Heimsmynd - 01.09.1989, Síða 34

„Jú, jú það er ágætt að vera komin heim. Ég var i námi í Danmörku í sjö ár
með son minn lítinn. Nú vinn ég við þýðingar og tekst svona sæmilega að láta
enda ná saman. Ég hef misst mikið samband við gömlu félagana úr mennta-
skóla. Tek þó eftir því hvað heimilin þeirra eru flott en það er eins og enginn
lesi bækur."
(34 ára bókmenntafræðingur)
„Ég fór með norskum félaga mínum upp í Bláfjöll um páskana. Hann sagðist
aldrei hafa séð jafnmarga í jafnflottum skíðagöllum, á eins dýrum skíðum og
jafnlélega á skiðum eins og þarna."
(34 ára hagfræðingur)
Það er alveg ótrúlegt hvað fólk um þrítugt sem er að skilja á miklar eignir -
og skuldir.
(37 ára lögfræðingur)
I
„Ég hef algerlega breytt um lífsstíl. Ég er skilin og sonur minn orðinn tví-
tugur. Áður hafði ég allt til alls, mér liggur við að segja þjón á hverjum fingri.
Síðar missti ég allt og nú geri ég allt aðrar kröfur. Ég leigi íbúð, á sex skeiðar,
sex gaffla, sex hnífa, sex teskeiðar og einn smjörhníf. Silfrið sem ég notaði áð-
ur er í kassa uppi í skáp. Fólk á mínum aldri er að átta sig á því að lífið er að
hlaupa frá því. Margir eru komnir í hippastellingar upp á nýtt."
(39 ára rithöfundur)
„Öfund færist í vöxt. Það má enginn eiga meira né líta betur út."
(37 ára skáldkona)
NÍUNDI
ÁRATUGURINN
Fjármálaspekúlantar
Skjótar lausnir
Stílhreint umhverfi
Leöur og stál
Jakkaföt
Dýrir bílar
Einstaklingar
Skipuleggjari
Upplýsingar á tölvudiskum
Sjónvarp
Stjórnmálaflokkar
Hundar
Öfgar
Samkeppni
Uppgangur
Frami
Hagfræðingar
Sælkerafæði
Fólk á besta aldri
Líkamsrækt
Heilastarfsemi
34 HEIMSMYND
TÍUNDI
ÁRATUGURINN
Umhverfismál
Vandamál
Hlýlegt umhverfi
Rósótt áklæði og viður
Flauel og gallabuxur
Reiðhjól og mótorhjól
Fjölskyldan
Venjuleg dagbók
Alfræðiorðabækur
Bækur og tímarit
Hugmyndasamtök
Börn
Markaðsöfl
Sanngirni
Leit
Vinna
Hetjur
Hrísgrjón og grænmeti
Gamalt fólk
íhugun
Hjartalag

Hann viðurkennir að nútímalifnaðar-
hættir séu ekki heppilegasti jarðvegurinn
fyrir hjónaband. „Helstu streituvaldar í
hjónabandinu nú eru að reyna að láta
hlutina ganga upp, því kröfurnar eru
ekkert smáræði. Konan á að mennta sig.
Þegar hún er búin að því á hún að fá æð-
islegt starf og eiga yndisleg börn. Þar af
leiðandi verður hún að keyra sig áfram á
mörgum vígstöðvum, standa sig vel í
starfi og vera góð móðir. Nú er það líka
sjálfsögð krafa, að faðirinn sé virkur
þátttakandi í barnauppeldinu, og hann
er því líka undir þessu álagi. Eftir and-
vökunótt er þess krafist að maður sé til-
búinn í slaginn, mæti upplagður á fund
og líti vel út. Þegar heim er komið tekur
annað starf við, og maður þarf að vera
upplagður fyrir börnin sín. Þegar þau
eru sofnuð reynir maður að sinna maka
sínum og þá er orkan oft uppurin. Þarna
reynir á þá ákvörðun sem hjónaband
byggist á og hún má ekki gleymast. Það
er svo auðvelt að ganga út, en það er
engin lausn. Maður hefur gert samning
við ákveðna manneskju, átt með henni
góðar stundir og þegar reynir á þetta
samband er í flestum tilfellum hægt að
finna lausn.“
Eitt af einkennum sinnar kynslóðar
segir Páll vera meiri hreinskilni. „Fólk er
ekki eins hrætt við að vera opinskátt um
tilfinningar sínar og vandamál. Okkur
hefur verið mikill styrkur af góðum vin-
um sem við höfum getað rætt við um
flest, þar á meðal hjónaband okkar. Svo
vill til að í vinahópi okkar eru hjón sem
eiga einnig löng sambönd að baki. Við
höfum til dæmis rætt hluti eins og fram-
hjáhöld, fyrirbæri sem ég held að sé mun
algengara hjá fólki yfir fertugt en okkar
kynslóð. Þannig ræðum við saman um
hluti sem ég veit að foreldrakynslóðin
myndi aldrei opna sig um. Við munum
aldrei fórna öllu til að halda í einhverja
glæsta ímynd, en það gerði fólk af eldri
kynslóðinni umhugsunarlaust. Það hélt í
þessa fölsku framhlið þótt allt væri í
brunarústum fyrir innan. Við skömm-
umst okkar ekki fyrir veikleika okkar né
vandamál. Hjón nú eru miklu opnari
gagnvart hvort öðru. Við döðrum bæði“,
segir hann hlæjandi, „og hún segir mér
frá því ef hún hefur hitt einhvern aðlað-
andi mann á fundi og ég leyni hana því
ekkert ef ég hef hitt konu sem hefur
sjarmerað mig upp úr skónum. Það er
svo eðlilegt að tala við einhvern af gagn-
stæða kyninu og fmna einhverja strauma
sem leiða ekki til neins, en lyfta manni
svolítið upp úr hversdagsleikanum."
Páll segir að í framhaldi af þeirri opin-
skáu umræðu sem eigi sér stað innan
sinnar kynslóðar sé áberandi, hvað fólk
leggi mikla áherslu á leitina að hamingj-
unni. „Fólk gleymir stundum að nema
staðar og þakka fyrir það sem það hefur.
Það er allt of mikilli orku eytt í efasemd-
ir um hvort það sé á réttri hillu í líf-
inu.“D