Íþróttablaðið - 01.02.1995, Side 32

<T
J. ei
eimni og hlédrægni urðu næst-
um því þess valdandi að RONDEY
ROBINSON gerði aðeins stuttan
stans á íslandi fyrir hálfum áratug.
Hann hafði verið ráðinn sem þjálfari
og leikmaður Njarðvíkur en sökum
óframfærni átti hann í mestu vand-
ræðum með að stjórna æfingum —
ekki síst þar sem hann var aðeins 23
ára gamall og reynslulaus sem þjálf-
ari í ókunnugu landi. í stað þess að
senda Rondey heim með næsta flugi
ákváðu forráðamenn körfuknatt-
leiksdeildar Njarðvíkur að nýta
krafta hans sem leikmanns. Þeir ósk-
JZanqar aó veró
I
uðu eftir því að Friðrik túrtarpmn
hætti að leika með liðinu*og tæki
þjálfunina að sér. Eins og flestum er
kunnugt er Friðrik núverandi þjálfari
bikarmeistara Grindavíkur. Það er
kannski kaldhæðni örlaganna að
feimni og óframfærni Rondeys skuli
hafa stuðlað að því að Friðrik lagði
út á þjálfarabrautina og síðan haft
betur í bikarúslitaleik gegn Rondey
og félögum!
Þessi geðþekki körfuboltamaður,
sem stundaði hafnabolta í æsku og
þótti mjög efnilegur, á sex þræður og
þrjár systur. Hann þakkar fyrir að
hafa alist upp í svo stórum systkina-
hópi því aldrei hafi skort leikfélaga.
Flestum ber saman um að Rondey
Robinson sé einn öflugasti körfu-
knattleiksmaður DHL-deildarinnar
en hann hefur verið í lykilhluverki í
íslandsmeistaraliði Njarðvíkur í vet-
ur. Ætli hann hafi breyst mikið sem
leikmaður á þeim fimm árum sem
hann hefur dvalið á íslandi?
„Ég vissi ekki að hverju ég gekk
fyrst þegar ég kom til íslands en ég
hef breyst töluvert á þessum árum.
Fyrstu dagar mínir í Njarðvík voru
martröð líkastir því ég þekkti engan,
vissi ekki hverjir voru bestu leikmenn
liðsinsog fleira íþeim dúr. Eftir fyrsta
leik liðsins var ég gagnrýndur af for-
ráðaj/onnum Njarðvíkur fyrir að
TTáfa ekki notað bestu menn liðsins
meira. Ég vissi bara ekki betur því ég
hafði aðeins séð hvað menn gátu á
æfingum og fór eftir því. Smám sam-
an áttaði ég mig hins vegar á því hver
styrkleiki manna var. Ég ætlaði að
beita sömu þjálfunaraðferðum og æf-
ingum og ég hafði kynnst í skóla í
Bandaríkjunum en það gekk ekki
upp. Þetta er svo ólíkur bolti. Heima
er þjálfarinn allt í öllu, hann ræður,
skipar fyrir og leikmenn hlýða. Hér
hlusta leikmenn á þjálfarann en þeir
fara ekki alltaf eftir þvísem hann seg-
ir. Ef leikmaður í Bandaríkjunum
tæki upp á því að hundsa skipanir
þjálfarans gæti hann átt það á hættu
að sitja á bekknum í marga mánuði."
— Ertu að segja að það sé skortur
á aga hér á íslandi?
„Já, að vissu leyti. Sumir eru ekki
tilbúnir til að leggja það á sig sem
þarftil að komast f fremstu röð. Kom-
ist þeir ekki í liðið strax gefast þeir
uppogfara i önnur lið. Ámóti kemur
að íslenskir leikmenn eru áhuga-
menn, eru ýmist í skóla eða vinnu og
geta því ekki æft eins og atvinnu-
menn sem er vænlegasta leiðin til að
ná árangri."
— Hvað var erfiðast við að spila
hér í upphafi?
Texti: Þorgrímur Þráinsson
Myndir: Hreinn Hreinsson og
Sigurjón Ragnar
/
RONDEY
ROBINSON,
leikmaður Njarðvíkur
í körfubolta, er að
leika sitt sitt 5.
keppnistímabil hér á
landi — og að öllurr/
líkindum það síðasta.
Hann segir frá sjálfum
sér í viðtali við
íþróttablaðið,
dvölinni á íslandi og
körfuboltanum.
f /
32