Skessuhorn


Skessuhorn - 23.11.2016, Blaðsíða 68

Skessuhorn - 23.11.2016, Blaðsíða 68
MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 201668 LITIR: www.smaprent.is | smaprent@smaprent.is 2.900 ISK LITIR: 1.480 ISK 2.900 ISK Hjónin Ólafur Árni Benediktsson og Guðrún Ágústsdóttir minnast þess bæði að kjöt hafi verið reykt heima fyrir þegar þau voru að alast upp en reykkofa höfðu þau ekki þegar þau fóru að búa á Stóra- Vatnshorni í Haukadal árið 1957. Það var svo fyrir um 15 árum síð- an að þau hjónin tóku að reykja sitt jólakjöt en þá hafði Árni reist þeim reykkofa í landi Stóra-Vatns- horns þar sem dóttir þeirra býr í dag ásamt fjölskyldu. Reykkofinn var reistur á gömlum tóftum sem Árni telur hafa verið gamla rétt. Segja má að þetta hafi byrjað þegar Árni fór á grjóthleðslunámskeið hjá Guðjóni Kristinssyni hleðslumeist- ara en á námskeiðinu var hlaðið á gömlu tóftirnar þar sem kofinn stendur nú. Eftir námskeiðið fékk Árni þá hugmynd að nýta þá vinnu sem þarna hafði farið fram, kláraði hleðsluna og byggði kofann. Í kofanum er reykt kjöt, heima- gerð bjúgu og stundum lax. Þegar fréttaritari leit við voru þau hjón- in að klára að hengja upp bjúgu og Árni að hefjast handa við að kveikja upp í, en þarna er allt tað- og birki- reykt. Hangikjötið fór upp um tveimur vikum fyrr. Ólíkar aðferðir Guðrún er frá Kirkjuskógi í Suður- dölum en Árni frá Hömrum í Hauka- dal. Þótt bæði hafi kynnst því að mat- ur væri reyktur heima fyrir hafa þau hvort sína sögu að segja. „Heima var reykt í gömlu torfhúsi eða hlóðaeld- húsi en það var samtengt íbúðarhús- inu og innangengt í eldhúsið okkar. Ég man að reykinn lagði í milligang- inn,“ rifjar Guðrún upp. Heima hjá Árna á Hömrum var aðeins annar háttur á. „Heima voru stundum nokkur stykki sett í stromp- inn þegar það var verið að þvo þvott en þá var þvottavatnið soðið á hlóð- um og kveikt upp í taði og mó. Kjötið var látið hanga talsvert lengi og síð- an geymt í ornuðu heyi. Það lá við að heyið væri brennt, það var svo brúnt,“ segir Árni. Þessa geymsluað- ferð þekkti fréttaritari ekki svo Árni bætir við: „Og eggin voru geymd í ösku.“ „Í Kirkjuskógi var þvotturinn þveginn í gamla eldhúsinu og amma bakaði oft flatkökur á eftir, þá skellti hún þeim á glóðirnar. Það voru sér- stakir þvottadagar hálfsmánaðarlega. Þvotturinn var settur í bleyti daginn áður og þvegið á bretti og skrúbbað,“ segir Guðrún. Þá bætir Árni við „Ullin var þvegin heima. Togið tekið af þel- inu og spunnið. Ég tvinnaði á rokk og snældu en þetta var þó mikið að leggjast niður þegar ég var svona 16-17 ára.“ Ríkisrafmagnið kom 1972 Fyrsta hjúskaparár Árna og Guð- rúnar á Stóra-Vatnshorni var þvott- ur þveginn á hlóðum úti við læk. „Ég var ekki voða lagin við að halda eldi í því. En ég var eitthvað að reyna,“ segir Guðrún. Hún bætir því við að þetta hafi verið að leggjast af á þess- um tíma. Um 1960 fengu þau ljósa- mótor og litlu síðar stærri mótor sem einnig knúði þvottavél. Ríkis- rafmagnið kom svo 1972 í Hauka- dalinn. Farið með geyminn í hleðslu Talið berst aðeins að jólahaldi á uppvaxtarárum hjónanna. Bæði eru á því að jólin hafi verið mjög hátíð- legur tími og allt í föstum skorð- um. „Það var mikil kyrrð sem færð- ist yfir á aðfangadagskvöld,“ seg- ir Guðrún. Jólatré voru sett upp á aðfangadag og kveikt á kertunum á aðfangadagskvöld. „Það var sungið í kringum jóla- tréð á aðfangadagskvöld, jóla- dag, gamlárskvöld, nýársdag og á þrettándanum. Svo var húslest- ur á aðfangadagskvöld og nýárs- dag,” segir Árni. Á heimili Guð- rúnar var ekki húslestur en allir áttu að hlusta prúðir á útvarpsmess- una. Árni man eftir þeim tíma þeg- ar útvarp var ekki til á hans heim- ili en þá var farið á aðra bæi ef eitt- hvað sérstakt var í útvarpinu. “Ég man að við keyptum útvarp 1944 eða 1945. Þá þurfti að fara með geyminn að Háafelli til að hlaða hann því þar var vatnsaflsstöð.“ Tímarnir hafa augljóslega breyst og það er notalegt að heyra sög- ur frá gamla tímanum þótt maður vilji helst ekki hverfa frá þeim nú- tíma þægindum sem bjóðast í dag. Og það er ekki laust við að einhver jólatilfinning fylgi með þegar ekið er út Haukadalinn með sterka reyk- lyktina í fötum og nýfallinn snjór loksins farinn að sjást á jörðu. sm Jólaundirbúningurinn í reykkofanum Árni og Guðrún framan við reykkofann. Kveikt upp í kofanum. Allt er tað- og birkireykt á Vatni. Bjúgu, hangiket og annað góðmeti komið í reyk.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.