Morgunblaðið - 05.05.2019, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 6. MAÍ 2019
Harðar var að styrkja sam-
keppnisstöðu félagsins. Þegar
hann tók við árið 1979 voru 24
skip í rekstri hjá félaginu og
heildarflutningar um 600 þúsund
tonn. Á starfstíma hans var lögð
áhersla á stækkun skipa og
fækkun þeirra og gámavæða
starfsemina til að auka afköst og
framleiðni og bæta þjónustuna.
Skipum fækkaði úr 24 í 14 á sama
tíma og flutningamagnið jókst úr
600 þúsund í 1.200 þúsund tonn.
Alþjóðleg hugsun og uppbygg-
ing erlendis var leiðarljósið í
starfseminni – útrás þess tíma.
Framtíðin var Herði alltaf hug-
leikin og það var ekki eðli hans að
láta staðar numið þegar búið var
að ná tökum á daglegum rekstri.
Ráðist var í að endurskoða hlut-
verk félagsins, stefnumörkun og
framtíðarsýn. Þau vinnubrögð
eins og margt annað var nokkur
nýjung hér á landi. Mikið var
unnið með erlendum ráðgjöfum.
Sótt var í þekkingu að utan og
það var því stöðugt lærdómsferli
að starfa með Herði.
Eimskipafélagið fékk útflutn-
ingsverðlaun forseta Íslands árið
1994, verðlaun sem Marel var að
fá núna í síðustu viku. Af því til-
efni má nefna að Eimskip var um
tíma stærsti hluthafinn í Marel
enda fjárfesting í því félagi gott
dæmi um tiltrú hans á mikilvægi
nýsköpunar og þátttöku Eim-
skips á þeim vettvangi. Sama ár,
þegar fyrsta einstak Viðskipta-
blaðsins kom út, fyrir 25 árum,
var Eimskip valið best rekna
fyrirtæki landsins af stórum hópi
stjórnenda.
Hörður gerði sér sjálfur grein
fyrir því árið 2000 að kominn var
tími til að draga sig í hlé, enda
voru 20 ár í þessu starfi mikið
álag og að hans mati aftur nauð-
synlegt að taka upp nýja stjórn-
arhætti.
Með andláti Harðar er geng-
inn einn áhrifamesti og farsæl-
asti stjórnandi og forystumaður
íslensks atvinnulífs á síðustu ára-
tugum tuttugustu aldar. Hann
hafði mikil áhrif á mig sem sam-
starfsmaður og stjórnandi og ég
á honum mikið að þakka.
Ég færi Áslaugu Ottesen og
börnum þeirra tveimur, Ingu og
Jóhanni Pétri, einlægar samúð-
arkveðjur.
Þorkell Sigurlaugsson.
Skömmu áður en Hörður Sig-
urgestsson lét af starfi forstjóra
Eimskipafélagsins haustið 2000
bað hann mig að aðstoða sig við
að fara í gegnum skjalasafn sitt á
skrifstofu félagsins. Þarna var
margt „áhugavert“ að finna, svo
ég noti það orð sem honum var
svo tamt og lýsti honum svo vel. Í
tvo áratugi var hann einn mesti
áhrifamaðurinn í íslensku við-
skiptalífi. Margir áttu við hann
erindi, leituðu eftir styrkjum og
stuðningi frá félaginu og þátt-
töku í alls kyns viðskiptahug-
myndum. Merkustu gögnin í
safninu eru þó þau sem urðu til
innanhúss, minnisblöðin sem
Hörður samdi og sendi fram-
kvæmdastjórum félagsins og
svörin og skýrslurnar sem hann
fékk til baka. Þessi minnisblöð
voru stjórntæki hans ásamt sam-
tölum á löngum fundum með
nánustu samstarfsmönnum þar
sem markmiðið var að komast að
niðurstöðu með upplýstum og
gagnrýnum umræðum. „Kannski
vorum við að mörgu leyti aka-
demískir stjórnendur,“ sagði
hann – réttilega að ég held – í
viðtali við vikuritið Vísbendingu í
desember 2005. „Akademískur“
var Hörður líka á annan hátt;
hafði óbifandi trú á gildi mennt-
unar fyrir atvinnulífið og Eim-
skip sérstaklega. Ég held að ekk-
ert verkefni sem hann tók að sér
utan Eimskips hafi verið honum
eins hugleikið og setan í háskóla-
ráði sem fulltrúi þjóðlífs á árun-
um 1999 til 2003.
