Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Blaðsíða 11

77 ára aldurs. Orsök uppsagnar
minnar voru viðbrögð skrifstofu-
stúlknanna þegar þær heyrðu hvað ég
var gamall: “Ég hafði ekki hugmynd
um að þú værir svona gamall!” í
orðunum lá ásökun um vanhæfni -
vegna aldurs. Ég gat ekki starfað við
slíkar aðstæður, þótt ég ætti auðvelt
með að leysa starf mitt af hendi og
væri hluti af ferlinefnd, með það
markmið að móta lög og reglugerðir.
Það var enginn gleðskapur þegar
ég hætti. I lokauppgjörinu við mig
þurftu þeir ekki að óttast, að ég færi
fram á meira en mér bar. Ég hafði það
nefnilega eins og skipstjórarnir, logga
allt niður! I loggbókina mína skrifaði
ég allt niður, sá nákvæmlega hvert ég
fór og hvað ég gerði. Annað hefði
aldrei hvarflað að mér en hafa allt rétt.
Ég kann nefnilega ekki að ljúga.
Mér finnst hörmulegt til þess að
vita, að skrifstofa mín skuli enn standa
óhreyfð með öllum mínum starfs-
gögnum. En þegar enginn starfsmaður
tekur við starfinu. þá standa vinnu-
plöggin óhreyfð. Ég vann sjö árum
lengur en ég átti að gera, konan mín
var að verða veik, ég hefði því átt að
hætta fyrr. A móti kemur, að ég var
eini starfsmaðurinn á þessu verksviði.
Frá því að ég hætti störfum, má
segja að ég hafi unnið að sam-
antekt um fyrri störf. I mörg ár hef ég
setið í ritnefnd og fjárhagsnefnd
varðandi bók sem tekur á ferlivanda
öryrkja. Bókin er nú að koma út og
ber heitið: AÐGENGIFYRIR ALLA
- handbók fyrir hönnuði og arkitekta.
Já, ég lærði mikið þessi 23 ár - og
margt sem ég heyrði og gerði var trún-
aðarmál. Þegar ég var verslunarstjóri
suður á velli var ákaflega margt í
þeirri verslun sem íslendingar ásæld-
Hlerað í hornum
I útvarpsþætti fyrir skömmu var
kennari einn spurður að því hvort
hann yrði mikið var við vestfirskan
framburð nemenda sinna, en kennar-
inn kenndi einmitt fyrir vestan. Svarið
var: “Ég sé hann nú ekki mikið, en
ég sé hann þó hjá sumum”.
* * *
Kær vinkona ritstjóra eystra sagði
honum þessa litlu sögu af meintum
“ellimörkum” eiginmanns síns. “Ég
fór eins og svo oft seinna að sofa en
ust, en ég leyfði aldrei konu minni og
börnum að koma og sjá. Ég talaði
aldrei um mitt starf suður frá. Á sama
hátt tók ég aldrei heim með mér
vandamál allra öryrkjanna sem ég tók
á móti. Ég lýsti aldrei skjólstæðingum
mínum, hvað sem þeim leið illa - eða
ábyrgðinni sem hvfldi á mér, en hún
var oft þrúgandi. Ég varð að fá eitt-
hvað til að dreifa huganum - þess
vegna fékk ég mér 200 hænsni í gjána
hérna - og þegar ég fór að tala við
hænumar mínar var ekkert Endurhæf-
ingarráð til.
Ég held að ég hafi haft vit á að
hugsa rökrétt. Ábyrgðin var mín, ég
varð að vita hvar skóinn kreppti, þess
ektamakinn og þegar ég brá mér undir
sængina hjá honum kvartaði ég sáran
undan því hvað mér væri kalt. Held-
urðu að hann rjúki ekki upp úr rúminu
og segist skuli fara eins og skot og
laga miðstöðina”.
* * *
Góð vinkona ritstjóra var að spyrja
hann út í helti hans en hann sagði sem
var að hann hefði slitið á sér hásinina.
Hún leit sposk á hann og sagði. “Jæja,
verra gat það verið. Það hefði nú verið
ólíkt lakara ef þú hefðir brotið í þér
málbeinið”:
vegna horfði ég sálfræðilega á skjól-
stæðing minn. Spurði sjálfan mig: -
Hvernig er þessi maður? - Hvernig
hugsar hann? - Er hægt að bjarga hon-
um?
Forn-Grikkir vissu, að sérhver
maður verður að hafa vilja til að
standa sig og sögðu:
Sjúklingur, græddu þig sjálfur!
Líkami, græddu þig sjálfur! Þú ert
með lausnina, þú getur gert þetta sjálf-
ur. Þetta er enn jafnmikið í gildi og
það var þá.”
Oddný Sv.Björgvins.
* * *
Einu sinni var nemandi í framhalds-
skóla spurður að því hvort hann vissi
hvað þinghelgi væri og það stóð ekki
á svarinu.: “Það þýðir að þingmenn
eru friðaðir um helgar.”
* * *
Og enn ein speglasaga og aftur að
tvíburum. Þeir voru afar líkir tví-
burabræðurnir Arnar og Indriði og
einu sinni lítur Arnar í spegil sem oftai'
en kallar svo í afa sinn og spyr: “Afi,
er þetta Indriði eða ég?”
Sögulegur aðdragandi og þróun í ferlimálum að hluta: a) 26.9.1978
var samþykkt á fundi borgarráðs Reykjavíkur að skipa nefnd til að
vinna að lögum um úrbætur í málefnum fatlaðra. b) 29.9.’78 er skipuð
Alfanefnd Reykjavíkur til að sinna ferlimálum hreyfihamlaðra sem
starfar út kjörtímabilið. c) 22.5.’82. Alþingi ályktar að skora á
ríkisstjórnina að láta gera úttekt á nauðsynlegum endurbótum á
opinberu húsnæði til að auðvelda hreyfihömluðum aðgang... d)
28.1’82 fundar Alfanefnd um flutningsmál fatlaðra, þ.e.
Ferðaþjónustu fatlaðra. e) haustið ’82 er skipuð samstarfsnefnd um
ferlimál fatlaðra á vegum félagsmálaráðuneytisins. f) 23.3.’83
samþykkt lög um málefni fatlaðra. Úrdráttur úr 22. grein:
“Svæðisstjórnir skulu hafa eftirlit með að aðgengi fatlaðra verði sem
best tryggt við byggingu nýrra vinnustaða, og gera tillögur um
hvernig breyta megi eldri vinnustöðuni í sama tilgangi.”
g) 6.3.’84. Félagsmálaráðuneytið beinir því til sveitarstjórna að þær
hlutist til að skipuð verði samstarfsnefnd um ferlimál fatlaðra í
viðkomandi sveitarfélagi. h) nóvember ’84 lögð fram skýrsla unnin
af Húsameistara ríkisins í samvinnu við ferlinefnd fatlaðra. i) 14.11.
’87. Bókun frá bæjarstjórn Akureyrar: “... að teikningar af
byggingum sem almenningi er ætlaður aðgangur að, verði yfírfarnar
af tveim fulltrúum ferlinefndar, áður en þær verði lagðar fyrir
bygginganefnd.” k) 1.8.’89 tók ný byggingareglugerð gildi með þau
nýmæli “ - að uppfylla kröfur um aðgengi fatlaðra.
AÐGENGI FYRIR ALLA - handbók fyrir hönnuði og arkitekta
kemur út á þessu ári. Að baki henni liggur 7 ára vinna. Carl bindur
miklar vonir við bókina.
fréttabréf öryrkjabandalagsins
11