Orð og tunga - 2020, Page 90

78 Orð og tunga
Samheitapör og
staðsetningar í
handriti
Birtingarmynd í
handritum
Athugasemdir um
frumheimildir
fígúra (401, 451,
8269, 84113) – mynd/
vǫxtr (451)
Skýringarinnskot
í öllum handritum
sem varðveita
staðsetningarnar.
Auk merkingar ‘form stafs’
(bls. 401, 451), gat fígúra
merkt einnig ‘retórísk
fígúra, stílbragð’ (bls. 8269,
84113). Priscianus, Donatus
og einnig Pseudo­Remigius
nota einungis orðið figura.
Físl. vǫxtr er einnig að finna
í Fyrstu málfræðiritgerðinni
þar sem orðið þýðir ‘form
stafs sem samansetning sinna
hluta’ en í merkingunni ‘form
stafs (sem heild)’ er notað
orðið líkneski (sbr. Hrein
Benediktsson 1972:64–66).
lexis (916) – rǿða
(916)
Skýringarinnskot í
W og 748.
Pseudo­Remigius tilfærir lat­
neska þýðingu á gríska orð­
inu, þ.e. dictio ‘yrðing, segð’.
nótera (5510, 14) –
merkja (557, 10)
Orð þessi skiptast
á í texta ÞMR (bls.
5510 og 557) í W, 757 b
og 748. Þar að auki
eru orðin tvö notuð
á sambærilegum
stað (bls. 5510)
í mismunandi
handritum þar sem
757 a hefur merkja
en hin handritin
sem varðveita orð­
myndina hafa nótera.
nóti (547) – merking
(547)
Samheitatvenna.
Orðunum fylgir
eignarfallsandlagið
áblásningar.
Priscianus notar nota
aspirationis ‘merki
áblásningar’.
paronomasia (9573) –
aðalhending (9677)
Skýringarinnskot í
W og 748.
Donatus notar orðið
paronomasia. Pseudo­
Remigius þýðir gríska orðið
lið fyrir lið á latínu: παρά
‘de’, ὀνομασία ‘nominatio’.
tunga_22.indb 78 22.06.2020 14:03:52