Ófeigur - 01.05.1946, Qupperneq 29

Ó FEIG U R
29
og hógværir menn“, þegar þeir héldu heim að morgni,
eins og Einar Benediktsson komst að orði um aðra höfð-
ingja Reykjavíkur, sem áttu lítið erindi í sveitina. Guð-
mundur Þorbjarnarson bar af öðrum mönnum á þessum
fundi um þrek og skörungsskap. Hvíldi hann sig frá kl.
7—9 um morguninn og var þá að nýju á ferli, og hefði
verið fær um að þreyta kappleik að nýju við stéttarbróður
sinn, Steingrím Steinþórsson. Átök þessi voru merkileg
að því leyti, að hér freistaði Búnaðarfélag íslands að
brjóta sjálfstæði héraðssambands bænda með ófriði og
ofbeldi, en beið fullkominn ósigur. Útvarpið og blöð
stjórnmálaflokkanna hafa enn sem fyrr þagað um þessa
baráttu sunnlenzkra bænda og sigur þeirra. Sýnir það
átakanlega varnarleysi bændastéttarinnar. Hins vegar er
sýnilegt, að Selfosshreyfingin er að hefja frelsisbaráttu
stéttarinnar við þau öfl og þá aðila, sem líta á sveitafólkið
sem réttindalausan „almúga". Þarf enginn að efast um,
hver verða endalok á því frelsisstríði. Úm land allt bíða
þroskaðir sveitamenn eftir að geta tekið þátt í sjálfstæðis-
baráttu stéttarinnar.
XXIV.
Búnaðarmálasjóður á sér stutta og ekki sérlega glæsilega
sögu. Fyrstu drög þessarar hreyfingar eru þau, að Alþýðu-
flokkurinn bar fram orlofsfrumvarp sitt. Skyldi starfsfólk
í þéttbýli fá sumarleyfi með launum frá atvinnurekend-
um og úr ríkissjóði. Þótti ýmsum þingmönnum úr sveita-
kjördæmum, sem hér hallaði á sveitafólkið, og báru fram
tillögu um að verja allmiklu fé úr ríkissj óði í eins konar
orlof vegna fólks í dreifbýli. Fulltrúar úr þéttbýlinu
felldu þessa tillögu. Töldu sveitamenn hafa nóg af hreinu
lofti heima fyrir, án sérstakra ferðalaga. Hermann jónas-
son vildi sína umhyggju fyrir „almúga" sínum í sveitinni,
og bar fram tillögu um fjárstyrk frá ríkinu sem nam 10
kr. á hvert býli, og skyldu sveitamenn nota styrkinn til
hressandi ferðalaga. Bæjarmenn felldu þessa tillögu, og
var ekki laust við að hugsjón Hermanns bæri vott um
allmikið virðingarleysi fyrir bændastéttinni. Nú voru