Íþróttablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 42

32
Hnakkatak með krækju.
þjóSlegu fangbrögS, svo að búast mœtti
við að fleiri myndu vilja ota sinu fram.
Á Olympíuleikunum í London 1908
sýndum við glímuna og Jóhannes
Jósefsson keppti i grísk-rómversku
fangi. í Stokkhólmi 1912 sýndum við
enn glímuna og kepptum innbyrðis í
glímu og Sigurjón Pétursson keppti í
grísk-rómversku fangi. Það má því
segja að við höfum þjóða bezt reynt að
halda á lofti fornum fangbrögðum, en
sú viðleitni að koma glímunni sem
slíkri inn á alheims keppnisvettvang
hefir mistekist. Á að láta þar við sitja?
Eg álít ekki. Við eigum að koma glim-
unni inn á Olympiuleika og önnur leik-
mót óheint úr því að ekki tekst að koma
henni þangað á beinan hátt. Eg skal
leitast við að skýra þetta nánar. ,
Tyrkir, Grikkir, Egyptar, Rússar og
Svisslendingar eru taldir meðal fremstu
þjóða heims í fangbrögðum. Ekki þarf
annað en líta á tista yfir sigurvegara á
liðnum Olympíuleikum til þess að sjá
að 3 fyrst töldu eiga þar marga fulltrúa.
Eg tel áreiðanlegt að rekja megi vel-
gegni þeirra til þeirra þjóðlegu fang-
bragoa, sem hjá þeim hafa verið og eru
iðkuð.
Eg er því viss um, að glíman gæti ver-
ið okkur góð stoð á þeim illstæða vett-
vangi. Er það ekki staðreynd að glímu-
menn hafa staðið sig vel í fangbrögð-
um á erlendum vettvangi (t. d. Jóhannes
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
Byrjun á mjaömahnykk.
Jósefsson, Sigurjón Pétursson, Ágúst
Jóhannesson).
Væri þvi ekki reynandi að við létum
ekki lengur bíða að tileinka okkur al-
þjóða fangbrögð, svo að glímumenn
okkar geti sýnt umheiminum, að á ís-
iandi eru til snjöll forn fangbrögð, sem
gert hafa einstaklinga snarpa, sterka,
fótmjúka og táglimna.
Eg vildi þvi leggja til að annaðhvort
væri boðið hingað snjöllum fangmanni
frá Sviþjóð og á ég þar við frjáls fang-
brögð eða að snjall glímumaður fari ut-
an og lærði frjáls fangbrögð.
Eg miða liér frekar við frjáls fang-
brögð, því að innan þeirra komum við
öllum glímubrögðum okkar við. Með því
að tileinka okkur frjáls fangbrögð, ynn-
um við glímunni tviþætt gagn, kynntum
hana út á við og sköpuðum hér heima
fjölbreyttni i fangbrögðum. Eg er ekki
hræddur við að frjálsu fangbrögðin út-
rými glímunni eða glíman myndi líða.
Þetta eru hugleiðingar i lok Olympiu-
ársins 1948, en á því ári fékkst glíman
ekki tekin með inn á leikana, sem sýn-
ingariþrótt, og þvi spyr ég — og óska
eftir svörum, eigum við að fara bónar-
veg að hinum Olympísku nefndum leng-
ur? Eigum við ekki að tileinka okkur
frjáls fangbrögð og láta glímuna sýna
þar gildi sitt?
Látum glimuna færa okkur fyrstu 01-
ympiuverðlaunin.
Þorsteinn Einarsson.
OFFICIAL REPORT
OF THE LONDON OLYMPIC GAMES
er nafn á riti, sem íþróttablaðinu barzt
29. nóv. s.l. og fjallar eins og nafnið
bendir til, um Olympíuleikana í London
1948, en auk þess er þar og að nokkru
getið Vetrarleikanna í St. Moritz.
Þetta rit er gefið út af brezku Olympíu-
nefndinni og hefir inni að halda fyrstu
opinberu skýrsluna um leikana. Þarna
getur maður séð árangur hvers riðils
og sérhverrar reynslukeppni í öllum þeim
fjölmörgu íþróttagreinum, sem keppt
var í á leikunum. Er hér ekki einungis
um tölur og nöfn að ræða, því að tveir
tugir sérfræðinga í hinum ýmsu grein-
um hafa skrifað stuttar en fróðlegar
lýsingar á því helzta, sem í frásögur er
færandi. T. d. ritar Harold Abrahams
um frjálsíþróttakeppni karla, Jack
Crump um kvennakeppnina, W. J.
Howcroft um sundkeppnina, Willy Meisl
um knattspyrnuna og George Whiting
um hnefaleikana o. s. frv.
Þá eiga nokkrir heimsfrægir íþrótta-
og stjórnmálaleiðtogar þarna ávörp og
greinar, má þar nefna J. Sigfrid Ed-
ström forseta Alþjóða-Olympíunefndar-
innar, Portal markgreifa forseta leik-
ana og Philip Noel-Baker ráðherra, sem
var foringi brezku frjálsíþróttamann-
anna á Olympíuleikunum 1920 og 1924.
Ritið er 112 bls. að stærð í sama broti
og Iþróttablaðið og prýtt fjölda mynda,
þar á m. nokkrum heilsiðu litmyndum.
Ytri frágangur ritsins er ágætur, les-
mál smekklega sett og myndir vel prent-
aðar. Því miður hafa slæðst inn í ritið
nokkrar prent- og efnisvillur, sem reynd-
ar er ekki undarlegt i öllum þeim mý-
grút talna og nafna, sem þarna eru
saman komin. En þar sem opinber skýrsla
verður að vera áreiðanleg er þess að
vænta að aðalskýrslan um leikina, sem
kemur út í bókarformi, verði hárná-
kvæm og áreiðanlegri í hvivetna. Því mið
ur munu bókabúðir ekki hafa fengið
gjaldeyrisleyfi fyrir þessu ódýra en fróð-
lega iþróttariti (kostar aðeins 5 sh.),
annars hefði ég notað tækifærið til þess
að hvetja sem flesta til að eignast ritið til
minningar um hina stórkostlegu 14.
Olympiuleika 1948.
J. B.