Íþróttablaðið - 01.04.1997, Blaðsíða 27

svona samanburður ekki geta verið
annað en hrós fyrir mig. Best var svo
frábær leikmaður. Maður getur ekki
komið í veg fyrir að fólk skrifi það
sem það vi11 svo maður verður bara
að útiloka það í sínum huga."
— Lestu yfirleitt það sem er skrif-
að um þig í blöðin?
„Nei, yfirleitt ekki. Stundum."
— Verðurðu reiður yfir því sem
er skrifað um þig?
„Það er sennilega ástæðan fyrir
því að ég les ekki blöðin. Ég las alltaf
blöðin eftir hvern einasta leik og ef
maður spilaði vel þá var gaman að
lesa hrósið en ef ég spilaði illa varð
ég leiður þegar ég las blöðin. Núna
stend ég bara ekkert í þessu. Ég veit
það fullvel sjálfur hvort ég spilaði vel
eða ekki. Það er engin ástæða til að
lesa um það."
— Hvernig er að spila með liði
sem á sér svo ríka sögu og á dygga
aðdáendur út um allan heim? Finnst
þér það stundum yfirþyrmandi?
„Já, ég fór á leiki hérna þegar ég
var krakki. Og þegar ég kom hingað
byrjaði ég allt í einu að spila með
hetjunum mínum. Það getur verið yf-
irþyrmandi í byrjun en maður venst
þessu."
— Finnst þér erfitt að vita til þess
að þú nærð sennilega aldrei viðlíka
árangri með velska landsliðinu og
með Manchester United?
„Já, það er erfitt. Wales hefur
aldrei náð mjög góðum árangri á
heimsvísu. En ég reyni bara að vera
bjartsýnn og vona að við komumst
einhvern tímann í Heimsmeistara-
keppnina. Við vorum svo nálægt því
síðast. Það var bara einn leikur og ef
við hefðum skorað úr vítinu þá hefð-
um við farið til Bandaríkjanna. [Wa-
les þurfti að sigra Rúmeníu í Cardiff
17. nóvember 1993 með tveimur
mörkum til þess að tryggja sér sæti í
úrslitakeppni HM. Eftir að Wales
hafði jafnað 1-1 fékk Paul Bodin
tækifæri til að koma liðinu yfir en
brenndi af. Giggs er viss um að ef
Wales hefði komist yfir í leiknum þá
hefðu þeir skoraði a.m.k. eitt mark í
viðbót og tryggt sér sæti. í stað þess
skoraði Rúmenía aftur og leikurinn
endaði 1-2, innsk. blaðam.]. Von-
andi tekst það einhvern tíma seinna
en Wales er svo lítið land [íbúafjöldi
um 3 milljónirj að líkurnar eru nátt-
úrlega ekki miklar."
— Hvaða leikmanna hefurðu
mest litið upp til?
„Ég hef sennilega spilað með
þeim sem ég leit mest upp til. Bryan
Robson og Mark Hughes voru tveir
þeirra og í dag er það Eric Cantona."
— Finnst þér perónuleiki Cant-
ona og sú athygli sem hann fær hafi
létt byrðinni að einhverju leyti af
þér?
„Eg er ekki svo viss um það. Hjá
félagi eins og Manchester United eru
leikmenn alltaf f sviðsljósinu. Þótt
einhver einn leikmaður fái mikla at-
hygli kemur það ekki í veg fyrir að
aðrir fái líka athygli."
— Fylgistu með öðrum íþrótta-
greinum?
„Já. Pabbi spilaði rugby svo ég fyl-
gist ennþá með því. Ég fylgist eigin-
lega með næstum öllum íþróttum, ef
það eru íþróttir í sjónvarpinu þá horfi
ég á þær."
— Hvaða þjálfarar hafa haft mest
áhrif á þig?
„Sennilega allir þjálfararnir hérna
hjá United. Eric Harrison í unglinga-
liðinu og Brian Kidd og Ferguson.
Allir gefa manni ráð. Og það er alltaf
einhver sem maður getur talað við ef
mann vanhagar um eitthvað."
Giggs fagnar marki Cantona.
— Finnst þér líklegt að þú eigir
einhvern tímann eftir að spila á
meginlandi Evrópu?
„Nei, það heillar mig ekki. Ég á
enn fjögur ár eftir á samningnum og
vona því að ég verði hjá Manchester
United næstu fjögur ár."
— Þekkirðu eitthvað til íslenskra
leikmanna?
„Ég spilaði með unglingalandslið-
inu á Islandi þegar ég var sextán ára.
Það var mjög erfiður leikur. Ég man
að ég gat ekkert sofið af því það var
bjart allan sólarhringinn."
— Hvað gerirðu í fríum?
„Fer bara í ferðalög. Fer eitthvað
til að slappa af, til dæmis til Banda-
ríkjanna. Ég á ættmenni þar og ég fer
oft og heimsæki þau."
27