Heimsmynd - 15.01.1990, Blaðsíða 25

hver veð fyrir þeim skuldbindingum Páls. Bankaráðsmaður
kvað bankann hafa einhverjar „veðdruslur" frá Páli. Við sáum
bréf frá Páli þar sem hótað var riftun, en töldum engan grund-
völl fyrir því. (Páll Jónsson segir aftur á móti að á grundvelli
villandi eða rangra upplýsinga hafi hann haft góða möguleika
til riftunar og málshöfðun af sinni hálfu hefði ein sér nægt til
að „blokkera" þau viðskipti sem þarna var verið að koma á).
í viðræðunum við Verslunarbankann var skuldastaðan talin
vera 1150 milljónir og eiginfjárstaða neikvæð um 400 milljónir.
Við færðum rök fyrir því að að skuldir væru vanáætlaðar um
að minnsta kosti 200 milljónir. Og eftir gamlársdag yrði svo að
bæta við neikvæða eiginfjárstöðu 105 milljónum til Páls og
andvirði starfssamninganna við þá félaga, sem kosta einhvers-
staðar milli 30 og fjörutíu milljónir. Eftir þá samninga kom
ekki til álita að við kæmum inn í þetta dæmi.
Við lögðum alltaf áherslu á það, að dæmið yrði að leysa til
fulls við inngöngu nýrra eigenda. Við vildum fá traustan
meirihluta en ekki endilega að fyrri eigendur færu út úr fé-
laginu tækist þeim að koma inn með eitthvert hlutafé, töldum
það raunar háskalegt fyrir félagið að missa þá út á þessum
tíma. Þessir menn hafa sýnt kjark. áræði og dugnað. En þeir
hafa verið glannafengnir og nauðsynlegt að hægt væri að setja
þeim þröngar skorður. Parna hefði þurft strax í upphafi að
taka fast á allri stjórnun og koma á markvissum vinnubrögð-
um með raunhæfum kostnaðaráætlunum, sem í aðalatriðum
væri hægt að standa við. Auðsæilega hafa hinar miklu tekjur
Stöðvarinnar orðið til þess að rugla menn í ríminu og gífurleg-
ur metnaður orðið til þess að menn misstu kostnaðinn iðulega
gersamlega úr böndunum.
Við óttumst einmitt að það sem nú hefur gerst í málefnum
Stöðvarinnar sé það að dæmið hafi ekki verið leyst í heild og
að þeir sem nú setji í þetta peninga eigi eftir að tapa þeim,
vegna þess að það er ekki nægilegt. Enn er til dæmis eftir að
sjá fyrir þeim 150 milljónum, sem fyrri eigendur áttu að koma
með inn í fyrirtækið.
RÍKISSTJÓRNARSAMNINGARNIR
Gunnlaugur M. Sigmundsson, framkvæmdastjóri Próunar-
félags íslands var einn þeirra sem komu að næturlangri samn-
ingagerð á vegum ríkisstjórnarinnar. Hann segir að málið hafi
borið þannig að ríkisstjórninni að þáverandi eigendur báðu
um aðstoð ríkisvaldsins til að losa hlutabréf sín, sem Verslun-
arbankinn hafði að handveði fyrir 225 milljón króna skuldum,
úr vörslu bankans og greiddi þannig fyrir því að á árinu 1990
væri hægt að stofna almenningshlutafélag um Stöðina. Ríkis-
stjórnin hafði þá í huga að Þróunarfélag íslands gæti séð um
þessa breytingu, var í sjálfu sér reiðubúin að borga þessa fjár-
hæð, en vildi ekki fyrir neinn mun fá bréfin sjálf í sína vörslu
og bjóða þannig mögulega heim ásökunum um að komin væri
til önnur ríkissjónvarpsstöð. Eftir nokkurra klukkustunda
skoðun taldi Gunnlaugur þessa leið ekki færa: Þróunarfélagið
gæti ekki staðið að þessum viðskiptum.
Rök hans voru í sem stystu máli á þessa leið: Þær 225 millj-
ónir, sem bréfin standa að veði fyrir í Verslunarbankanum eru
bara toppurinn á ísjakanum. Heildarskuldirnar við Verslunar-
bankann eru tæpar 400 milljónir. Aðrar tvö hundruð milljónir
yrðu að koma til á næstu dögum og 100 í viðbót ef leysa ætti út
Alltaf opið hjá okkur
Isbúðirnará
Hjarðarhaga 47 og
Aðalstræti4
HEIMSMYND 25