Heimsmynd - 01.03.1990, Blaðsíða 85

Heimsmynd - 01.03.1990, Blaðsíða 85
En hvers vegna varð Havel forseti? Hvaða atvik leiddu til þess að leikskáld sem hafði verið bannað í rösk tuttugu ár þætti jafnsjálfsagður í embætti forseta eftir fall kommúnista og raun ber vitni? Eftir niðurlægingu Tékkóslóvakíu f968 kaus Havel að vera áfram í landinu hvað sem það kostaði. Hann var þá þegar orð- inn allþekktur utan Tékkóslóvakíu, leik- skáld á besta aldri sem fengur var í fyrir vel stæð og framsækin leikhús hvar sem var í heiminum. Frægð hans erlendis gerði það að verkum að hann átti nokk- urra kosta völ öfugt við flesta landa sína. Honum stóð til dæmis til boða að hefja störf hjá Joseph Papp við Public Theater í New York og hann gat að auki þegið boð um ríflegan fjárstyrk í Bandaríkjun- um á meðan hann væri að koma undir sig fótunum þar í landi. En hann kaus að vera eftir heima. Hann var rithöfundur sem fann til ábyrgðar og átti land og tungu þrátt fyrir allt. Arin sem fóru í hönd urðu Havel erfið og tóku sinn toll af heilsu hans. Hann hélt áfram að skrifa, barðist við að fá til þess næði án þess að svíkja hugsjón sína og missti aldrei sjónar á kröfunni um grundvallarmannréttindi. Það er reyndar mikið undur hve Havel hefur afkastað miklu á ritvellinum við þessar erfiðu að- stæður, hátt í tug leikrita, en ennþá stór- kostlegra er það að hann skyldi vaxa sem leikskáld á þessum tíma. Fyrir 1968 hafði hann sýnt að hann hafði meistaratök á leikforminu og var með ólíkindum fundvís á frumlegar, tragikómískar leikfléttur og alls óvænt hvörf, en síðan hafa verk hans öðlast einhverja þá dýpt sem snertir sammann- legan streng. Hann er þar af frábærum næmleika að fjalla af fullkominni einurð um það sem brennur á honum sjálfum. Hann virðist ganga beint að kjarna til- vistar hvers kúgaðs einstaklings og spyrja einfaldra spurninga um grundvall- aratriði sem okkur vesturlandabúum lá- ist oft að íhuga. Honum hefur tekist að færa í orð og heillandi leik þá hluti sem hver hugsandi maður hlýtur einhvern- tíma að standa frammi fyrir. Öll viljum við vera heil, breyta heiðar- lega, vera trú hugsjónum okkar og elska af heilindum. Við viljum geta treyst ná- unganum og að hann geti treyst okkur, við viljum bera ábyrgð og hafa áhrif á samfélag okkar og umhverfi. Við viljum líka vernda rétt okkar til að hafa sjálf- stæðar skoðanir. Allt eru þetta einfaldar og sjálfsagðar kröfur sem við gerum til sjálfra okkar jafnt og annarra. Hins veg- ar eru þetta alls ekki auðveld markmið í flóknum daglegum samskiptum við aðra, enda tekst okkur misjafnlega við að fylgja þeim; og þessi markmið færast enn fjær ef alræðið ríkir. Við þær aðstæður er engu að treysta, ekkert trúnaðartraust milli valdhafa og þegna, engin friðhelgi í einkalífi, hugsun hvers einstaklings er heft og orð hins opinbera glata merkingu sinni. Þar með rýrnar innihald tungu- málsins smám saman uns hinn skapandi neisti þess kulnar. Þar með glatast hug- sjónir og örvænting verður alls ráðandi. Vitund um þessa hluti er sterk í Havel og hann býr yfir því skáldlega innsæi að skynja margslungin samskipti manna frá degi til dags, og hvernig þau verða sífellt flóknari og erfiðari því meir sem þeir fjarlægjast grundvallarsannindin sem gera þá heila. Hann hefur alltaf átt draum um þjóðfélag sem væri byggt á heilindum og gagnkvæmu trausti. Sjálfur hefur hann lifað í samræmi við hugsjónir sínar af fullkomnum trúnaði og jafnan verið reiðubúinn að fórna frelsi sínu fyrir þær. Þannig er ferill þessa leikskálds engu líkur og í raun ótrúlegri en nokkurt leikrit, og manngerðin sjálf heilsteyptari en nokkur leikpersóna. Václav Havel er það sem er svo sorglega fágætt, hann er flekklaus hetja. Þess vegna var hann gerður að forseta. Það var einfaldlega krafa fólksins um að hugsjónir hans og skýlaus trúnaður yrðu leiðarljós á vegin- um til betra og heiðarlegra samfélags.D Ný sending Dömu- oq herrasloppar Stórglæsilegt úrval Ennfremur mikið úrval af nærfötum, slæðum og margskonar gjafavörum. Snyrtivöruverslunin Gullbrá, Nóatúni 17, sími: 624217. Sendum ípóstkröfu. HEIMSMYND 85
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.