Morgunblaðið - 19.12.2019, Qupperneq 66

66 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. DESEMBER 2019
✝ HallgrímurPétursson
fæddist á Kvíabóli í
Norðfirði 9. nóv-
ember 1925. Hann
lést á Hrafnistu í
Hafnarfirði 4. des-
ember 2019.
Foreldrar hans
voru Pétur Ragnar
Sveinbjörnsson, f.
15. desember 1894
á Kvíabóli í Norð-
firði, d. 26. apríl 1933 á Norð-
firði, sjómaður og útgerðar-
maður í Neskaupstað, og
Guðrún Eiríksdóttir, f. 9. sept-
ember 1897 á Seli í Sandvík í
Norðfjarðarhreppi, d. 5. apríl
1994 í Neskaupstað. Systkini
Hallgríms eru: Eiríkur, f. 1918,
d. 2003, Ragnar, f. 1919, d. 2013,
Sveinþór, f. 1922, d. 2013, Jens, f.
1928, d. 1998, Nanna, f. 1930, og
Pétur, f. 1932.
Hallgrímur lauk Barnaskóla
Neskaupstaðar 1939, minna mót-
orvélstjóraprófi í Neskaupstað
Varnarliðsins allt til ársins 1997.
Fyrri kona Hallgríms var Júl-
íana Ólöf Árnadóttir, f. 7. júní
1930, d. 3. okt. 1953. For.: Árni
Sigurður Jónsson, sjómaður í
Hafnarfirði, f. 10. júlí 1900 á
Gjögri, Árneshr., Strand., d. 9.
apríl 1987, og k.h. Guðmundína
Ragúelsdóttir, f. 21. júní 1898 á
Strandseljum, Ögurhr., N.-Ís., d.
4. maí 1986. Barn þeirra : a)
Pjetur Sævar, f. 2. jan. 1953,
verslunarmaður í Neskaupstað.
Seinni kona Hallgríms var
Helga Steingrímsdóttir, f. 22.
sept. 1926, d. 5. maí 2016. For.:
Steingrímur Steingrímsson, sjó-
maður og verkamaður í Hafnar-
firði, f. 30. sept. 1884 á Nesjum,
Miðneshr., Gull., d. 11. okt. 1965,
og k.h. Hallgerður Lára Andrés-
dóttir, f. 10. nóv. 1888 í Hafnar-
firði, d. 9. nóv. 1980. Börn
þeirra: b) Guðrún, f. 31. jan.
1963 í Reykjavík, bús. í Hafn-
arfirði. c) Steingrímur, f. 10. júlí
1972 í Reykjavík, bús. í Hafn-
arfirði, sambýliskona Virginija
Galinyté, f. 19. mars 1976, þau
eiga tvö börn saman: Ingvar, f.
2009, og Kristín Eldey, f. 2012.
Fyrir á Steingrímur dótturina
Helgu Katharinu, f. 2006.
Útför Hallgríms fór fram í
kyrrþey 18. desember 2019.
1943, meiraprófi í
Reykjavík 1949,
Iðnskóla Hafn-
arfjarðar 1954 og
sveinsprófi í vél-
virkjun 1956, vél-
stjóraprófi í Vél-
skólanum Reykja-
vík 1956 og raf-
magnsdeild 1957.
Hann var vélstjóri
á fiskibátum frá
Norðfirði 1943-47,
aðstoðarmaður í vél vs Ægi I
1947-48, afleysingavélstjóri á
vs. Óðni II og vs. Sæbjörgu sum-
arið 1949 en síðan aðstoðar-
maður í vél á ms. Arnarfelli til
1952. Hann var vélstjóri á skip-
um Hvals hf. 1957-69, vélstjóri í
rafstöðinni á Keflavíkur-
flugvelli 1969-70 og 1971 í af-
leysingum, vann á tæknideild
hjá ÍSAL um tíma 1971, starfaði
síðan á dísilverkstæði Varn-
arliðsins á Keflavíkurflugvelli
um skeið en hóf síðan störf að
nýju sem vélstjóri í rafstöð
Faðir minn, Hallgrímur Pét-
ursson, lést 4. des. að kvöldi til.
Hann var búinn að vera mikið las-
inn síðustu vikurnar, en hann náði
að hvílast og sofa að mestu þar til
hann lagði í vegferðina miklu.
