Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Síða 17

AF VINAHJÁLP
I GERÐUBERGI
s
hryssingslegu og köldu
síðdegi í apríl sl. lögðum við
Guðríður Ólafsdóttir, félags-
málafulltrúi okkar, leið okkar upp í
Gerðuberg m.a. til að finna forstöðu-
konu félagsstarfsins svo og þær
Vinahjálparkonur sem við vissum að
áttu þarna öruggt athvarf á þriðju-
dögum í viku hverri.
Það var sannarlega gott að koma
inn í hlýjuna í Gerðu-
bergi og ekki var hlýj-
an minni í móttökun-
um hjá Guðrúnu Jóns-
dóttur forstöðukonu
og ekki orð um það
meir. En aðalerindið
var nú að fræðast
duggunarlítið um
Vinahjálp sem raunar
hefur einu sinni áður
verið lítillega kynnt
hér í Fréttabréfinu
þegar þær góðu konur
færðu Tölvumiðstöð
fatlaðra höfðinglega
gjöf. Fyrst um Vina-
hjálp. Það er rík
ástæða eða ástæður til þess að þessara
góðu og gjöfulu kvenna sé getið hér,
því þegar ég frétti af þeim nú um
páskana höfðu þær nýlega reitt af
hendi álitlegar fjárhæðir til tveggja
félaga okkar. Þegar litið er til þess og
liðinna ára er ljóst að framlög Vina-
hjálpar til aðila í fötlunargeiranum
skipta milljónum án þess að farið sé
að rekja framlög hvers árs enda þeim
Vinahjálparkonum lítt að skapi að
hafa hátt um góð verk þeirra.
að voru þær Doris J. Tómasson
og Magnea Waage sem spjölluðu
við okkur Guðríði og fræddu okkur.
Stofnunina í janúar 1963 má rekja til
þeirrar hugmyndar þriggja sendiherra-
frúa að fá konur í sendiráðum hér og
íslenskar konur til að efna til nánari
kynna með því að hittast, sauma, spila
bridge og aðstoða konur nýkomnar til
landsins og nota þá peninga sem
söfnuðust til góðra verkefna. Góður
og sterkur kjarni hefur ætíð haldið
félaginu gangandi. Þess má svo geta
til gamans að Doris Briem sendiherra-
frú hefur verið formaður félagsins frá
1972 (þegar fyrst var tilnefndur for-
maður) og er nú 97 ára og örugglega
elsti félagsformaður á landi hér, and-
lega vel ern. Saumahópurinn sem við
Guðríður sáum að störfum og töfðum
þær Doris og Magneu frá hittist í mörg
ár í Coca-Cola byggingunni Haga, en
nú um fimm ára skeið hafa þær átt
athvarf sitt hjá Guðrúnu í Gerðubergi
og nú hefur Vinahjálp sinn fasta
þriðjudagssess í dagskrá félagsstarfs-
ins.
Bridgehópurinn (spilað á 10-12
borðum) hittist annan hvom miðviku-
dag á Hótel Sögu. Þar er greiddur
aðgangseyrir þar sem ríflegur hluti fer
beint til að styrkja hin ýmsu verkefni.
Öllum tekjunum frá saumahópnum,
páskahappdrætti sem árlega er haldið,
bankavöxtum og einkagjöfum er á
hverju ári veitt til hinna þörfustu verk-
efna: heimila fyrir fötluð böm, spítala,
fæðingarheimila, heilbrigðisstofnana
og félagasamtaka s.s. okkar félaga.
s
Eg náði að sjá yfirlit yfir styrk-
veitingar frá 1987 og við laus-
lega samlagningu sýndist mér framlög
Vinahjálpar nema á þessum tíma eitt-
hvað í kringum - á verðlagi hvers tíma
vel að merkja - 7 millj. kr. og geri
önnurfélög og fjölmennari betur. Var-
lega áætluð mun upphæðin á núvirði
vera nokkuð á annan tug milljóna.
Þær Doris og Magnea sögðu konur
frá Keflavíkurflugvelli oft hafa verið
með sér s.s. var nú í saumahópnum
og þær verið duglegar að selja af-
rakstur vinnunnar þar syðra. Þær
vildu geta þess að verslanir ýmsar
hefðu verið hjálplegar með afganga
sem vel hefðu nýst til þess að gera úr
gripigóða. Ogauðvitað
sögðust þær vinna mik-
ið að þessu heima einn-
ig. Þær sögðust vera of
fáar og farnar að eldast,
en eldmóður þeirra þótti
okkur Guðríði ekki sýna
þann aldur sem um var
talað. í lokin vildu þær
færa fram hlýjar þakkir
til Guðrúnar og hennar
fólks í Gerðubergi og
við Guðríður færum á
móti þakkir frá öllum
þeim okkur tengdum
sem notið hafa afrakst-
urs þessara ágætu og
fómfúsu kvenna, en það
em a.m.k. 3/4 hlutar af heildarfram-
lögum og það munar um minna.
Kærar þakkir konur góðar.
Við spjölluðum svo yfir kaffibolla
við hana Guðrúnu Jónsdóttur
sem m.a. sagði okkur frá ágætu sam-
starfi hennar og þeirra Magnúsar
Pálssonar og Brynju Arthúrsdóttur
félagsráðgjafa á Reykjalundi varðandi
fólk sem þaðan kæmi úr endurhæf-
ingu og vildi ná áttum út í lífið á ný.
Áfram heldur Guðrún sínu striki
varðandi öryrkja undir aldri í félags-
starfinu enda má ekki kalla þetta leng-
ur félagsstarf aldraðra í Gerðubergi
eins og ritstjóri mun síðast hafa gerst
sekur um, aðeins félagsstarfið í
Gerðubergi en aðeins ekki hið rétta
orð um þá blómlegu starfsemi og fjöl-
breyttu sem þar fer fram.
Hrollur aprflnæðingsins var löngu
á bak og burt þegar við héldum á brott
enda annaðhvort eftir yljandi fróðleik
og allar móttökur. H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
17