Ég kynntist Herði fyrst eftir
að ég tók að mér að skrifa sögu
Eimskipafélagsins sumarið 1991
og betur persónulega þegar ég í
nokkur ár sótti vikulega hádeg-
isverðarfundi fámenns hóps þar
sem hann mætti jafnan. Hann
var þægilegur og einlægur í sam-
skiptum, opinn og fróðleiksfús,
ekki aðeins áhugasamur um við-
skipti heldur ekkert síður um
stjórnmál, sögu og menningu,
tilbúinn að hlusta á hugmyndir
og vangaveltur en alltaf jarð-
tengdur.
Ég hef reynt að lýsa því
hvernig Hörður ruddi nútíman-
um braut hjá Eimskip í bók
minni um sögu félagsins. Það eru
engar ýkjur að hann var tíma-
mótamaður í íslensku viðskipta-
lífi. Undir stjórn hans varð Eim-
skipafélagið mesta stórveldi
íslensks atvinnulífs og var undir
lokin orðið umsvifameira en
nokkur gat séð fyrir þegar veg-
ferðin hófst. En mikill kostur var
það að á bak við fjárhagslegan
styrk og völd félagsins stóðu jafn
gegnheilir og vandaðir menn og
hann.
Guðmundur Magnússon.
Annan dag páska lést mikill
heiðursmaður, Hörður Sigur-
gestsson, sem mér er ljúft að
minnast. Við Hörður hófum báðir
störf hjá Hf. Eimskipafélagi Ís-
lands eins og það hét þá í árslok
1979.
Hörður réð mig til starfa sem
framkvæmdastjóra fjármála-
sviðs og létum við báðir af störf-
um árið 2000. Þetta var góður
tími og Hörður afbragðs leiðtogi.
Ráðning Harðar sem forstjóra
Eimskips var tákn um breytta
tíma, breytta nálgun og stjórn-
arhætti. Hörður hafði getið sér
gott orð í fjármálaráðuneytinu,
Fjárlaga- og hagsýslustofnun og
sem framkvæmdastjóri fjármála
Flugleiða. Að ráða viðskipta-
fræðinga sem stjórnendur skipa-
félags var ekki einungis tákn um
breytta tíma á Íslandi heldur og í
öðrum löndum. Þegar við fórum í
okkar fyrstu ferð saman erlendis
hittum við stjórnendur margra
erlendra skipafélaga. Við fund-
um að það voru vissar efasemdir í
okkar garð þar sem stjórnendur
margra skipafélaga höfðu nánast
alist upp innan þeirra og áttu
langan starfsferil þar að baki,
höfðu verið skipstjórar eða stýri-
menn. Hvað vissum við um skipa-
útgerð og siglingar?
Hörður var leiftrandi greindur
og með yfirgripsmikla þekkingu.
Hann gerði miklar kröfur til
sjálfs sín en var jafnframt mikill
og kröfuharður leiðtogi. Hjá
Eimskip byggði Hörður upp öfl-
ugt stjórnendateymi þar sem fór
saman breið þekking á ýmsum
sviðum rekstrar og samfélags.
Leiðtoginn sá til þess að málin
voru skoðuð frá mörgum sjónar-
hornum og þá voru oft líflegar og
heitar umræður. Þar var engin
lognmolla. Hörður leiddi fram
niðurstöður í þessum greiningum
og síðan var tekin ákvörðun sem
samstaða var um. Á þessum ár-
um var oft leitað til erlendra ráð-
gjafa. Ávinningur þess var að-
gangur að nýjustu þekkingu og
má kalla það umhverfi sem skap-
að var viðskiptaháskóla Eim-
skips. Þegar horft er yfir farinn
veg og arfleifðin skoðuð er það
öfluga teymi stjórnenda, karla og
kvenna, sem uxu upp undir hand-
arjaðri Harðar eitt það sem
mestu máli skiptir fyrir íslenskt
viðskiptalíf.
Herði var það mikið í mun að
tengja saman efnahagslíf og há-
skóla og sat m.a. í háskólaráði HÍ
í nokkur ár. Því sinnti hann af
eins miklum áhuga og öllu öðru.
Árið 2008 var Hörður gerður að
heiðursdoktor Háskóla Íslands.
