Heimsmynd - 01.09.1989, Síða 18

Fyrir kosningarnar 1987 kynntum
við Kvennalistakonur rækilega að
við ætluðum okkur að skipta á
miðju kjörtímabili um þingkonur í
tveimur sætum. Það vakti mikinn
úlfaþyt og hefur tæplega farið
fram hjá mörgum. Það hlálega var
að við vorum hundskammaðar
fyrir að kynna þessar fyrirætlanir
okkar, því auðvitað er þetta ekki í fyrsta
sinn sem þingmaður hverfur af þingi,
meðan kjörtímabilið stendur yfir. Það
sem var nýtt, var þessi kynning og að við
skiptum út skipulega. Okkur þótti sann-
gjarnt gagnvart kjósendum að þeir vissu
hvað við hefðum í hyggju og þar með
hverjar þeir væru að kjósa.
Við höfum verið mjög ákveðnar í að
það væri stefna Kvennalistans en ekki
einstaklingarnir sem skiptu máli, en okk-
ur fannst heiðarlegast að láta það ekki
fara milli mála hvaða einstaklingar
myndu framfylgja stefnunni á Alþingi og
hve lengi.
Hvaða málum muntu beita þér fyrir
persónulega?
Auðvitað fylgja ákveðin blæbrigði
með hverjum einstaklingi og ég fæ áreið-
anlega tækifæri til að vinna í þeim mál-
um sem brenna heitast á mér.
Þau eru nú svo sem ekkert frumleg í
Kvennalistaumræðunni. Það eru svona
„smáskekkjur“ í samfélaginu eins og til
dæmis í launamálunum þar sem konur
eru alltaf verst settar. Ég hef sérstaklega
verið að kynna mér hvernig stór hópur
láglaunafólks er allt í einu kominn með
verktakanafnbót og er ekki bara á afleitu
kaupi heldur algerlega réttlaus. Ég er
búin að opna munninn og flytja þings-
ályktun um að þessi mál verði betur
könnuð og þegi áreiðanlega ekki lengi
um þau eftir að ég sest á þing. Og svo er
ég með launamál almennt á heilanum,
enda sífellt að heyra fleiri dæmi um kon-
ur með mikla ábyrgð á vonlausu kaupi.
Alþingi getur ef það vill gripið inn í
launamál til bóta, nóg er frelsið ef
skerða á kjör fólks.
Svo læðist að mér sá grunur að eftir
nokkurra ára afskipti af sveitastjórnar-
málum muni ég einnig hafa áhuga á
þeim á Alþingi. Það er margt í sambandi
við sveitastjórnarmál sem er áhugavert,
ekki síst umhverfismál og virkni íbúa á
hverju svæði til að hafa áhrif á umhverfi
sitt. Miklu virkari valddreifing og öflug
samvinna milli sjálfstæðra hópa íbúa,
stjórnvalda og héraðsheilda myndi áreið-
anlega skila okkur betra umhverfi.
Og svo er það allt hitt sem ég hef sér-
stakan áhuga á. . .
Sérðu þig í ráðherrastól ef Kvennalistinn
færi í stjórn?
Nei, það geri ég reyndar ekki. Ég er
búin að koma auga á svo margar aðrar
Kvennalistakonur sem ég vildi endilega
sjá í þessum umræddu stólum, sem flest-
ar auðvitað. Og á meðan ég veit um
fjöldann allan af hæfum konum í hvert
einasta ráðuneyti, þá finnst mér fráleitt
að vera að velta því fyrir mér hvar ég
ætti heima þar á meðal.
Er að halla undan fæti hjá Kvennalistan-
um eftir meðbyr sem sýndi allt upp í 30
prósenta fylgi í skoðanakönnunum?
Nei, við erum búnar að upplifa alls
konar sveiflur í skoðanakönnunum, en
fyrr mætti nú vera frekjan ef maður liti á
það sem mótbyr að hafa alltaf verið tals-
vert fyrir ofan fylgið í síðustu kosning-
um, í augnablikinu heilum fimmtíu pró-
sentum ofar samkvæmt þessum könnun-
um.
Veíður erfitt fara í spor Kristínar Hall-
dórsdóttur?
Areiðanlega, en það er verðugt mark-
mið.D
18 HEiMSMYND