Íþróttablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 41

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
31
GLIMUMENN TIL FANGS
í ALÞJÓÐAFANGBRÖGÐUM
EFTIR ÞORSTEIN EINARSSON
Meðal hinna ýmsu þjóða he:ms eru
enn til þjóSleg fangbrögS. Þessum fang-
bragSategundum má skipta í tvær höf-
uðdeildir. I. ákveðin (bundin) tök á
andstæSingi. II. frjáls tök á andstæð-
ingi.
Þegar tök eru ákveoin er ýmist hald-
ið í brók, belti, stakk eða utan um
andstæðing. Til þessarar deildar telst
glíman (belti), Schwingen (brók) í
Sviss, Sumo (hryggspennutök) i Japan,
Cumberlandfang (hryggspennutök) í
Englandi; Tyrkneskt fang (brók) og 2
tegundir i Rússlandi (stakkur)-
Dæmi upp á hina síðari deild eru
t. d. jujitsu (í Japan), 4 til 6 tegundir
fangbragða i Rússlandi, hin fornu
fangbrögð Egypta, liin fornu fangbrögð
Grikkja ( ein grein fimmtarþrautar
hinna fornu Olympíuleika).
Á nútíma Olympiuleikum er keppt
í tvennskonar fangbrögðum: 1. grisk-
rómversku fangbragði og II. frjálsum
fangbrögðum.
Hin grisk-rómversku fangbrögð eiga
lítið skylt við hin fornu fangbrögð
Grikkja og Rómverja, því að segja má
að þau séu búin til í Frakklandi um
miðja siðustu öld. Frjáls fangbrögð
liafa lengi verið tit meðal þjóðanna
sem óskipuleg eða skipuleg áflog.
Á hinum endurvöktu Olympíuleik-
um hefir verið keppt í fangbrögðum
sem hér segir:
í Aþenu 1896 i grísk-rómversku fangi,
i Paris 1900 var ekki keppt í fangbrögð-
um. í St. Louis 1904 í frjálsum fang-
brögðum, í Aþenu 1906 i grisk-róm-
versku fangi, i London 1908 i hvoru-
tveggja, í Stokkhólmi 1912 i grisk-róm-
versku fangi, í Antwerpen 1920 í voru-
tveggj a og síðan hefir svo verið.
Segja má að frjáls-fangbrögð þróist
sérstaklega meðal Bandaríkjamanna í
það form, sem þau eru nú. Grísk-róm-
verskt fang er aftur á móti i litlu uppá-
haldi hjá þeim, en meðal íbúa Evrópu
hefir það verið álitið „klassiskara“ og
því meira iðkað.
Lesið hefi ég það einhversstaðar, að
tilviljun ein hafi ráðið þvi hvaða teg-
undir fangbragoa væru teknar inn á
keppni Olympíuleikanna, því að fyrst
liefðu menn álitið grisk-rómverskt fang
hin fornu „klassisku“ fangbrögð og síð-
an gefið hinum mörgu fornu fangbrögð-
um, sem fiest hafa ákveðin tök, tæki-
færi til þess að njóta sín i frjálsri fang-
bragðakeppni, en hér hefði ekki gætt
réttlætis, þvi að báðar tegundir liafa
frjáls tök, að vísu liafði verið erfitt að
ákveða hvaða tegund fangbragða með
ákveðnum tökum hefði átt að taka upp,
þar sem tökin eru mjög misjöfn. En
nú er svona komið og þvi verður vart
breytt.
Við íslendingar höfum reynt að fá
glímuna tekna upp til keppni í Olympíu
leikum. Þessi viðleitni virtist í fyrstu
ætla að takast, en nú virðist öll von úti,
þar eð okkur hefir eigi tekist að kenna
liana öðrum þjóðum. Hún er þjóðleg í-
þrótt okkar og aðrar þjóðir eiga sin
Þannig glímdu þeir í Egyptalandi fyrir JfOOO árum. —