Hörður og Áslaug voru ákaf-
lega samrýmd hjón sem gaman
var að vera með. Einkar ánægju-
legt var að fylgjast með áhuga
þeirra á klassískri tónlist og óp-
erum enda fór það svo að Hörður
tók að sér formennsku í stjórn
Sinfóníuhljómsveitar Íslands.
Ég minnist Harðar með mikilli
virðingu og hlýju og er honum af-
ar þakklátur fyrir tímann sem
við áttum saman. Við Marta
sendum okkar dýpstu samúðar-
kveðjur til Áslaugar, Ingu, Jó-
hanns Péturs og fjölskyldna
þeirra.
Blessuð sé minning Harðar
Sigurgestssonar.
Þórður Magnússon.
Kveðja frá Landsbókasafni
Íslands – Háskólabókasafni
Hörður Sigurgestsson var for-
maður stjórnar Landsbókasafns
Íslands – Háskólabókasafns árin
2002-2010. Hann sinnti starfinu
af alúð og áhuga og var alltaf
hvetjandi og ráðagóður. Hann
hafði lifandi áhuga á menningu
og listum, en sá jafnframt nauð-
syn þess að hafa skipulag á hlut-
unum til þess að slík verkefni
blómgist og dafni. Hörður átti
mjög auðvelt með að setja sig inn
í mál, en missti aldrei sjónar á
heildarmyndinni. Hann var fram-
sýnn og naskur á tækifæri, sá
margvíslegar tengingar og var
fundvís á leiðir til að vinna málin
áfram. Hann sýndi fólki traust,
var gefandi og uppörvandi. Ég
verð honum ævinlega þakklát
fyrir okkar samstarf.
Hörður var einnig stjórnarfor-
maður Landskerfis bókasafna á
árunum 2003-2010, en það er op-
inbert hlutafélag sem rekur sam-
eiginlegt bókasafnskerfi fyrir
flest bókasöfn í landinu og var
stofnað árið 2001. Hann kom að
félaginu á mótunarárum þess og
þekking hans og reynsla í fyrir-
tækjarekstri vó afar þungt. Við
búum enn að framsýnum ákvörð-
unum, sem teknar voru þegar
hann var formaður.
Fyrir hönd starfsfólks Lands-
bókasafns Íslands – Háskóla-
bókasafns þakka ég Herði Sig-
urgestssyni fyrir hans framlag til
safnsins, Landskerfis bókasafna
og allra íslenskra bókasafna. Við
sendum Áslaugu og fjölskyldu
hans innilegar samúðarkveðjur.
Ingibjörg Steinunn Sverr-
isdóttir landsbókavörður.
Hörður Sigurgestsson var
ráðinn forstjóri Eimskipafélags
Íslands árið 1979 og gegndi því
starfi í 21 ár eða til ársins 2000.
Undir stjórn Harðar fór Eim-
skip í gegnum miklar breytingar
á starfsháttum og skipulagi og
má segja að félagið hafi í raun
nútímavæðst og verið gert að
sterku alþjóðlegu fyrirtæki.
Breytingarnar fólust fyrst og
fremst í gámavæðingu félagsins
og endurnýjun skipastólsins, sem
hvort tveggja markaði mikil
tímamót fyrir félagið.
Hörður var formfastur og
kröfuharður stjórnandi en á
sama tíma gríðarlega framsýnn
og engum duldist að þar fór mað-
ur nýrra tíma og alþjóðlegra við-
horfa í fyrirtækjarekstri.
Harðar er minnst hjá Eimskip
með hlýhug fyrir hans góðu störf
og mikilvægt framlag til upp-
byggingar og þróunar félagsins
og sendum við eftirlifandi eigin-
konu Harðar, Áslaugu Ottesen,
og afkomendum þeirra innilegar
samúðarkveðjur.
F.h. Eimskipafélags Íslands
hf.,
Vilhelm Már Þorsteinsson,
forstjóri.
Ég hef alltaf litið á það sem
mikið happ að hafa stofnað til
vináttu við Hörð Sigurgestsson
þegar hann kom úr VÍ í Háskóla
Íslands haustið 1958. Því fylgdi
gefandi samvinna á háskólaárun-
um og ævilöng vináttubönd.
