Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Qupperneq 26

Benedikt E. Benediktsson, formaður Málbjargar:
s
Iþessari grein verður fjallað í
stuttu máli um Málbjörg, félag
um stam. Ekki verður farið inn
á skýringar á því hvað stam er og
hvers vegna fólk stamar. Það bíður
betri tíma.
Aðdragandi
Það var árið 1991 að undirritaður
fór að velta fyrir sér möguleikanum á
því að setja saman
einhvers konar
félagsskap þeirra
sem stama. Það
kom reyndar í ljós
aðaðrir höfðulíka
gengið með þessa
hugmynd. Með
blaða- og útvarps-
viðtölum, ásamt
því að hafa sam-
“"“ band við fólk,
tókst að ná saman nokkrum hópi sem
fór að huga að stofnun félags. Þegar
hópurinn fór að hittast til að undirbúa
stofnfund kom í ljós að það var mikil
þörf fyrir einmitt svona fundi, því að
fólk þurfti mikið að tala. Margir
þurftu að tala um sína reynslu og var
mætt með skilningi þeirra sem sjálfir
hafa upplifað það sama.
Benedikt E.
Benediktsson
Stofnun
Stofnfundurinn var haldinn þann
10. október 1991. Samþykkt voru lög
fyrir félagið sem drög höfðu verið
gerð að, aðallega með hjálp Arnþórs
Helgasonar, þáverandi formanns
Öryrkjabandalagsins, sem mætti á
fundinn og miðlaði af sinni reynslu.
Arnþór átti hugmyndina að nafni
félagsins. 1 lögunum sem samþykkt
voru á stofnfundinum eru m.a mark-
mið félagsins, sem eru:
Að gefa þeim sem stama mögu-
leikaáað hjálpa hveröðrum með
því að ræða saman í góðu um-
hverfi og skiptast á skoðunum og
reynslu.
Að standa vörð um hagsmuni
þeirra sem stama gagnvart yfir-
völdum, skólum og atvinnulífi.
Að auka þekkingu þeirra sem
stama og annarra á stami, vanda-
Málbjörg,
félag um
stam
málum þeirra sem stama og með-
ferðum við stami.
Stofnfundurinn tókst vel, þar
mættu um 30 manns og var góð
byrjun á starfi félagsins.
Starf félagsins
Að loknum stofnfundi var nánast
sjálfgefið að aðalatriðið í starfsemi
þess væru fundir þar sem fólk sem
stamar kæmi saman og ræddi sín mál,
s.k. sjálfshjálparhópur. A þetta var
aðaláherslan lögð fyrsta veturinn. Þá
var tekið að huga að fræðslumálum
og það fyrsta sem gert var í þá veru
var námskeið í framsögn í samvinnu
við JC Reykjavík. Þetta námskeið
heppnaðist mjög vel og var mjög
skemmtilegt og gefandi fyrir þá sem
það sóttu.
Fljótlega var farið að huga að
útgáfu fréttabréfs. Málpípan heitir
fréttabréfið og hefur komið út nokkr-
um sinnum á ári eftir þörfum. Þar er
sagt frá því helsta sem er að gerast á
vegum félagsins og sagt frá þeim
fundum og öðru sem er á döfinni.
Annan veturinn var lögð áhersla á
opna fræðslufundi fyrir almenning um
stam barna, um stam og fælni, um
öndun, framsögn og fleira. Fundimir
voru vel sóttir.
Einn veturinn vann hópur að verk-
efni sem kallaðist „Stutter free
speech”, þar sem unnið var eftir
sænskum hugmyndum um meðhöndl-
un á stami og svo mætti lengi telja.
Eftir þessi fyrstu ár hefur starfið
þróast meira í þá átt að unnið er að
ákveðnum verkefnum. Almennum
félagsfundum hefur fækkað, því erfitt
hefur reynst að fá fólk til að koma á
slíka fundi. í félagsstarfi er oft erfitt
að virkja fólk og það á við um þá sem
stama í enn frekari mæli. Þegar fólk
hefur alla tíð lagt sig fram um að fela
þá staðreynd að það stamar, er skilj-
anlegt að fundir með stam sem aðal-
málefnið séu e.t.v. ekki mjög
freistandi.
Félagið gerði átak í útgáfumálum
og gaf út tvo bæklinga um stam,
annan fyrir foreldra bama sem stama
og hinn fyrir kennara og aðra þá sem
vinna með börn sem stama. Þessum
bæklingum var dreift í alla gmnnskóla
landsins, leikskóla á höfuðborgar-
svæðinu og til flestra heilsugæslu-
stöðva á landinu. Við leggjum áherslu
á börnin, því á síðustu árum hefur
verið sýnt fram á að því fyrr sem tekið
er á stami hjá barni, þeim mun meiri
líkur eru á því að hægt sé að koma í
veg fyrir að stamið verði það vanda-
mál sem það hefði annars orðið. Eins
Frá aðalfundi ÖBÍ þar sem Málbjörg fékk inngöngu.
26