Heimsmynd - 01.03.1990, Blaðsíða 97

ingum sínum. Hér verða nefndir nokkrir
af afkomendum þeirra en þeir eru marg-
ir þjóðfrægir.
JÓNS BÖRN SKÓLASTJÓRA
Elsti sonurinn var Stefán Björnsson
(1880-1914) bóndi á Sjávarborg. Næst-
elstur var Jón Björnsson (1882-1964)
skólastjóri á Sauðárkróki. Af hans
mörgu bömum má nefna Stefán Jónsson
(f. 1913) arkitekt og auglýsingarteiknara
(sonur hans er Stefán Örn Stefánsson (f.
1947) arkitekt), Þorbjörgu Jónsdóttur (f.
1917) sem lengi var skólastjóri Hjúkrun-
arskóla íslands, Björn Jónsson (Bjössa
bomm) (f. 1920) lækni í Kanada, sem nú
fyrir jólin sendi frá sér minningar af
Kjóknum (Glampar á götu) þar sem
hann segir frá brellum bernskuáranna í
ærslafullum stfl, Gyðu Jónsdóttur (f.
1924), kona Ottós A. Michelsen for-
stjóra Skrifstofuvéla hf. og áður forstjóra
IBM á íslandi, Jóhannes Geir listmálara
og Ólínu Ragnheiði Jónsdóttur (f. 1929)
sem gift var Magnúsi Óskarssyni borgar-
lögmanni í Reykjavík (synir þeirra eru
Þorbjörn Magnússon (f. 1952) ævintýra-
maður sem siglt hefur um heimsins höf á
eigin skútu og sendi fyrir jólin frá sér frá-
sögn af því ásamt konu sinni Unni Jök-
ulsdóttur (/ kjölfar kríunnar) og Óskar
Magnússon (f. 1954) lögfræðingur í
Reykjavík og um skeið fréttastjóri DV).
ORÐAÐUR VIÐ
NÓBELSVERÐLAUN
Þriðji sonur Veðramótshjónanna var
Sigurður Árni Björnsson (1884-1964)
lengi bóndi á Veðramóti en síðar yfir-
framfærslufulltrúi Reykjavíkur. Hann
var einn af stofnendum Ofnasmiðjunnar
og stjórnarformaður hennar í 25 ár.
Böm hans urðu öll mjög þekkt. Elstur
var dr. Björn Sigurðsson (1913-1959)
læknir og forstöðumaður Tilraunastöðv-
ar Háskóla íslands að Keldum frá upp-
hafi til dauðadags. Pað var Rockefeller-
stofnun sem veitti fé til tilraunastöðvar-
innar og gerði það að skilyrði að Björn
yrði forstöðumaður hennar enda höfðu
vírusrannsóknir hans vakið heimsathygli.
Hann hlaut heiðursmerki á alþjóðlegu
móti um lömunarveiki í Genf árið 1957
en mesta athygli vöktu þó rannsóknir
hans á garnaveiki og visnu í sauðfé. Er
talið að dr. Bjöm hafi komist næst því
allra íslenskra vísindamanna að hljóta
Nóbelsverðlaun í læknisfræði. Börn hans
urðu öll læknar. Þau voru Edda Björns-
dóttir (1936-1987) augnlæknir, Sigurður
Björnsson (f. 1942) sérfræðingur í
krabbameinslækningum og Jóhannes
Örn Björnsson (f. 1947). Næstur Bimi
var dr. Jakob Sigurðsson (f. 1916) mat-
vælafræðingur, forstjóri Fiskiðjuvers rík-
isins 1947 til 1959 en síðan forstjóri og
aðaleigandi Sjófangs hf. Priðji þessara
bræðra var Magnús Z. Sigurðsson (f.
1918) hagfræðingur í Brussel. Hann var
lengi framkvæmdastjóri hjá Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna en hefur síðan rekið
eigin fyrirtæki í Hamborg og Brussel.
Kona hans er tékknesk og dóttir þeirra,
Kristín Sigurðsson (f. 1947) gift Michel
Czetvertynsky prins, ambassador í belg-
ísku utanríkisþjónustunni. Fjórði bróðir-
inn er Björgvin Sigurðsson (f. 1919)
hæstaréttarlögmaður. Hann var fram-
kvæmdastjóri Vinnuveitendasambands
íslands 1951 til 1972. Systir þeirra er loks
Sigríður Björg Sigurðardóttir (f. 1920),
ekkja Sigurðar Benediktssonar forstöðu-
manns Skipadeildar SIS.
Enn einn sonur Veðramótshjónanna
var Þorbjörn Björnsson (1886-1970) stór-
bóndi á Heiði og síðar á Geitaskarði.
Meðal bama hans var Árni Þorbjörnsson
(f. 1915) lögfræðingur á Sauðárkróki, um
skeið í bæjarstjórn fyrir Sjálfstæðisflokk-
inn þar (kjörsonur hans er Þorbjörn
Árnason (f. 1948) lögfræðingur sem lengi
hefur verið oddviti Sjálfstæðismanna á
Sauðárkróki og meðal annars forseti
bæjarstjómar þar). Annar var Sigurður
Örn Þorbjarnarson (f. 1916) bóndi á
Geitaskarði en systir þeirra er Hildur
Sólveig Þorbjarnardóttir (f. 1924), kona
Agnars Tryggvasonar forsætisráðherra
Pórhallssonar en hann var lengi fram-
kvæmdastjóri hjá SÍS.