Ég var svo heppinn að ég gat
setið hjá honum síðustu stundirn-
ar í lífi hans.
Það er óhætt að segja að pabbi
hafi átt mjög langa og viðburða-
ríka ævi.
Hann gekk í gegnum ýmis erf-
ið tímabil á lífsleiðinni. Má þá
helst nefna að ungur að árum
varð hann fyrir því að missa föður
sinn sem fórst í sjávarháska og
síðar þegar hann var um þrítugt
varð hann fyrir því að missa fyrri
eiginkonu sína í hræðilegu um-
ferðarslysi og það frá barnungum
syni þeirra. Rúmlega tíu árum
síðar varð upphaf á öðru erfiðu
örlagatímabili þegar barnung
dóttir hans, Guðrún, veiktist al-
varlega af illvígum sjúkdómi sem
setti sitt mark á örlagasöguna.
Hann tók þessum áföllum með
sinni miklu þrauseigju og styrk-
leika sem hann bjó yfir með aðdá-
unarverðum hætti.
Oft vitnaði pabbi í æskustöðvar
sínar á Norðfirði og Mjóafirði
sem honum var afar annt um.
Sagði hann mér og barnabörnum
sínum oft skemmtilegar sögur af
Kvíabóli og sögur af gömlum
Norðfirðingum og atburðum sem
áttu sér stað þar á bernskuárum
hans.
Æskuárin á Mjóafirði voru
honum sérstaklega hugleikin og
hafði hann alltaf gaman af að
segja sögur þaðan. Þar má nefna
sögur af Imbu frænku, Vilhjálmi
á Brekku o.fl. ágætu fólki þar og
ekki má gleyma öllum góðu
stundunum hans með hundinum
Kát og kisunni Sirrý.
Pabbi var ekki eirðarlaus og
lagði mikinn metnað í að fara vel
með tímann.
Hann var sérlega afkastamikill
og vandvirkur í öllum sínum verk-
um og einstaklega fjölhæfur og
útsjónarsamur. Það var eins og
ekkert verk væri pabba ofviða.
Hann gat lagað vélar, stórar
sem smáar, smíðað ólíklegustu
hluti og reddingarnar voru marg-
ar snilldarlega vel leystar. Hann
afrekaði m.a. að byggja tvö ein-
býlishús, í Grænukinn og í Mið-
vangi, þar sem hæfileikar hans
fengu vel að njóta sín.
Hann var strangheiðarlegur,
mikill reglumaður og frábær fyr-
irmynd.
Pabbi og mamma héldu gott
heimili á Miðvanginum og var þar
oft mikill gestagangur, enda þau
mjög gestrisin og alltaf nóg að
bíta og brenna. Þau voru mjög
samheldin hjón og aldrei bar á
neinu ósætti á milli þeirra.
Blómarækt var þeim mikil
ástríða og garðurinn á Miðvang-
inum minnti oft helst á flottan
skrúðgarð á sumrin.
Pabbi átti sér fleiri áhugamál,
hafði gaman af harmonikkum og
gat spilað listavel á þannig hljóð-
færi enda hafði hann spilað á
nikkur á böllum sem ungur mað-
ur í Neskaupstað.
Síðan má nefna að hann var frí-
múrari og meðlimur í Hamars-
stúkunni í Hafnarfirði.
Þeir voru ófáir veiðitúrarnir
sem við pabbi fórum í saman,
renndum fyrir silung í vötnum
eins Kleifarvatni, Hlíðarvatni í
Selvogi og í Þingvallavatni.
Margt brölluðum og bardúsuð-
um við feðgarnir saman í skúrn-
um á Miðvanginum. Þar voru
smíðaðir ýmsir hlutir og gert við
alls konar mótora og ýmislegt
annað og þar lærði ég mörg nyt-
samleg handtökin af honum.
Ég vil nota tækifærið og þakka
öllum á Hrafnistu á annarri hæð-
inni, Bylgjuhrauni, fyrir frábæra
umönnun föður míns.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Elsku pabbi, takk fyrir allar
yndislegu, ómetanlegu stundirn-
ar sem ég fékk að verja með þér.
Fagrar minningarnar um þig og
mömmu munu fylgja mér um
ókomna tíð.
Ég kveð þig með mikla sorg í
hjarta.
Þinn sonur,
Steingrímur.
