Íþróttablaðið - 01.12.1948, Blaðsíða 45
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
35
Sigúrður Ölafsson.
Sá, sem hefir stöövað flestar sóknarlotur
andstceðinganna, hvort sem þeir hafa ver-
ið innlendir eða erlendir. Stendur undan-
tekningarlaust eins og klettur úr hafinu,
sem allar bárur brotna á. Sigurður hefir
verið fyrirliði félags síns, Vals, nú um
árabil. Hann hefir leikiö álla þrjá lands-
leikina, sem við íslendingar höfurh liáð
og jafnan við hinn bezta oröstír.
Fyrsta skilyrði fyrir knattspyrnu-
mann, sem leika á í landsliði, er að
kunna fullkomlega friunskilyrði knatt-
spyrnunnar. Það er að segja, að liann
sé leikinn með knöttinn í hvaða stöðu
sem hann er, og hafi fullkomið vald
á knettinum. Sá, sem ekki hefir vit á
að nota sér samleik hinna tíu meðleik-
manna sinna, á ekki heima i landsliði.
Menn eiga að læra knattspyrnu, hver
í sínu félagi, svo þeir geti þegar þeir
Gunnlaugur Lárusson.
Það er álit margra aö tekniskari leik-
maöur hafi varla sést hér á knáttspyrnu-
vellinum, aö undanteknum Albert GuÖ-
mundssyni og nokkrum útlendingum. —•
Gunnlaugur hefir nú s.l. tvö ár veriö fyr-
irliöi félaga síns, Víkings, á leikvelli. ■—
eru komnir í landslið sýnt það bezta,
sem þeir eiga til.
Annað skilyrði er að hafa nóg út-
liald. Sá leikmaður, sem hefir ekki
úthald, hefir enga möguleika til að
vinna á mótherja, sem hefir gott út-
liald. Þol og úthald er alveg nauðsyn-
legt til að geta hyggt upp leikinn gegn
mótherjunum.
T. d. sýndi það sig á leikjunum við
sænsku knattspyrnumennina, að ísl.
knattspyrnumennirnir höfðu ekki út-
hald til að leika sama leik og Svíarn-
ir í þær 90 mínútur, sem leikurinn
stóð yfir. Yfirburðir Svíanna komu
í Ijós jafnskjótt og úthald íslending-
anna fór að þverra, og úrslitin komu
alltaf þegar leikirnir voru um það bil
að enda, og þá ávallt Svíunum í vil.
Eg ætla ekki í þetta sinn að reyna
að útskýra hversvegna íslendinganna
skorti úthald. Úthaldsteysið stafar ým-
ist af of mikilli eða of lítilli æfingu,
og ég ólít að el' leikmaður er látinn æfa
of niikið óSur en hann fer í landslið-
ið, þá sé það aðeins til hins verra, og
það held ég einmitt að hafi átt sér
stað liér á móti Svíunum. Aðalundir-
staða allra íþróttaæfinga er að vera
á réttum tíma í fullkominni æfingu.
I þriðja lagi verður liver leikmaður
að gera sér Ijóst, að jafnskjótt og hann
hefir verið valinn í landslið, hefir
honum verið sýndur mikill heiður og
ennfremur, að á honum hvílir sú skylda
að gera sitt bezta fyrir hönd þjóðar
sinnar. Vera samstilltur i leik með-
leikmanna sinna, og sýna mótherjun-
um fulla kurteisi. Ennfremur að gera
dómaranum eigi erfitt starfið, heldur
hjálpa honum, með því að leika lög-
lega. Sá, sem aðeins hugsar um sjálf-
an sig, en ekki um meðleikmenn sína,
hefir ekkert að gera í landsliði, eigin
frægð hefir ekkert að segja, heldur að-
eins heiður liðsins sem heildar.
Þetta, sem ég hefi tilgreint hór að
framan, eru þær kröfur, þær aðalkröf-
ur, sem verður að gera til allra lands-
liðs-leikmanna í öllum löndum heims.
Sá er be/.tur, sem uppfyllir þær allar
fullkomlcga. Sá leiknasti, vitrasti, fljót-
asti, sterkasti, og það sem þýðingar-
mest er, sá, sem leikur drengilegast.“
Af þessari greinargerð Bucliloh’s má
sjá að mikil ábyrgð livíldi á lands-
Ríkharöur Jónsson.
Akurnesingurinn, sem fluttist til Reykja-
víkur, þegar eftir landsleikinn viö Dani
1946. Hann hefir síöan keppt meö Fram
og auk þess verið með í flestum úrvals-
liöum, sem keppt hafa síöan og einnig
landsleikjunum við Norðmenn og Finna,
en í þeim síöari skoraöi hann bæöi mörk
fslendinganna. Frægastur hefir RíkharÖ
veriö fyrir markheppni sína.
liðsnefndarmönnunum og hvernig val
þeirra yrði. En sem betur fór stóðúst
þeir þrautina, og höfðu í starfi sínu
ásamt þjálfaranum sameinað svo hugi
og getu þeirra manna, sem urðu fyrir
valinu að hvergi mátti lieita að sæist
glompa í leik. þeirra. 1 landsleiknum
voru íslendingarnir óþekkjanlegir frá
þvi sem þeir höfðu áður verið. I stað
Sœmundur Gíslason.
Fyrirliði Fram á leikvelli nú síöari ár-
in. Þrautseigur og viljasterkur fram-
vörður, sem byggir samherja sína vel
upp. Sœmundur hefir keppt alla þrjá
landsleikina auk þess sem hann hefir
verið í mörgum úrvalsliöum. Sæmundur
sýndi einna bezta frammistööu í leikn-
um viö Finnana.