi. Einn möguleiki var sá að við værum báðir lifandi og að í raun og veru myndum við aldrei deyja. Grafnir í þessum endalausa sandi stykkjum við hvor í sínu lagi og myndum aldrei sjá hvorn annan. Þegar mér datt þessi möguleiki í hug kipptist ég allur til. Þetta gerðist þónokkrum sinnum. Það var virkilega skelfilegt í síðasta skiptið. Ég hélt ég myndi deyja. Ég varð var við fjallið sem var í rauninni hlutirnir tveir svörtu sem áður höfðu verið fyrir ofan mig. Þeir hurfu um skeið en komu svo aftur. Þeir þrýstust niður að mér en þrýstu mér ekki til dauðs. Þeir héngu bara uppi yfir mér. Um þessar mundir hætti ég allt í einu að fá krampakippi. Þegar þeim linnti fór meðvitund mín á mikinn hraða og síðan tapaði ég alveg áttum. Ég neytti allra krafta til að stökkva upp! Samstundis varð fjallið svo miklu veikara að það varð eins og tvö laufblöð – laufblöð fönix-trésins sem er ofanjarðar. Ég fann þau satt að segja svífa um. Mér fannst kraftaverk vera að gerast. Ég tók stórt stökk af spenningi og nú voru fönix-laufin orðin fjögur! Þau voru í alvöru fjögur. Ég heyrði hljóðið frá hverju þeirra. Það var málmhljóðið sem sagnirnar segja frá. Ég vissi að ég hafði ekki misst áttanna: ég var á réttri leið! Innan skamms komu rifur á laufin og ég sá ljósið! Þótt ég hafi engin augu kom það ekki í veg fyrir að ég „sæi“. Ég – skordýr neðanjarðar – sá ljósið! Haha! Engan æsing. Hvernig fór ég að því? Með mínum örum setta líkama, sem var tekinn og kvíðafullur? Eða voru þetta bara hillingar? Hver gat ábyrgst að á því augnabliki sem ég kæmi út úr jörðinni rynni ekki upp stund dauða míns? Nei, ég vildi ekki komast til botns í þessu máli. Það væri fínt ef ég gæti bara fundið fönix-laufin fyrir ofan mig. Æ, þessi eilífu hvellu laufblöð: kaldur andvari Móður Jarðar þaut í laufunum … Það leið yfir mig. Þegar ég rankaði við mér heyrði ég sandinn suða allt í kringum mig og innan í þessu hljóði talaði gömul og lágvær rödd. „M, vex goggurinn þinn ennþá?“ Hver var þetta? Var þetta hann? Hver annar gat það verið? Það var svo langt um liðið. Þessi eyðimörk, þessi eyðimörk … Hvernig stóð eiginlega á þessu? „Já, goggurinn minn, goggurinn minn! Gerðu það segðu mér: hvar er ég?“ „Þú ert á efstu skorpu jarðarinnar. Þetta er nýja heimilið þitt.“ „Get ég ekki borað mig út úr þessu? Meinarðu að héðan í frá verði ég að ráfa um í þessum sandi? En ég er orðinn vanur lóðréttri hreyfingu.“
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.