Hallgrímur
Pétursson
Minning þín er mér
ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er
geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Þegar ég hugsa um Gunna
brosi ég því ég man ekki eftir
honum öðruvísi en síbrosandi. Ég
var svo lánsöm að fá að koma og
búa hjá Jónu og Gunna heil 4
sumur ef ég man rétt og vera ým-
ist sjoppudama í Tjaldó eða tjald-
rukkari á tjaldsvæðinu á Laug-
Gunnar
Vilmundarson
✝ Gunnar Vil-mundarson
fæddist 29. júlí
1953. Hann lést 5.
desember 2019.
Útför hans fór
fram 13. desember
2019.
arvatni. Mikið hvað
mér leið alltaf vel í
Dalseli en ég gat
varla beðið eftir því
að skólinn kláraðist
á vorin og við Eva
frænka færum með
rútunni í sumardvöl
á Laugarvatn. Ég
man hvað mér
fannst Gunni alltaf
óskaplega fyndinn
og hann var iðinn
við að stríða okkur frænkunum
og það þótti mér sko ekki leiðin-
legt. Stundum sátum við Eva
langt fram á nótt í Tjaldó ef
Gunni var þar líka því þá var svo
gaman og mikið hlegið. Á sumrin
unnu þau hjónin oftast sleitulaust
og voru án efa oft á tíðum upp-
gefin en aldrei var það að finna og
alltaf stutt í hlátur og grín. Af
Gunna stafaði líka alltaf þessi
hlýja og góðmennska og alltaf
var hann tilbúinn að rétta öðrum
hjálparhönd.
Seinna meir fluttist ég til út-
landa og hitti þau hjónin þar af
leiðandi lítið á þeim árum en mik-
ið hvað mér þótti vænt um að fá
boð í 60 ára afmæli Gunna og fá
að hlæja saman og rifja upp
gamla tíma.
Í hjartanu geymi ég margar og
góðar hláturfylltar minningar um
einstakan og góðan mann. Ég
ætla hér eftir að taka hann
Gunna mér til fyrirmyndar og
brosa meira og hafa gaman af líf-
inu og þannig vil ég heiðra minn-
ingu hans.
Að lokum vil ég senda fólkinu
hans alla mína ást og hlýju á
þessum erfiðu tímum. Þið eruð í
huga mínum.
Hvíl í friði, elsku Gunni, og
hafðu þökk fyrir allt.
Þín
Lína Dögg Ástgeirsdóttir.
Stundum setur mann hljóðan.
Þegar mér bárust þær fréttir
að hann Gunnar vinur minn á
Laugarvatni væri látinn voru til
fá orð.
Við Gunnar, eða Gunni eins og
hann var alltaf kallaður af vinum,
ólumst upp á nágrannabæjum í
Laugardalnum, hann 6 árum
eldri en ég, svo ég var bara ung-
lingur þegar hann fór til Reykja-
víkur til að læra vélvirkjun.
Hann kynntist henni Jónu
sinni og það var ekki fyrr en þau
hjón fluttu aftur í sveitina, þá á
Laugarvatn, að kynni okkar
endurnýjuðust.
Minningarnar streyma fram
og þá er af mörgu að taka.
Gunni var einstaklega
skemmtilegur maður og vinur
vina sinna.
Hann var mikill vélamaður og
kom ég stundum og sagði að það
væri hljóð í bílnum mínum. „Á
það ekki að vera?“ sagði hann og
hló. „Lánaðu mér lyklana.“ Svo
keyrði hann smá rúnt um Laug-
arvatn og kom aftur til baka og
sagði hvað væri að. Það stóðst allt
saman. T.d. að demparagúmmí
væri laust.
Oft fórum við systkinin Guð-
mundur Óli og ég út að Laugar-
vatni í kaffisopa til þeirra Gunn-
ars og Jónu, þá fórum við Jóna
inn í stofu að spjalla um allt og
ekkert, en þeir voru frammi í eld-
húsi að tefla. Var mjög gaman að
sitja og hlusta á þá, því orðaskip-
in úr eldhúsinu voru ekki í sam-
ræmi við skák.
Við fórum nokkur saman í
ógleymanlegar sumarbústaða-
ferðir í Skorradalinn og víðar
nokkur haust og var hann hrókur
alls fagnaðar þar. Gat séð spaug
út úr öllu.
