Heimsmynd - 01.03.1990, Síða 59

kemur meðal annars til af því að endur-
nýjun í kennaraliði höfuðborgarinnar
hefur ekki verið nógu ör. En þá er líka
komið að viðkvæmri spurningu: I tugi
ára má segja að París hafi haldið titli sín-
um sem ein besta og mesta listafóstra í
heimi. New York og
ef til vill fleiri borgir
stálu þessum titli.
En hver er staða
Parísar nú á alþjóð-
lega vísu?
„Það er rétt að
New York hafði
undirtökin allt fram
í byrjun níunda ára-
tugarins, þegar nýja
málverkið kom til
sögunnar. Sá skóli
barst frá Ítalíu og
Þýskalandi, en
Frakkar sýndu frekar lítil tilþrif í því
málverki. Nú er ákveðið millibilsástand
en ég álít að línumar verði ekki dregnar
jafnskarpt og áður í náinni framtíð.
Menn deila hlutunum meira með sér. Sá
sem vill ná árangri á alþjóðlega vísu
verður að ferðast og afla sér nýrrar
þekkingar. Frakkar eiga góða listamenn,
en verði þeir hinir sömu af fjölskyldu-
ástæðum eða öðrum ástæðum bundnir
við túngarðinn heima mun það verða
þeim fjötur um fót á listabrautinni.
Nokkrum hefur tekist að hasla sér völl á
erlendri grund og má þar nefna Daniel
Burel sem er háttskrifaður hér og vel
þekktur alls staðar annars staðar.
Franska ríkið hefur einnig gagngert
reynt að koma frönskum verkum á fram-
færi með því að skiptast á sýningum við
aðrar Evrópuþjóðir. Einnig eru blandað-
ar farandsýningar, sem sendar eru úr
landi, og þá er ekki verið að spyija um
þjóðerni listamannanna heldur aðeins
um listsköpun þeirra og þannig á það að
vera.“
Auðvitað er ósanngjarnt að vera að
rifja upp við Frakka ládeyðu í listum nú
þegar við manni blasir höfuðborg þeirra,
glæsilegri en nokkru sinni fyrr. Mundu
Frakkar aftur vilja komast í listasöguna
með því að sameina fagurt borgarskipu-
lag og nýstárlega húsagerðarlist? Lise er
ekki frá því að svo sé. „A síðastliðnum
árum hafa risið sjö meiriháttar byggingar
í París sem breytt hafa ásjónu höfuð-
borgarinnar á þann hátt að ég álít að svo
góður árangur í borgarskipulagi og arki-
tektúr líti ekki dagsins ljós í nokkurri
borg nema á þrjú til fjögur hundruð ára
fresti. Flér er um að ræða vísindasafnið í
La Villette, verslunarkjamann í Les Hal-
les, listasafnið í Orsay, pýramídann við
Louvres, skýjakljúfinn í Défense, Bast-
illuóperuna og Lima, arabísku menning-
armiðstöðina. Frumkvöðull að þessum
framkvæmdum var Mitterand forseti og
var efnt til alþjóðlegrar samkeppni með-
al arkitekta um byggingarnar. Sigurveg-
arar komu úr ýmsum heimshornum og
verkefni þeirra var ekki smátt: Þeir urðu
að teikna hús sem gátu verið verðugir
fulltrúar fyrir arkitektúr tuttugustu aldar
um leið og þau voru arfur til framtíðar.
Nýstárleg form húsanna urðu að ná sam-
hljómi við hina aldagömlu París. Meiri-
hluta arkitektanna tókst ætlunarverk sitt
og svæði sem áður voru nokkurs konar
einskis manns lötid í borginni gefa henni
nú aukið vægi. Erlendum gestum er ekki
lengur þeytt milli Versalahallar, Con-
corde og Eiffelturnsins heldur fara
fundahöldin fram í La Téte Défense og
málsverðirnir gjarnan í Orsay ... Ég á
sjálfsagt eftir að hneyksla marga, en
bjóðist stutt viðdvöl í París er ég ekki í
vafa um að langmestu ánægjuna sé að
finna í návist hins nýja tíma.“D
rvo góður árangur í borgar-
skipulagi og arkitektúr lítur ekki
dagsins ljós í nokkurri borg nema á
þrjú til fjögur hundruð ára fresti.“
T'erðhugmyndir
20 manna veisla
18.000.-
30 manna veisla
27.000.-
40 manna veisla
32.000.-
sem samanstendur af;
Marsipantertu, Sachertertu,
„Allt fyrír konuna, “ Mokkatertu
rúllutertu, skúffuköku, brauðtertu,
brauðrúllutertu og snittum
osnið við áhyggjur og fyrirhöfn
JLJT
XX eimsendingarþjónusta
ímar 42707 og 12340
HEIMSMYND 59