Heimsmynd - 15.01.1990, Blaðsíða 97

Heimsmynd - 15.01.1990, Blaðsíða 97
STOÐ 1 SACAN OLL samkvæmari kenningu hans og reiðu- búnir að spreyta sig á rekstri fyrirtækis- ins og hætta miklu til. Það er mannleg- ur harmleikur en lögmál markaðarins eru járnhörð og hlífa engum, ekki heldur boðberum þessa fagnaðarerind- is, og þannig á það að vera samkvæmt kenningunni. Raunar er ástæða til að ætla að hinir nýju eigendur verði hóg- værari í að trana fram skoðunum sínum á skjánum heldur en Jón Ottar var enda ekki líklegir til að reyna að máta skikkju hans hvað þá klæðast henni. Haraldur Haraldsson virðist gera sér glögga grein fyrir þessu. Hann sagði í viðtali við HEIMSMYND, að "þcir væru að fjárfesta í góðu fólki og lífvæn- legu fyrirtæki að þeirra dómi. Þeir hefðu þegar sagt við starfsfólkið, að þeir hefðu tekið að sér að sjá um fjár- málin, þeirra væri að sjá um rekstur Stöðvarinnar innan þess ramma, sem fjármálin leyfðu. Einar Sigurðsson, fyrrum útvarps- stjóri Bylgjunnar og núverandi blaða- fulltrúi Fluglciða. hefur unnið mikið með Jóni Olafssyni, þáverandi stjórn- arformanni Islenska útvarpsfélagsins og nú stjórnarmanni í Stöð 2. Hann var spurður um reynslu sína af sambúð fjármagns og frjálsrar fréttamennsku. Einar sagði að í upphafi hafi verið mik- il umræða um það, að hinir svokölluðu „frjálsu" loftmiðlar yrðu áróðurstæki í höndum kaupsýsluafla. Hann taldi að þessar raddir hefðu nú hljóðnað að mestu vegna þess að reynslan hefði einfaldlega sýnt annað. Þegar í upphafi hefði verið gengist inn á reglur um sjálfstæði fréttastofu Bylgjunnar og við það samkomulag hefði verið staðið. A fréttastofunni hefði verið fóllc af öllum pólitískum sauðalitum og margir á öndverðum meiði við Jón Olafsson í skoðunum. Ef faglegri hæfni þess var ekki ábótavant hefði aldrei verið fund- ið að hvernig það vann sín verk. Margt af þessu fólki hefur síðan dreifst á báð- ar sjónvarpsstöðvarnar og rás tvö hjá Utvarpinu, sem sýnir að þetta var hæft dagskrárgerðarfólk. í reyndinni hefði sýnt sig að hefðir og venjur stéttarinnar hefðu ráðið fréttamati og eigendur hefðu aldrei sett sig í stellingar útvarps- ráðs og ritskoðunar. Frekar að þeir hefðu stutt við bakið á sínum mönnum hefðu þeir orðið fyrir ósanngjörnum aðfinnslum. Auk þess er enginn svona stór hópur samstíga í skoðunum. Einar taldi að fyrirtæki hluthafa og stærstu auglýsendur hefðu einnig fengið sams konar umfjöllun hjá fréttastofunni og hver önnur fyrirtæki, gagnrýni og hrós eftir atvikum. Þarna hefðu verið fleiri menn með sterkar og ákveðnar skoð- anir á mönnum og málefnum eins og Sigurður Gísli Pálmason, hagkaups- maður og núverandi stjórnarformaður, Davíð Scheving, Hjörtur Hjartarson í Þorláksson & Norðmann. Þessir menn gerðu sér vel ljóst, að um leið og fólk fyndi svo mikið sem lykt af einhliða áróðri skrúfaði það fyrir. Það er ein- faldlega lélegur bissniss. Sé þetta rétt, og með ummæli Þor- varðar og Haraldar í huga, ættu eig- endaskipti ekki að valda kvíða um stór- breytingar á dagskrárstefnu Stöðvar- innar, þótt sjálfsagt sé fyrir hvern og einn að halda vöku sinni í því efni. HVENÆR VERÐUR