Var mikið hlegið, sungið og
talað í þessum ferðum. Alltaf
mikið brallað og reynt að laga
það sem ekki var í lagi, s.s. vatns-
leiðslu í Skorradalnum. Alltaf
höfðu þeir vinir taflið með.
Við fórum líka í góðar utan-
landsferðir og stendur þar upp úr
Dóminíkana. Langur biðtími á
Kennedy-flugvelli, var það taflið
góða sem bjargaði því að við
misstum ekki af flugi frá NY til
Dóminíkana.
Þegar ég var í námi var ég
mjög tíður gestur á þeirra heimili
ásamt skólasystrum mínum og
var lesið fyrir nokkur prófin inni í
gistiheimilinu þeirra.
Nú er þessi mikli og góði vinur
genginn. Þó var aðdragandi að
andláti hans allt of skammur.
Elsku Jóna mín, Gestur, Rún-
ar og Arnar ásamt fjölskyldum.
Ég veit að missir ykkar er mikill
og hugur minn er hjá ykkur.
Megir góður Guð styðja ykkur í
þessari miklu sorg.
Minningin um góðan mann lif-
ir. Hvíl í friði, elsku Gunni minn.
Kveðja frá okkur hjónum,
Fjóla og Vilhjálmur.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA ERLA EYMUNDSDÓTTIR
skrifstofustjóri,
Hlíð, Siglufirði,
sem lést mánudaginn 9. desember, verður
jarðsungin frá Siglufjarðarkirkju laugardaginn 21. desember
klukkan 14.
Sigfús Dýrfjörð Anna María Guðmundsdóttir
Helena Dýrfjörð Björn Jónsson
Baldur Dýrfjörð Bergþóra Þórhallsdóttir
Þórgnýr Dýrfjörð Aðalheiður Hreiðarsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
JÓNA KR. EIRÍKSDÓTTIR,
áður til heimilis á Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
andaðist á Sólvangi 16. desember.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn
30. desember klukkan 13.
Margrét Pétursdóttir Guðmundur Frímannsson
Sigrún Pétursdóttir Jón Sveinsson
Daníel Pétursson Oddgerður Oddgeirsdóttir
og fjölskyldur
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir, afi og langafi,
HELGI SKÚLASON
húsasmíðameistari,
Löngmýri 31, Garðabæ,
lést á Höfða, hjúkrunar- og dvalarheimilinu
á Akranesi, 17. desember.
Bálförin verður auglýst síðar.
Fríða Proppé
Helgi Skúli Helgason Ölrún Marðardóttir
Halldóra Gyða Matthíasd. Proppé, Óli Svavar Hallgrímsson
Jóhannes Fr. Matthíasson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÞÓRA BJÖRG OTTÓSDÓTTIR,
Hornbrekku, Ólafsfirði,
lést á heimili sínu á Hornbrekku
sunnudaginn 15. desember.
Hörður Sigurðsson
Ottó J. Harðarson Birgitta H. Sæmundsdóttir
Guðni K. Harðarson Aljon Paul Sabas
Þóra Björg Ottósdóttir
Inga H. Ottósdóttir
Marín Líf, Andri Snær og Elín Rut
Ástkær móðir okkar,
NÍNA ÞÓRDÍS ÞÓRISDÓTTIR,
Vesturbergi 42,
lést sunnudaginn 15. desember.
Útförin fer fram í kyrrþey.
Inga Sigþrúður Ketilsdóttir
Kristín Elfa Ketilsdóttir
Okkar ástkæri,
KARL EINARSSON
stýrimaður,
Suðurgötu 94,
Hafnarfirði,
lést á Landspítalanum, Fossvogi,
14. desember. Jarðarförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 27. desember klukkan 15.
Már Karlsson Sigríður Karlsdóttir
Sigurdís Þórarinsdóttir Erna Einarsdóttir
og aðrir aðstandendur
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÁRNA STEINUNN RÖGNVALDSDÓTTIR,
Bauganesi 39, Reykjavík,
lést í faðmi fjölskyldunnar á Landspítalanum
í Fossvogi 6. desember.
Hún verður jarðsungin frá Dómkirkjunni í
Reykjavík föstudaginn 20. desember klukkan 15.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Neistann, styrktarfélag
hjartveikra barna.
Hilmar Guðjónsson Agnes Henningsdóttir
Marta Guðjónsdóttir Kjartan Gunnar Kjartansson
Raggý Björg Guðjónsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn