Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1995, Qupperneq 7
byggja upp þjónustu fyrir fatlaða.
Meðal þess sem þar er fjallað um er
samvinna milli mismunandi stjórnun-
araðila (þversviða) til að tryggja betri
árangur og skilvirkni.
Frá Danmörku skrifar Gunnar
Eggert Jörgensen um þróunar-
verkefni sem fólst í að koma á fót
skipulegu samstarfi milli Arósaamts
og átta sveitarfélaga í amtinu um
stuðningsaðgerðir fyrir fatlaða sem
snertu bæði búsetu og vinnu. Mark-
miðið var aukin lífsgæði fyrir fatlaða
og samvinna á ýmsum sviðum.
I þriðju bókinni um samskipti
(kommunikation) eru kynntir ýmsir
fletir á fræðilegri skilgreiningu sam-
skiptahugtaksins. Skýrt er m.a. frá
athyglisverðum rannsóknum á sam-
skiptaferli við alvarlega fötluð börn
þar á meðal börn sem eru fædd dauf-
blind.
Hér hefur einungis verið drepið á
örfáar greinar til kynningar. Til
frekari fróðleiks skal þess getið að
Norræna ráðherranefndin gefur bæk-
urnar út og dreifingaraðili á Islandi
er Mál og menning, Laugavegi 18,
Reykjavík. Ennfremur er hægt að
panta bækurnar beint frá skrifstofu
Norrænu ráðherranefndarinnar í
Kaupmannahöfn.
Margrét Margeirsdóttir
HLERAÐI
HORNUM
Ungi viðvaningurinn var að taka
viðtal við háaldraðan mann og spurði
hann hvort hann væri virkilegaorðinn
99 ára og kvað hinn já við. „Ja, held-
urðu að það verði nokkuð því til
fyrirstöðu að ég fái að eiga viðtal við
þig á 100 ára afmælinu?” spurði ungi
maðurinn. Sá aldraði leit á hann og
sagði: „Nei, það held ég ekki. Mér
sýnist þú líta býsna hraustlega út,
góðurinn”.
*
Slökkviliðið í Hafnarfirði var að
endurnýja bílakostinn og slökkvi-
liðsstjórinn var spurður hvað yrði nú
gert við gömlu bílana. „Við notum þá
í göbbin”.
Ásgerður
Ingimarsdóttir.
Kynning á
ráðstefnu ÖBÍ.
Oryrkjabandalagið efnir til
ráðstefnu um staðlaðar
reglur Sameinuðu þjóðanna um
jafna þátttöku fatlaðra hinn 13.
okt. n.k.
Reglur þessar sem eru 22 voru
samþykktar á þingi Sameinuðu
þjóðanna í desember 1993.
I upphafi l.gr. segir að
aðildarríki SÞ skulu gera
ráðstafanir til að vekja athygli
samfélagsins á málefnum fatlaðra,
réttindum þeirra, þörfum, mögu-
leikum og framlagi.
Á Islandi má segja að félög
fatlaðra sjálfra hafi gengið mest
og best fram í því að vekja athygli
á málum sínum enda er sá eldur
heitastur sem á sjálfum brennur.
Það verður ekki sagt að hið
opinbera veki oft máls á
málefnum fatlaðra að fyrra bragði
þó oft hafi verið vel tekið undir,
þegar athygli hefur verið vakin á
ýmsu sem snertir fatlaða beint. En
því er ekki að neita að það voru
okkur mikil vonbrigði að ná ekki
fram jafnsjálfsögðum hlut og
þeim að fatlaðir yrðu með í
upptalningu um minnihlutahópa í
Stjómarskrá íslands þegar hún var
endurskoðuð á síðasta þingi. Ur
því verið var með einhverja
upptalningu þótti okkur sjálfsagt
mál að fatlaðir væru þar með og
reyndi bandalagið ásamt Lands-
samtökunum Þroskahjálp að
koma þessu að en sem sagt án
árangurs. En í einni af þessum
reglum Sameinuðu þjóðanna, 15.
reglu er einmitt talað um að
aðildarríkin beri ábyrgð á mótun
löggjafar hvað varðar ráðstafanir
til þess að fatlaðir njóti fullrar
þátttöku og jafnréttis.
Ekki höfum við t.d. orðið vör
við miklar umræður um
þessar ágætu reglur og þessvegna
var ákveðið að halda þessa
ráðstefnu til þess að kynna þær
og við vonumst til að þeir sem
sækja ráðstefnuna verði aðeins
fróðari um þær og hvernig að
sumum þeirra er staðið hér á landi
og höfum við einkum tekið þar
út reglur um tekjur, menntun,
atvinnu og aðgengi. En það er til
lítils að setja reglur ef þær eru
ekki kynntar og síðan reynt að
fara eftir þeim.
Við vonum að þeir sem boðið
hefur verið að sækja ráðstefnuna
sjái sér fært að koma og eyða með
okkur þessum eftirmiðdegi til
þess að ræða reglumar sem snerta
hagsmuni svo margra í þjóðfélagi
okkar.
Ásgerður Ingimarsdóttir.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
7