Hann bjó yfir skarpri greind,
samviskusemi og vinnusemi sem
leiddi til þess að hann var m.a.
valinn framkvæmdastjóri Stúd-
entaráðs Háskóla Íslands þegar
sú staða var stofnuð. Í ljósi góðs
orðspors var hann svo ráðinn
hótelstjóri Hótel Garðs árið 1960,
er stúdentar tóku í eigin hendur
rekstur sumarhótels á Gamla og
Nýja Garði. Garðarnir höfðu áð-
ur verið leigðir utanaðkomandi
aðila við rýrar leigutekjur og bág
fjárhagsstaða þeirra kæfði brýnt
tal um byggingu hjónagarða. En
hótelreksturinn undir öruggri
stjórn Harðar skilaði öllum hagn-
aði til endurbóta á húsakynnum
stúdenta. Var senn hægt að ræða
um hjónagarða af meira raunsæi.
– Öll störf Harðar að þessum
málum og fleirum í þágu stúd-
enta sýndu hvað í honum bjó, hve
traustur hann var í einu og öllu.
Er tilhögun kosninga í Stúdenta-
ráð HÍ var í miklum átökum
breytt frá kjöri á pólitískum for-
sendum í deildakjör, kom það í
hlut Harðar að gegna for-
mennsku í ráðinu fyrsta kjör-
tímabilið, árin 1960-1962, lengur
en önnur dæmi eru um, þar sem
kosningar til ráðsins voru einnig
færðar frá hausti til vors. Þessi
störf juku enn innistæðuna í
reynslubanka Harðar.
Það er því ekki að undra, að
Hörður sem reynst hafði ungur
að árum trúr yfir vandasömum
verkefnum, skyldi verða settur
yfir meira. Rekstur átti augljós-
lega vel við hann; þar nutu hæfi-
leikar hans sín ríkulega.
Í framhaldsnáminu við einn al-
fremsta rekstrar- og við-
skiptaháskóla vestanhafs, Whar-
ton-skólann í Pennsylvaníu, fékk
hann einnig útrás fyrir áhuga
sinn á samgöngumálum, sem átt
hafði vísan sess í huga hans allt
frá uppvaxtarárunum í grennd
við Reykjavíkurflugvöll. Var
MBA-ritgerð hans árið 1968 ein-
mitt á því sviði. Nytsama innsýn í
ríkisreksturinn fékk Hörður svo
með störfum í fjármálaráðuneyt-
inu, fjárlaga- og hagsýslustofn-
un.
Öll urðu þessi þroskaár Harð-
ar til að leggja traustan grunn að
lífsstarfi sem átti hug hans og
skilaði í fylling tímans miklum
árangri. Starfa hans að sam-
göngumálum Íslendinga á legi og
í lofti verður lengi minnst. Þar
gegndi hann lykilhlutverkum um
langt árabil.
Hörður var íhugull og áhuga-
samur um þjóð- og alþjóðamál.
Jafnan var því gefandi að ræða
við hann um þau efni. Hann tran-
aði ekki sínum skoðunum fram,
þvert á móti var stundum eins og
hann kysi að halda sig til hlés, en
ekki leyndi sér að hann naut þess
vel að ígrunda málin í hópi vina
sinna.
Það mildar hugann nú, þegar
horft er með trega Herði á bak,
að ekki er hægt að líta öðruvísi á
en hann hafi verið lánsmaður, að
geta helgað líf sitt störfum sem
frá bernsku heilluðu hug hans og
hann reyndist svo fær um að
rækja. Lífslán hans var þó öllu
öðru fremur fólgið í löngu og far-
sælu hjónabandi hans með Ás-
laugu Ottesen, þeirri mætu konu,
sem hann kynntist á háskólaár-
unum. Þau hafa reynst hvort
öðru frábærir og samrýndir föru-
nautar, með svo mörg sömu
áhugamálin, menningarsinnuð –
góðir foreldrar tveggja hæfi-
leikaríkra barna, Ingu og Jó-
hanns Péturs, natin við gleðigjaf-
ana afa- og ömmubörnin.
Öllum þeim eru nú færðar ein-
lægar samúðarkveðjur og óskir
um að hinar ótal góðu minningar
um Hörð varpi skærri birtu á
vegferð þeirra framundan.
Ólafur Egilsson.
Hörður Sigurgestsson var
sannkallaður leiðtogi og áhrifa-
valdur í íslensku viðskiptalífi um
árabil. Hann var ekki síður ör-
lagavaldur í lífi fjölmargra sem
urðu honum samferða í rekstri
Eimskips og fleiri félaga sem
hann hafði aðkomu að.
