Morgunblaðið - 06.12.2019, Síða 33
DÆGRADVÖL 33
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER 2019
Gerður Unndórsdóttir, húsmóðir og
verkakona, f. 1941, lengst af búsett í
Reykholti í Borgarfirði og á Egils-
stöðum.
Börn Guðrúnar og Rúnars eru 1)
Kristján Rúnarsson, f. 28.11. 1987,
tónlistarmaður, málfræðingur og
máltæknifræðingur, sérfræðingur
við Árnastofnun við Háskóla Ís-
lands. Býr í Reykjavík. Maki er Sól-
veig Sigurðardóttir, tónlistarmaður
og söngkona. Synir þeirra eru Krist-
inn, f. 2011, og Erlendur, f. 2015; 2)
Vilhjálmur Rúnarsson, f. 10.12. 1993,
laganemi, býr í Reykjavík; 3) Þor-
valdur Rúnarsson f. 10.12. 1993, tölv-
unarfræðingur, býr í Reykjavík,
maki er Drífa Sóley Heimisdóttir
tölvunarfræðingur, sonur þeirra er
Heimir Örn, f. 2017.
Systkini Guðrúnar eru Jóna Krist-
jánsdóttir, f. 11.11. 1958, sálfræð-
ingur, býr í Uppsölum í Svíþjóð; Búi
Kristjánsson, f. 29.6. 1961, myndlist-
armaður, múrari, smiður og bygg-
ingameistari, býr í Reykjavík; Guð-
jón Kristjánsson, f. 11.10. 1962,
lyflæknir og sérfræðingur í melt-
ingarsjúkdómum, yfirlæknir og býr
á Akureyri; Erlendur Kristjánsson,
f. 8.4. 1966, rafmagnsverkfræðingur,
býr í San Jose í Kaliforníu í Banda-
ríkjunum.
Foreldrar Guðrúnar eru hjónin
Kristján Búason, f. 25.10. 1932,
sóknarprestur og fv. dósent við Guð-
fræðideild HÍ, og Erla Gróa Guð-
jónsdóttir, f. 20.5. 1932, d. 7.12. 2015,
lögreglukona og fulltrúi. Þau gengu í
hjónaband 15.2. 1958.
Guðrún
Kristjánsdóttir
Sveinbjörg Þorgerður Pétursdóttir
húsfreyja á Geithellum, síðar á Hamri
Þorsteinn Jónsson
bóndi á Geithellum í
Álftafi rði, síðar á Hamri
Guðrún Þorsteinsdóttir
húsfreyja í Reykjavík
Erla Gróa Guðjónsdóttir
lögregluþjónn og fulltrúi á
sálfræðideild skóla í Reykjavík
Guðjón Gíslason
sjómaður og verkamaður í Reykjavík
Gísli Sighvatsson
bóndi á Höfða í
Dýrafi rði, sonur Sighvats
Grímssonar Borgfi rðings
Finnbogi Rútur Þorvaldsson verkfræðingur og prófessorVigdís Finnbogadóttir
forseti
Magdalena Jórunn Búadóttir hjúkrunarfræðingur
og kennari við Hjúkrunarskólann
Þuríður Þorvaldsdóttir hjúkrunarkona
Jóna Elíasdóttir
húsfreyja á Höfða
Ólöf Hafl iðadóttir
hjúkrunarkona
Filippía Erlendsdóttir
húsfreyja á Hvallátrum
Steinunn Ólafsdóttir Thorlacius
húsfreyja í Miðbæ
Erlendur Kristjánsson
bóndi í Miðbæ
á Hvallátrum í
Rauðasandshreppi
Jóna Erlendsdóttir
húsfreyja í Rvík og formaður Hvítabandsins
Búi Þorvaldsson
mjólkurfræðingur í Reykjavík
Magdalena Jónasdóttir
prestsfrú m.a. í
Sauðlauksdal
Þorvaldur Jakobsson
sóknarprestur m.a. í Sauðlauksdal og kennari í Flensborgarskóla í Hafnarfi rði
Úr frændgarði Guðrúnar Kristjánsdóttur
Kristján Búason
sóknarprestur og dósent við HÍ
Ámiðvikudaginn setti ÓlafurStefánsson þessa skemmtilegu
limru, Skammdegisblús, inn á Leir-
inn:
Borgin sefur, breiðar götur hljóðar,
blika ljós í malbiks dökka myrkri.
Skammur dagur skammtar hendi
styrkri,
í skorti’ á birtu, fáar stundir góðar.
Löng er biðin, langt til morgunstunda,
langþreytt þjóð á fjaðradýnum sefur.
Samviskunni svefnþorn einatt gefur,
sækir stíft í gleymsku draumafunda.
Einn er á ferli unir tæpast náðum,
eirðarlaus sál með tómleikann að
vopni,
reynir að skynja raunheimanna sorg.
Eindreginn beitir öllum þekktum ráð-
um,
ákallar bergið, að stoltur Sesam opni,
er situr einn að sumbli’ í dauðri borg.
Davíð Hjálmar í Davíðshaga spyr
og segir, að maður svelti ekki
smalahundinn sinn:
Hvuttar vinna hverja stund,
hvása þá og gjamma.
Því má ekki henda í hund
hálfum sviðakjamma?
Ingólfur Ómar sendi mér þennan
óð um Stephan G. Stephansson:
Gæddur varstu miklum móð
mærð af tungu flæddi,
ungur kvaddi æskuslóð
aðra stigu þræddi.
Til fósturjarðar orti óð
útlegð sárt þig mæddi,
okkur færði sannan sjóð
sónarbeðinn glæddi.
Ármann Þorgrímsson segir á
Boðnarmiði, að stærsti loftslags-
vandinn sé of margt fólk. Jörðin
beri það ekki:
Að veröldin til fjandans fer
flýtir sérhver hitagráða.
Meðan fólkið fjölgar sér
fátt mér sýnist þá til ráða.
„Þungskilið leikrit“ kallar Karl
Friðriksson þessa stöku:
Illa lífsins leikur skilst,
listir hans og brellur,
því veit enginn þar hvað dylst
þegar tjaldið fellur.
Sigurður Breiðfjörð yrkir til
Skáld-Rósu:
Einatt glæðist vonin veik
viskuleynum mínum.
Skýl mér flæðarelda eik
undir greinum þínum.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Skammdegisblús og
smalahundurinn