Heimsmynd - 01.05.1989, Blaðsíða 62

Heimsmynd - 01.05.1989, Blaðsíða 62
Valmont greifi stendur sína vakt. Hann umbreytir hinni óspjölluðu kannski ekkert stórvirki en engu að síður hlýleg, tregablandin og ljúfsár, lítil perla í anda hinnar fáguðu, bresku kvik- myndahefðar. Rjóminn af uppskeru síðasta árs sam- anstendur af eftirtöldum myndum. Rain Man eftir Barry Levinson, The Accident- al Tourist eftir Lawrence Kasdan, Miss- issippi BurningefUx Alan Parker, Les Liaisons Dangoreuses eftir Stephen Frears og Working Girl eftir Mike Nichols. Hvernig akademíunni tókst að horfa framhjá The Unbearable Lightness of Being er ráðgáta en hún fékk þó til- nefningar í flokk bestu handrita byggð á öðrum miðli og fyrir kvikmyndatöku Sven Nykvist. RAIN MAN lie bifreið sína, Buick Roadmaster, ár- gerð 1949. Vonsvikinn og reiður fer Charlie á fund þessa ókunnuga bróður síns og verður fyrir öðru áfalli þegar hann kemst að ásigkomulagi hans. En um leið sér Charlie möguleika á að ná til sín „sanngjörnum" hluta af arfinum og býður bróður sínum í ökuferð yfir Bandaríkin til vesturstrandarinnar. Á leiðinni hyggst hann finna ráð til að fé- fletta bróður sinn en sá björn reynist ekki auðunninn. Gagnrýnendur vestra hafa lýst frammistöðu Hoffmans og Cruise með fjálglegum orðum, eða eins og einn þeirra orðaði það: „Hinn skínandi sam- leikur þeirra Hoffmans og Cruise breytir Regnmanninum í sólskin.“ mey i kynhungraða hefðarkonu. Dustin Hoffman hefur lýst því yfir að hans muni helst verða minnst fyrir tvær persónur. Önnur þeirra er Ratso Rizzo úr Midnight Cowboy, hin er Raymond Babbit úr Rain Man. Þetta er auðvitað mikið lítillæti þegar litið er á leikferil Hoffmans. (The Graduate, Little Big Man, Lenny, All the President’s Men, Marathon Man, Tootsie svo einhverjar séu nefndar). „Það er ekki til stórkost- legri tilfinning í mínu starfi en sú að verða fyrir „upplifun" þegar persónan sem maður er að skapa nær inn að hjartarótum,“ segir Hoffman. „Tootsie fékk mig til dæmis til að gráta og gerir það enn í dag. Sú reynsla færði mér eitt- hvað, ég hafði öðlast áður ókunnan skilning. Hið sama gerðist með Rain Man. Persónan náði inn. Ég varð fyrir „upplifun“.“ Sagan er um tvo bræður, Raymond og Charlie Babbitt (Tom Cruise). Raymond er innhverfur og hefur takmarkaða möguleika á að tjá sig en er um leið snillingur í flóknustu kúnstum stærðfræðinnar. Charlie er örgeðja tækifærissinni með litla siðferðisvitund og bælda þrá eftir viðurkenningu. Hann hefur enga hugmynd um tilveru bróður síns fyrr en faðir þeirra deyr og arfleiðir Raymond að þrem milljónum dala en eftirlætur Char- Tilurð myndarinnar á sér nokkuð sögulegan aðdraganda. Ýmsir leikstjórar hafa komið við sögu frá því undirbúningur hófst. Upphaflega átti Martin Brest (Beverly Hills Cop) að leikstýra en hann bakkaði út og Steven Spielberg tók við. Spielberg var þó ekki lengi inni í myndinni áð- ur en hann þakkaði pent fyrir sig og pakkaði saman. Hoffman fékk þá Sidney Pollack til að halda um stjórnvölinn en þeir höfðu áður unnið saman að Tootsie. Pollack reyndi stíft að stýra skútunni, endurskrifaði handritið og lagði á sig mikla vinnu en allt kom fyrir ekki, hon- um tókst ekki að samræma sig hlutverk- inu. Framleiðendur myndarinnar, Unit- ed Artists, fóru þá að gerast óþolinmóðir og um tíma hékk líf myndarinnar á vilja Hoffmans sjálfs til að sjá hana verða til. Hin siðprúða Madame de Tourvel (Michelle Pfeiffer) leitar ráða hjá frænku sinni, Madame de Rosemonde (Mildred Natwick).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.