Ég var svo heppin að vera ein
af þeim. Hann réð mig ungan
endurskoðanda innan við þrítugt
til að leiða nýja fjárreiðudeild um
miðjan níunda áratuginn. Hann
lét mig aldrei finna að hann væri
að taka minnstu áhættu og veitti
fullan stuðning frá fyrsta degi.
Framundan voru skemmtilegir
tímar þar sem forystuhæfileikar
Harðar nutu sín afar vel. Þó hug-
ur minn hafi einungis staðið til
þess að taka hlé frá endurskoð-
uninni þá varð ekki aftur snúið
og ég var áfram þar til hann hafði
látið af störfum 16 árum síðar.
Hörður var afburðastjórnandi
og heilsteyptur persónuleiki.
Hann skapaði einstakan árang-
ursdrifinn starfsanda þannig að
Eimskip varð eftirsóttasti vinnu-
staður landsins. Ég naut þeirra
forréttinda að stýra starfs-
mannamálunum um árabil. Með
réttu fólki eru allir vegir færir og
hjá Eimskip var svo sannarlega
framúrskarandi hæfileikaríkt
starfsfólk. Það var ánægjulegt og
lærdómsríkt að hitta hundruð
umsækjenda og fá að velja hverj-
ir pössuðu best fyrir starfið og
heildarhagsmunina. Hörður vildi
sjálfur koma að lokaákvörðun ef
um var að ræða stjórnendur eða
lykilstarfsmenn. Hann var að
mínu viti bæði víðsýnn og for-
dómalaus. Hann hafði ríkan
skilning á því að starfsmanna-
hópurinn þyrfti að vera fjöl-
breyttur og hver og einn mikil-
vægur í virðiskeðjunni. Leitað
var reglulega eftir ráðgjöf og
þjónustu frá færustu erlendu sér-
fræðingum á hverju sviði og
skilningur á mikilvægi fræðslu og
þekkingarsköpunar var einstak-
ur.
Við gerðum átak í jafnréttis-
málum snemma á tíunda ára-
tugnum og ákváðum m.a. að
fjölga verulega konum í stjórn-
endastöðum og tókst það svo vel
að innan tíðar fékk Eimskip jafn-
réttisverðlaun. Stjórnendur og
starfsmenn voru með sömu laun
óháð kyni og hallaði yfirleitt
frekar á karlana og þurfti enga
jafnlaunavottun.
Hörður var líka góður maður
og það sýndi sig best þegar erfið
starfsmannamál komu upp. Ef
einhverjum varð fótaskortur eða
veikindi eða slys herjuðu á, þá
sýndi hann mikinn velvilja og
skilning. Hann hafði á sama tíma
afar takmarkaða þolinmæði
gagnvart hverskonar metnaðar-
leysi. Enginn vildi bregðast hon-
um.
Hörður var framsýnn, réttlát-
ur og fádæma skarpskyggn.
Hann spurði alltaf erfiðu spurn-
inganna. Áður en mál voru lögð
fyrir hann var mikilvægt að
íhuga mjög vel hvaða spurningu
maður vildi síst fá. Ef eitthvað
var óljóst eða áhættusamt var
öruggt að hann myndi strax
spyrja um það. Þeirri hlið kynnt-
ist ég best þau ár sem ég var
framkvæmdastjóri Lífeyrissjóðs
Eimskips og hann var stjórnar-
formaður. Hann bar hagsmuni
lífeyrissjóðsins mjög fyrir brjósti
og vegnaði sjóðnum afar vel und-
ir hans styrku stjórn.
Ég er afskaplega þakklát
Herði fyrir þann stuðning, hvatn-
ingu og tækifæri sem hann veitti
mér alla tíð. Við Hjörleifur vott-
um Áslaugu og fjölskyldunni allri
okkar dýpstu samúð.
Hjördís Ásberg.
Kveðja frá Háskóla Íslands,
viðskiptafræðideild
Hörður Sigurgestsson, doctor
mercatoriae honoris causa, lauk
cand. oecon.-prófi frá viðskipta-
fræðideild Háskóla Íslands 1965.
Hann átti samleið með Háskóla
Íslands frá æskuárum sínum því
hann sótti sunnudagaskóla í kap-
ellu Háskólans.