FARIÐ AÐ MALA GULLIÐ? Eftir hverju eru mennirnir þá að sækjast með því að kaupa upp þessar 1500 milljón króna skuldir, sem hvfla eins og farg ofan á Stöð 2. Vissulega leikur um þennan bransa ákveðinn ljómi, upphefð og virðuleiki, sem menn öðlast ekki við sölu á mjöli, tískufatnaði, brothættum kristalvörum eða jafnvel öðrum óvirðulegri efnum. En menn setjast ekkert þarna inn til að fægja geislabaugana sína og halda ár- unni hreinni. Þessir menn eru vissir um, eins og margir á undan þeim, að með markvissum aðgerðum megi snúa þessu grjótnámi í gullnámu, eftir svo og svo langan tíma muni hjólið snúast við og mala gull í peningatanka, eins og hjá Jóakim frænda. Hversu raun- hæft er dæmið? Hér að framan hafa glöggir menn rakið að 500 milljónir í nýju hlutafé geri ekki meira en að koma eiginfjár- stöðunni á núllið. Nú eru komnar inn 350 milljónir frá nýju hluthöfunum og Eignarhaldsfélaginu. Ekki er talið ómögulegt, að Ólafur H. Jónsson komi inn með verulegan hluta þeirra hluta- fjárloforða sem þremenningarnir skrif- uðu sig fyrir innan tilskilins frests. I desember keypti hann Naustið af Svav- ari Egilssyni, en á því hvílir 60 milljón króna veð fyrir skuld Stöðvarinnar við Verslunarbankann. Hann er sagður vera á fullu að safna veðum og trygg- ingum fyrir að minnsta kosti sínum hlut. En að fengnum þessum 500 millj- ónum þyrftu svo að koma nokkur hundruð milljónir til að tryggja áfram- haldandi rekstur. Enn þyrfti að velta eins milljarðs króna skuld á undan sér. Hversu öruggar eru rekstrartekjurnar til að standa undir því. Menn nefna þrjá möguleika á samkeppni um þann sama litla markað, sem Stöðin byggir á: Ríkissjónvarpið með aðra rás, einkaaðilar með helgarsjónvarp, gervi- hnattasendingar verði öllum aðgengi- legar í nálægri framtíð. Við þetta bætist að tæknikunnugir menn segja tækja- búnað yfirleitt ekki endast lengur en 3 til 5 ár. Um það leyti sem núverandi tækjabúnaður Stöðvarinnar væri að fullu greiddur yrði því að byrja að end- urnýja, fjárfesting upp á kannski 500 milljónir króna. Hinn skjótfengni gróði kann því að reynast lengra undan en menn halda. Þá velta menn því fyrir sér hversu samheldinn þessi hópur muni reynast til langframa. Jón Ólafsson er sagður hafa afgerandi forystu fyrir þeim hópi nú. Því hafa menn rifjað upp hversu fór með sameiningu Bylgjunnar/ Stjörnunnar undir hans forystu, en sá samruni sprakk allur í loft upp eftir nokkra mánuði. Og hvað sem líður af- skiptaleysi hans af fréttastofu fer það orð af að hann haldi stíft fram umboðs- vörum sínum á Bylgjunni. Hann flytur inn og gefur út hljómplötur, er með myndbandaútgáfu og -leigu, er með umboð fyrir ýmsan búnað sem er á Stöð 2 og rekur kvikmyndahús. Heim- ildir HEIMSMYNDAR segja líka að hann sé með umboð fyrir 200 kvik- myndir, sem hann sé þegar byrjaður að reyna að pranga inn á Stöðina. Hann hefur því margvíslegri og annarra hags- „Verslunartankinn spilaði þennan leik frámunalega viflausL Hann átli hvað eftir annað kost á því í stöðunni að losa sig vlð skuldbindingar sínar yfir á herðar nkisins“. HEIMSMYND 97
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.