Heimsmynd - 01.05.1989, Blaðsíða 89

sinnar, tíðkaðist ekki að menn stunduðu
hann eingöngu án þess að hafa annað
starf með. Þegar hann var með Essen
vann hann í tvö og hálft ár við kerfis-
fræði og bætti svo við sig námi í þeirri
grein. Handboltinn verður því aldrei at-
vinna í sama skilningi og fótboltinn. Svo
gæti líka verið, að vegna þess að hand-
boltinn byggðist mjög á hraða, við-
bragðsflýti, leikfléttum, samstillingu liðs-
heildar, sóknar- og varnarkerfum, laðaði
hann að sér menn, sem léti vel að hugsa
kerfisbundið og taka snöggar ákvarðan-
ir. En að fara í meting milli íþróttagreina
á þessum grundvelli væri út í hött.
Hvernig er samspilið milli liðsins og ís-
Ienskra áhorfenda?
Islenskir áhorfendur eru með þeim
betri í heimi. Þeir lifa sig inn í leikina,
eru með af lífi og sál. Þeir styðja okkur
án málamiðlunar og láta ekki bitna á
okkur þótt á móti blási. Liðið, sem hefur
fylgt okkur á stórmót erlendis, er líka
mjög gott og gaman að hafa það með.
Það leggur ekki árar í bát þótt illa gangi,
enda mikið til sjómenn. Þessir áhorfend-
ur eru mjög vel með á nótunum og þegar
við erum ekki að keppa færir það holl-
ustu sína yfir á þau lið sem okkur kemur
best að sigri og oft tekst þeim að hrífa
áhorfendaskarann með sér í ákafanum.
Hvað er það sem fær menn til að fara
út í flokkaíþróttir eins og handbolta og
halda það út í tíu ár undir svona miklu
álagi?
Markið liggur í loftinu.
Alfreð í einu af sínum
heimsþekktu loftköstum
rétt áður en Bjarni
Felixson æpir: skot og
mark.
Ég býst við að í fyrstu hafi það verið
persónulegur metnaður. En síðar koma
inn í atriði sem maður metur æ meir eftir
því sem fram líða stundir. Þessi ár hafa
veitt margt. Maður lærir að aga sjálfan
sig og hafa góða reglu á hlutunum. En
ætli það sé ekki félagsskapurinn, sem
maður metur mest þegar upp er staðið,
náin tengsl við hóp manna sem keppir að
sama marki, hlutdeild í vonbrigðum og
sigurgleði. Þetta hafa verið góð ár.
Ertu að hætta?
Ég var ákveðinn í því að leikurinn við
Pólverja yrði minn síðasti landsleikur.
En ég hef, eins og margir okkar, sem
vorum staðráðnir í að hætta núna, sam-
þykkt að bíða með endanlega ákvörðun
til haustsins. Núna er tími til að slappa
af, taka sér langþráð sumarfrí og athuga
sinn gang vel og vandlega. Ég hef fengið
tilboð erlendis frá sem ég mun skoða, en
tími ákvörðunar er ekki runninn upp.