Elsta systirin frá Veðramóti var Guð-
rún Steinunn Björnsdóttir (1887-1976)
fyrsta lærða garðyrkjukonan hér á landi.
Maður hennar var Sveinbjöm Jónsson,
stofnandi og framkvæmdastjóri Ofna-
smiðjunnar í Reykjavík, einn af mestu
framkvæmdamönnum í íslenskri iðnrek-
endastétt. Einkasonur þeirra var Björn
Sveinbjörnsson (1925-1985) verkfræðing-
ur hjá Iðntæknistofnun en áður fram-
kvæmdastjóri Vefarans hf. Meðal barna
hans er Guðrún Þorbjörg Björnsdóttir (f.
1957) prestsfrú í Hruna, gift séra Hall-
dóri Reynissyni, fyrrverandi forsetarit-
ara.
Björg Björnsdóttir (1889-1977) í Vigur
var ein Veðramótssystkina, gift ná-
frænda sínum, Bjama Sigurðssyni (sjá
hér á undan). Sigurður Bjarnason frá
Vigur og þau systkini eru því einnig frá
Veðramótshjónunum komin.
LEIKARINN FRÆGI
Haraldur Björnsson (1891-1967), hinn
frægi leikari er enn einn systkinanna frá
Veðramóti. Áður hefur verið minnst á
hann en hann var kennari að mennt og
fékkst lengst af ævi sinnar við kennslu
meðfram leikarastörfum. Hann var einn
fyrsti menntaði leikarinn hér á landi þar
sem hann lauk prófi í Konunglega leik-
húsinu í Kaupmannahöfn 1927. Pessi eft-
irminnilegi, sérkennilegi, umdeildi og
skapheiti leikari lék mörg eftirminnileg
hlutverk í Iðnó og Þjóðleikhúsinu. Kona
hans var Júlíana Friðriksdóttir hjúkrun-
arkona og eignuðust þau þijú börn. þau
voru Stefán Haraldsson (f. 1922) yfir-
læknir og dósent í bæklunarsjúkdómum,
Dóra Haraldsdóttir (f. 1924), gift í Nor-
egi, og Jón Haraldsson (1933-1989) tann-
læknir og arkitekt. Hann var nokkuð
sérstæður í hópi arkitekta og eftir hann
liggja ýmsar merkar byggingar.
Næstyngst Veðramótssystkinanna var
Heiðbjört Björnsdóttir (f. 1893) húsmóð-
ir á Sjávarborg í Skagafirði. Börn hennar
vom Hlíf R. Árnadóttir (f.1921), kona
hins þekkta fræðimanns og þýðanda,
Kristmundar Bjamasonar á Sjávarborg,
Þorsteinn Árnason (1923-1965) læknir í
Neskaupstað og Haraldur Árnason (f.
1925) skrifstofustjóri á Sauðárkróki.
Yngstur var svo Guðmundur Björns-
son (1894-1956) bóndi á Tungu í Skarðs-
hreppi. Meðal barna hans er Ólafur
Björn Guðmundsson lyfjafræðingur í
Reykjavík en meðal barna hans eru
Björn Már Ólafsson (f. 1947) augnlæknir
og Þórey V. Ólafsdóttir (f. 1949), kona
Guðmundar Eiríkssonar þjóðréttarfræð-
ings utanríkisráðuneytisins.D
Fátækt..._______________________
framhald af bls. 81
sjálfri mér trú um að aðrir hafi meiri
ástæðu til samviskubits en ég. Eg geri
allt fyrir þau sem í mínu valdi stendur.“
Prjú þau elstu eiga sama föður og þrjú
þau yngstu annan, en hvorugur feðranna
hefur nokkur afskipti af börnunum:
„Þeir borga meðlagið, gefa þeim afmælis
og jólagjafir og þar með búið,“ segir
Þóra, „ég verð stundum þreytt á því að
eiga aldrei frí, að vera vakin klukkan sjö
á morgnana alla daga vikunnar til að
sinna þeim yngstu. En það stendur mér
næst og ég er alls ekki að kvarta. Þrátt
fyrir allt er ég ólýsanlega gæfusöm. Þau
er öll heilbrigð og vel gerð og við getum
ekki án hvers annars verið. Elstu stelp-
umar verða stundum svolítið vonlausar
og sjá ekki fram á að ástandið breytist
nokkurn tíma, en þá ræðum við málin og
hressum hver aðra við. Það er enginn
kominn til með að segja að við værum
neitt hamingjusamari með fullar hendur
fjár, og ég held að börnum sé hollt að
læra að það þarf að hafa fyrir lífinu.
Enda fara stelpurnar mínar óskaplega
vel með peninga, í þau fáu skipti sem ég
get látið þær hafa einhverja."
Þóra notar hvorki ávísanahefti né
greiðslukort, segist ekki treysta því að
hún stæðist þá freistingu að eyða um efni
fram ef hún hefði þá möguleika: „Ég
þori ekki fyrir mitt litla líf að fá mér
greiðslukort. Ég hef séð svo marga fara
illa á notkun þeirra og veit að þegar ekki
er til króna á heimilinu, eins og oft vill
verða síðustu daga mánaðarins, mundi
ég freistast til að kaupa í matinn út á það
og þar með væri mánaðardæmið komið í
mínus. Það dugir ekki að lifa á pening-
um sem maður á ekki og með bjartsýni,
glaðværð og von hefst þetta allt saman.
Þetta er bara spurning um að fram-
kvæma það sem maður getur og vera
ekkert að velta því fyrir sér sem maður
veit að maður getur ekki.“D
HEIMSMYND 97