Fréttablaðið - 22.08.2020, Blaðsíða 69
Starfað með sjálfsþurftarbændum í Sómalífylki Eþíópu í skugga Covid
Aðgengi að drykkjarhæfu vatni nærri bústað er draumur sérhverrar fjölskyldu á verkefnasvæði Hjálparstarfs kirkjunnar í Sómalífylki í Eþíópíu. Konurnar á svæðinu þurfa margar að
ganga í nokkrar klukkustundir á degi hverjum eftir vatni fyrir fjölskylduna. Sumar fjölskyldur eiga asna en aðrar ekki. Þá bera konurnar vatnsbrúsana á höfðinu.
Stærsta verkefni Hjálparstarfs
kirkjunnar í þróunarsamvinnu er með
sárafátæku fólki sem býr á miklum
þurrkasvæðum í Sómalí-fylki í Eþíópíu.
Meginmarkmið verkefnisins eru að bæta
aðgengi að drykkjarhæfu vatni, að
fólkið geti aukið fæðuöryggi sitt með
umhverfisvernd og bættum aðferðum í
landbúnaði og að styrkja stöðu kvenna,
samfélaginu öllu til farsældar. Verkefnið
hefur verið í samstarfi við Lútherska
heimssambandið í Eþíópíu með dyggum
stuðningi frá einstaklingum og utan-
ríkisráðuneytinu frá árinu 2007 eða í
rúm 13 ár.
Eftir 10 ára árangursríkt starf í Jijiga-
héraði, færðum við aðstoðina í byrjun árs
2018 yfir til fólksins í Kebrebeya-héraði
sem er enn austar í Sómalíu-fylki. Sem
fyrr er áhersla lögð á að auka aðgengi að
vatni, bæta fæðuöryggi meðal annars
með umhverfisvernd, veita konum
tækifæri til sjálfstæðis og stuðla að
auknu jafnrétti á svæðinu. Verkefnið nær
til 10.000 manns á þremur árum. Í júní
síðastliðnum samþykkti utanríkis-
ráðuneytið styrkbeiðni Hjálparstarfsins
til að halda starfinu áfram til ársins 2024.
Fyrsta kórónuveirusmit var staðfest í
Eþíópíu þann 13. mars síðastliðinn. Í lok
júlí voru staðfest smit tæplega 16.000
talsins og 253 höfðu þá látist úr
sjúkdómnum í landinu þar sem búa um
110 milljónir manns. Stjórnvöld óttast
að ástandið eigi eftir að versna enn
frekar þar sem erfitt sé að hefta
útbreiðslu veirunnar.
Á verkefnasvæði Hjálparstarfs kirkju-
nnar í Sómalí-fylki hefur starfsfólk
verkefnisins breytt verklagi og við-
heldur tveggja metra fjarlægðarbili í
samskiptum sín á milli og við fólkið sem
þjónustunnar nýtur. Handsápu og
vatnsbrúsum hefur verið dreift á
svæðinu og upplýsingaskilti hafa verið
sett upp um nauðsyn smitvarna. Þá
hafa upplýsingafundir verið haldnir
með fólkinu og starfsfólk farið um
svæðið með gjallarhorn og hvatt fólk til
að viðhalda fjarlægð og þvo hendur eins
og mögulegt er.
Vatnið sem er af skornum skammti er notað til drykkjar og matargerðar en líka til að þvo fatnað fjölskyldunnar og eldhúsáhöld eftir notkun. Í Sómalí-fylki eru það konurnar sem reisa
fjölskyldunni hústjald. Innsta byrði eru trjágreinar, svo bárujárn eða plastefni ef það finnst, og loks efnisstrangar og jafnvel fataplögg til að halda hitanum úti á daginn og kuldanum á
nóttunni. Efni til húsagerðarinnar fá brúðhjón meðal annars í brúðargjöf.
Margt smátt ... – 9