Jafnframt námi sínu við við-
skiptafræðideild var hann hótel-
stjóri á Hótel Garði, formaður
stjórnar Bóksölu stúdenta og
prófdómari við sína gömlu há-
skóladeild. Síðar varð hann for-
maður stjórnar Landsbókasafns
– Háskólabókasafns, enn fremur
var hann um tíma fulltrúi Þjóðlífs
í háskólaráði.
Hörður kynnti á vinnustöðum
sínum nýjungar í stjórnun, sem
áttu eftir að hafa víðtæk áhrif í ís-
lensku atvinnulífi. Segja má að
hann hafi verið einn fyrsti at-
vinnustjórnandinn á Íslandi.
Hörður réð til starfa margt ungt
fólk sem útskrifast hafði m.a. frá
Háskóla Íslands og þjálfaði það í
aðferðum nútímastjórnunar.
Margir þessara einstaklinga áttu
eftir að taka að sér mikilvæg
stjórnunarstörf í íslenskum fyrir-
tækjum.
Af þessum sökum taldi við-
skiptafræðideild Háskóla Íslands
sér það sæmdarauka að heiðra
Hörð Sigurgestsson með nafn-
bótinni doctor mercatoriae ho-
noris causa, Herði til heiðurs og
íslensku viðskiptalífi.
Var það allt góðu heilli gjört
og vitað.
Viðskiptafræðideild Háskóla
Íslands kveður nemanda sinn
með söknuði. Eiginkonu og fjöl-
skyldu er vottuð samúð.
Megi minningin um Hörð Sig-
urgestsson heiðrast í vitund
þinni.
Ingi Rúnar Eðvarðsson
deildarforseti.
Kveðja frá Samtökum
atvinnulífsins
Hörður Sigurgestsson var um
áratugaskeið helsti forystumað-
ur íslensks viðskiptalífs. Hann
beitti sér jafnframt fyrir því að
efla Vinnuveitendasamband Ís-
lands, forvera Samtaka atvinnu-
lífsins, með það að markmiði að
bæta rekstrarumhverfi atvinnu-
lífsins og þar með hag allra
landsmanna.
Hörður sat í framkvæmda-
stjórn og samningaráði Vinnu-
veitendasambands Íslands frá
1983 til 1988, sem oft og tíðum
kostaði tíðar fundarsetur og
langar. Vönduð og skipuleg
vinnubrögð einkenndu störf
Harðar. Ekki var heiglum hent
að vera í forsvari stórra fyrir-
tækja og jafnframt í fararbroddi
samtaka atvinnurekenda á þess-
um árum þegar verðbólga sveifl-
aðist á bilinu 25-80% á ári og víxl-
verkun launa og verðlags var
allsráðandi. Þjóðarsáttin 1990
markaði fullkomin tímamót í
efnahagssögu landsins og þá
skipti miklu máli að staðfastir
menn á borð við Hörð, með skýra
framtíðarsýn, væru í forystusveit
atvinnulífsins.
Hörður tók þátt í mótun nýrra
vinnubragða og ásýndar VSÍ í
samskiptum við stjórnvöld, fjöl-
miðla og almenning. Það starf
skilaði miklum árangri og jók um
leið almennan skilning á mikil-
vægi góðra starfsskilyrða fyrir-
tækja og hagkvæms reksturs
fyrir hag allra landsmanna og
þjóðabúsins í heild.
Þegar Hörður Sigurgestsson
tók við starfi forstjóra Eimskipa-
félags Íslands hf., fyrir réttum 40
árum, markaði það kynslóða-
skipti og um leið innleiðingu
nýrra vinnubragða við stjórnun
stærri fyrirtækja hér á landi.
Hörður var formfastur og leið
öflugur frumkvöðull sem leiddi
Eimskip og viðskiptalífið á
nokkrum árum í gegnum umbylt-
ingu í stjórnarháttum.
Með Herði Sigurgestssyni er
genginn einn merkasti stjórn-
andinn í atvinnulífinu á síðari
hluta tuttugustu aldar.
Að leiðarlokum þökkum við,
fyrir hönd Samtaka atvinnulífs-
ins, Herði fyrir umfangsmikil og
heilladrjúg störf í þágu SA og
forvera þeirra. Á kveðjustund
sendum við fjölskyldu hans inni-
legar samúðarkveðjur. Blessuð
sé minning Harðar Sigurgests-
sonar.
Eyjólfur Árni Rafnsson,
Halldór Benjamín
Þorbergsson.
Hörður
Sigurgestsson